Ҳарбий хизматга кетишдан аввал мактабда ўқитувчилик қилган аскар армияга бориб, ўт ўрибди, оғир юк ҳам ташибди, ер ҳам қазибди, ҳамма ёни супуриб ҳам чиқибди. Командирлар унга:
— Бўлди, энди сени махсус қисмга хизматга ўтказамиз. Синовдан яхши ўтдинг, - дейишса, аскар уларга:
— Йўқ, менга шу ер ҳам бўлаверади. Мен ўзи ўрганиб қолганман, - дермиш.
— Бўлди, энди сени махсус қисмга хизматга ўтказамиз. Синовдан яхши ўтдинг, - дейишса, аскар уларга:
— Йўқ, менга шу ер ҳам бўлаверади. Мен ўзи ўрганиб қолганман, - дермиш.
Қанийди, тушимда ишлайверсам-у, ўнггимда маош олаверсам!
Бир аёл врачнинг хонасига кириб, касаллик варақасини унга узатибди. Врач анкетани секин варроқлаб оча бошлабди-ю, ҳар-ҳар замон “Вой-вой! Шунчалик ҳам бўладими?!” деб бой чайқаб қўйибди.
Буни кўрган бемор аёлни “нафаси ичига тушиб” сўрабди:
— Доктор, аҳволим шунчалик ёмонми?
Врач бўлса унга қараб дебди:
— Сизни эмас, кўзимни айтяпман...! Кўзойнаксиз умуман ўқий олмайдиган бўлиб қолибман-а...
Буни кўрган бемор аёлни “нафаси ичига тушиб” сўрабди:
— Доктор, аҳволим шунчалик ёмонми?
Врач бўлса унга қараб дебди:
— Сизни эмас, кўзимни айтяпман...! Кўзойнаксиз умуман ўқий олмайдиган бўлиб қолибман-а...
Аёлингизга “Сен кимга ҳам кераксан?!” деманг!
Ҳаттоки, Шрекнинг хотинига ҳам харидорлар чиққан...
Ҳаттоки, Шрекнинг хотинига ҳам харидорлар чиққан...
Бир мушук кўчада дайдиб юрса, итни учратиб қолибди:
— Нима қилиб санғиб юрибсан? – дебди итга.
— Хўжайин уйга домофон қўйди. Энди мени керагим йўқ, - дебди ит.
— Ўзинг-чи? Хўжайнингни совуқда оёғи оғрирди шекилли...? Сен уни оёқларида ётардинг. Сени жуда яхши кўрар эди-ку!? – деса, мушук:
— Э, хўжайиним уйига иссиқ пол ўрнатди. Энди мени керакмас деб ўйлаяпти. Ҳали қиш келсин, кўрамиз...!
— Нима қилиб санғиб юрибсан? – дебди итга.
— Хўжайин уйга домофон қўйди. Энди мени керагим йўқ, - дебди ит.
— Ўзинг-чи? Хўжайнингни совуқда оёғи оғрирди шекилли...? Сен уни оёқларида ётардинг. Сени жуда яхши кўрар эди-ку!? – деса, мушук:
— Э, хўжайиним уйига иссиқ пол ўрнатди. Энди мени керакмас деб ўйлаяпти. Ҳали қиш келсин, кўрамиз...!
Қиз болани уйига совчилар келиб-кетибди.
Онаси:
— Нимаси ёқмади? Туппа-тузук йигит-ку!
Қиз:
— Ёқмади! Сариқ-машак! Сочини қаранг, сап-сариқ!
Қўшни хонада қизини гапини эшитиб ўтирган адаси:
— Тегавер, зарари йўқ! Сен билан 1 йил яшаса, сочи оппоқ бўлади-ку!
Онаси:
— Нимаси ёқмади? Туппа-тузук йигит-ку!
Қиз:
— Ёқмади! Сариқ-машак! Сочини қаранг, сап-сариқ!
Қўшни хонада қизини гапини эшитиб ўтирган адаси:
— Тегавер, зарари йўқ! Сен билан 1 йил яшаса, сочи оппоқ бўлади-ку!
Болакай:
— Ойижон, менга 1000 сўм беринг.
Она:
— Нима қиласан?
Болакай:
— Қари амакига бераман.
Она:
— Қаерда экан у амаки?
Болакай:
— Ҳов ана, музқаймоқ сотяптилар.
— Ойижон, менга 1000 сўм беринг.
Она:
— Нима қиласан?
Болакай:
— Қари амакига бераман.
Она:
— Қаерда экан у амаки?
Болакай:
— Ҳов ана, музқаймоқ сотяптилар.
“Ҳар куни қўлимдан жарақ-жарақ пул аримасин!” деб дуо қилаверган йигит автобусга чиптачи бўлиб ишга кирибди.
— Кўчада кетаётганингда қизил, кичкина одамча турганини кўрсанг нима қилган бўлардинг?
— Қизил одамча??? Милицияга телефон қилган бўлардим.
— Тентак, қанақа милиция!? Тўхтаб, машиналарга йўл беришинг керак.
— Қизил одамча??? Милицияга телефон қилган бўлардим.
— Тентак, қанақа милиция!? Тўхтаб, машиналарга йўл беришинг керак.
Уч бошли аждар бир-бири билан суҳбатлашмоқда:
— Негадир бошим оғрияпти...!? Кеча ичмагандим шекилли...!? – дебди биттаси.
Иккинчиси:
— Мен роса ичгандим. Ошқозонимиз битта-ку! - дермиш.
— Негадир бошим оғрияпти...!? Кеча ичмагандим шекилли...!? – дебди биттаси.
Иккинчиси:
— Мен роса ичгандим. Ошқозонимиз битта-ку! - дермиш.
