Шифокор бемордан сўради:
— Ҳўш, бугун қандай ухладингиз?
Бемор жавоб берди:
— Шу..., тунги кўйлакда, яланг оёқ, қоронғу хонада ухладим.
— Ҳўш, бугун қандай ухладингиз?
Бемор жавоб берди:
— Шу..., тунги кўйлакда, яланг оёқ, қоронғу хонада ухладим.
Бир куни эр-хотин уришиб қолибди.
Эри:
— Сен билан ортиқ яшай олмайман. Нарсаларингни олгин-да, ота уйингга жўна! – дебди.
Хотини кетибди.
Кун кеч бўлгач, эри секин телефонни олиб хотинига қўнғироқ қилиб дебди:
— Онаси, борайми...?!
— Майли. Фақат битта шартим бор.
— Ҳўш?..
— Ошхонага киринг.
— Кирдим.
— Қўлингизга ликопчани олиб, уни зарб билан ерга уринг!
— Урдим.
— Энди синиқларини йиғиб, аввалги ҳолига келтиринг.
— Ие, хотин. Мен пластик тарелкани ерга ургандим. Сингани йўқ...!
— Оббо! Минг йиллик ривоятни расво қилдингиз. Келинг, тезроқ олиб кетинг. Ота-онамга бирровга келдим, дегандим, - дебди хотини.
Эри:
— Сен билан ортиқ яшай олмайман. Нарсаларингни олгин-да, ота уйингга жўна! – дебди.
Хотини кетибди.
Кун кеч бўлгач, эри секин телефонни олиб хотинига қўнғироқ қилиб дебди:
— Онаси, борайми...?!
— Майли. Фақат битта шартим бор.
— Ҳўш?..
— Ошхонага киринг.
— Кирдим.
— Қўлингизга ликопчани олиб, уни зарб билан ерга уринг!
— Урдим.
— Энди синиқларини йиғиб, аввалги ҳолига келтиринг.
— Ие, хотин. Мен пластик тарелкани ерга ургандим. Сингани йўқ...!
— Оббо! Минг йиллик ривоятни расво қилдингиз. Келинг, тезроқ олиб кетинг. Ота-онамга бирровга келдим, дегандим, - дебди хотини.
Қиммат машинада кетаётган келишган аёлни Гаи тўхтатиб сўрабди:
— Нега машинангиз олдида бошқа рақам, орқасида бошқа?
— Олдидаги биринчи телефоним рақами, орқадагиси иккинчи телефон рақамим, - дебди аёл.
— Нега машинангиз олдида бошқа рақам, орқасида бошқа?
— Олдидаги биринчи телефоним рақами, орқадагиси иккинчи телефон рақамим, - дебди аёл.
Водийдан Тошкентга биринчи мартта меҳмон бўлиб келаётган уч кампир машинада довон (перевал)дан ўтиб келаётишса, ҳайдовчини ҳазил қилгиси келиб қолибди:
— Онахонлар, ҳозир тепаликка, фаришталарга яқин жойга чиқиб борамиз. Ким-да ким чолига хиёнат қилган бўлса, қулоқлари битиб, ҳеч нарсани эшитмай қолади, - дебди.
Кампирларни қулоқлари битиб қола бошлабди. Шунда кампирлардан бири дебди:
— Жуда кўп хиёнат қилган бўлса кар бўлиб қолмайдими ишқилиб?!
— Онахонлар, ҳозир тепаликка, фаришталарга яқин жойга чиқиб борамиз. Ким-да ким чолига хиёнат қилган бўлса, қулоқлари битиб, ҳеч нарсани эшитмай қолади, - дебди.
Кампирларни қулоқлари битиб қола бошлабди. Шунда кампирлардан бири дебди:
— Жуда кўп хиёнат қилган бўлса кар бўлиб қолмайдими ишқилиб?!
— Сигиринг қандай қилиб кунига 30 литр сут беради?
— Бу жуда осон. Мен эрталаб молхонага кираман-да, “Бугун сут ичамизми ёки гўшт еймизми?” - дейман.
— Бу жуда осон. Мен эрталаб молхонага кираман-да, “Бугун сут ичамизми ёки гўшт еймизми?” - дейман.
Қари бувижон маҳаллада бироз айланиб, уйига қайтиб кириб ўғлига дермиш:
— Ҳозирги замон ёшлари жуда ажойиб-да! Кўчада 4 та ёш йигит битта сигаретни галма-галдан чекиб ўтиришибди. Лекин ҳечам хафа эмаслар. Тинмасдан кулишяпти-я, барака топгурлар.
— Ҳозирги замон ёшлари жуда ажойиб-да! Кўчада 4 та ёш йигит битта сигаретни галма-галдан чекиб ўтиришибди. Лекин ҳечам хафа эмаслар. Тинмасдан кулишяпти-я, барака топгурлар.
80 ёшларга бориб қолган онахон шифохонада.
Врач:
— Онахон, биз сизни яхшилаб текширувдан ўтказдик. Сиз бутунлай соғломсиз. Яна бир мартта шикоятингизни менга эслатиб юборинг.
Онахон:
— Айтдимку болам, автобусни орқасидан югуриб, етай-етай деб қолганимда сал-пал ҳансираб қоляпман...
Врач:
— Онахон, биз сизни яхшилаб текширувдан ўтказдик. Сиз бутунлай соғломсиз. Яна бир мартта шикоятингизни менга эслатиб юборинг.
Онахон:
— Айтдимку болам, автобусни орқасидан югуриб, етай-етай деб қолганимда сал-пал ҳансираб қоляпман...
Мактабда табиатшунослик фани ўқитувчиси ўқувчиларга дебди:
— Айтинглар-чи болалар, паррандалар бизларга нима беради? Сен айт-чи, Валижон...
— Тухум беради, устоз.
— Яна нима беради Мадина?
— Гўшт беради.
— Тўғри. Паррандалардан яна нима олсак бўлади, Олимжон?
— Билмайман устоз.
— Нега билмайсан!? Сени аданг ухлаганда бошига нима қўйиб ётади?
— Ёстиқ...
— Хўш? Ана шу ёстиқни қайчида кесиб, ичини очсак нимани кўрасан?
— Мен томонга калтак кўтариб келаётган адамни кўраман, устоз.
— Айтинглар-чи болалар, паррандалар бизларга нима беради? Сен айт-чи, Валижон...
— Тухум беради, устоз.
— Яна нима беради Мадина?
— Гўшт беради.
— Тўғри. Паррандалардан яна нима олсак бўлади, Олимжон?
— Билмайман устоз.
— Нега билмайсан!? Сени аданг ухлаганда бошига нима қўйиб ётади?
— Ёстиқ...
— Хўш? Ана шу ёстиқни қайчида кесиб, ичини очсак нимани кўрасан?
— Мен томонга калтак кўтариб келаётган адамни кўраман, устоз.
— Ситро ичдим ва ютдим.
— Спарк ютдингми???
— Йўқ, Ситро шунақа-ям аччиқ, бемаза экан-ки, зўрга ютдим.
— Спарк ютдингми???
— Йўқ, Ситро шунақа-ям аччиқ, бемаза экан-ки, зўрга ютдим.
Пул – инсонга ҳеч қачон вафо қилмайди.
Кўчага пул билан чиқиб кетасан, уйга нуқул ёлғиз қайтасан!
Кўчага пул билан чиқиб кетасан, уйга нуқул ёлғиз қайтасан!
