— Росса қорним очди...
Хотини-ям ҳазиллашмоқчи бўлиб:
— Мени еяқолинг, - деса, эри:
— Жиннимисан, менга ёғли овқатлар мумкин эмас-ку... – деган экан.
— Нимадан қочяпсизлар? – дебди арра.
— Ичкарида сварка маст бўлиб, тўпалон қиляпти, - дермуш болға билан болта.
“Албатта , ахир гилам туркияникида”, дейсизми?
Ҳа тўғри, лекин гилам деворга осилган экан-да...
— Агар мени уриб, бирор жойимни кўкартирсанг, устингдан арз қиламан!
— Ҳозир балиқ тутманглар! Ҳозир балиқлар болалайдиган пайт!
Болалар:
— Амаки, буни ўзимиз ҳам биламиз! Биз эркак балиқларни тутяпмиз, - дебди.
— Ким салонда сигарет чекса, самолётдан ташлаб юбораман.
Бир пайт оқ қуш чекиб ўтирган экан. Ёнига қуён келиб:
— Нимага сигарет чекяпсан? Шер кўриб қолса, самолётдан ташлаб юборади, - деса, оқ қуш:
— Қўрқма! Чекавер! Ҳеч нарса қилмайди, - дебди.
Иккаласи чекиб ўтирса, шер келиб қолиб, самолётдан отиб юборибди.
Оқ қуш қуёнга қараб:
— Учишни биласанми? – дебди.
— Йўқ... – дебди пастга тушаётган қуён.
— Учишни билмасанг, нима қилардинг чекиб?! – деб учиб кетган экан.
— Нега бунча терлаяпсан? Қиш бўлса...? – деб сўрабди.
Дўсти бўлса томоғи қирилиб:
— Минг лаънат! Лодкангни таги тешик экан, боядан бери югуриб кетяпман, - дермиш.
— Қаёққа кетяпсан?
— Сув ичиб келаман.
— Мени ўрнимга ҳам ичиб кел, - дебди шериги.
Бир пайт сув ичиб келаётган дўсти хурсанд, кулиб келаётганмиш.
— Нега куляпсан? – деса, дўсти:
— Ўзим учун тоза сув ичиб, сен учун лой сувдан ичдим, - дебди.
Йигит:
— Нега хафасан? Сенга ёзмаётганим учун-ми? Истасанг, ҳар куни ёзаман...
Қиз:
— Конспектларимни ёзиб бера олмайсизми?!