— Нега сизлар машқ қилмаяпсизлар?
Боксчиларимиз жавоб беришибди:
— Бизлар рингга чиқганда машқ қиламиз...
Боксчиларимиз жавоб беришибди:
— Бизлар рингга чиқганда машқ қиламиз...
Бир ёш фермер йигит уйланибди. Ҳар куни даладан келиб, келинчакка “У жойни ҳайдатдим, бу жойни эгат олдирдим”, деб ухлаб қолар экан. Бир куни фермер кечқурун келиб, келинчакка яна ўша гапларини гапираётган экан, келинчак тўсатдан:
— Мен ҳам ерни ижарага бериб юбормоқчиман, - дермиш.
— Мен ҳам ерни ижарага бериб юбормоқчиман, - дермиш.
Дамасчилар камерадан қўрққанчалик бировни ҳаққидан қўрққанларида эди, кечки пайт йўл кира ҳаққини 2 баробар ошириб юбормас эдилар.
Кунларнинг бирида афанди билан бой гаров боғлашибди. Ким тезроқ ва кўпроқ семирса, пул ютуғи ўшаники экан.
Гаров муддати тугай деб қолса ҳам, афанди ҳеч семирмасмиш. Бойни эса кун сайин вазни ортиб бораверибди.
Вақти келиб, бой афандининг уйига бориб:
— Ҳой афанди, чиқ мана мени семирганимни кўр! Эшигингдан сиғмаяпман, - деса, афанди деразадан билагини кўрсатиб:
— Жимжалоқ бармоғимни ўзи шунчалик бўлса, қандай қилиб эшикдан чиқаман?! – деган экан.
Гаров муддати тугай деб қолса ҳам, афанди ҳеч семирмасмиш. Бойни эса кун сайин вазни ортиб бораверибди.
Вақти келиб, бой афандининг уйига бориб:
— Ҳой афанди, чиқ мана мени семирганимни кўр! Эшигингдан сиғмаяпман, - деса, афанди деразадан билагини кўрсатиб:
— Жимжалоқ бармоғимни ўзи шунчалик бўлса, қандай қилиб эшикдан чиқаман?! – деган экан.
“Э” ҳарфи ҳар қандай вазиятда жуда керак бўлади.
Масалан, узоқ вақт кўрмаган танишингни учратганингда, ҳаммомдалигинг пайтида кимдир чироқни ўчириб қўйса, ҳаттоки кўчада сенга қўполлик қилиб кетишса!
Масалан, узоқ вақт кўрмаган танишингни учратганингда, ҳаммомдалигинг пайтида кимдир чироқни ўчириб қўйса, ҳаттоки кўчада сенга қўполлик қилиб кетишса!
Ўрмонда шер ҳамма ҳайвонларни йиғиб дебди:
— Турмуш қурганлар чапга, қурмаганлар ўнг тарафга ўтсин!
Бир пайт қуён типирчилаб у ёққа, гоҳ бу ёққа ўтаверибди. Шунда шер ундан:
— Эй қуён, намунча югургилайсан? – деса, қуён:
— Ажрашганлар қаёққа ўтишини айтмадингиз-ку!? – дермиш.
— Турмуш қурганлар чапга, қурмаганлар ўнг тарафга ўтсин!
Бир пайт қуён типирчилаб у ёққа, гоҳ бу ёққа ўтаверибди. Шунда шер ундан:
— Эй қуён, намунча югургилайсан? – деса, қуён:
— Ажрашганлар қаёққа ўтишини айтмадингиз-ку!? – дермиш.
Хотин эрининг шкафидан бир тутам пул топиб олиб, эрига жаҳл қила кетибди:
— Шу-у-унча пулни қаёқдан олдингиз?!
Эри:
— Сени туғилган кунингга деб йиғаётган эдим... – дебди.
Хотини бу гапни эшитиб:
— Бунча кам? – дермиш.
— Шу-у-унча пулни қаёқдан олдингиз?!
Эри:
— Сени туғилган кунингга деб йиғаётган эдим... – дебди.
Хотини бу гапни эшитиб:
— Бунча кам? – дермиш.
“Ў” ҳарфи ҳар қандай вазиятда жуда керак бўлади.
Масалан, дўстингни янги кийимини мақташ учун, дўконда сиз танлаган кийим қимматлигини айтиш учун ва ҳаттоки, кўчада бировларга қўполлик қилиш учун!
Масалан, дўстингни янги кийимини мақташ учун, дўконда сиз танлаган кийим қимматлигини айтиш учун ва ҳаттоки, кўчада бировларга қўполлик қилиш учун!
Хотин эрини ёнига келиб дебди:
— Адаси, эртага онамни туғилган кунлари, нима совға қиламиз?
— Онанг нечи ёшга тўладилар? – сўрабди эри.
— 50га тўладилар. 50 минг берамизми? – дебди қувониб.
Эр:
— 50 минг ёшга тўлмаяптилар шекилли!? – дебди жаҳл билан.
— Адаси, эртага онамни туғилган кунлари, нима совға қиламиз?
— Онанг нечи ёшга тўладилар? – сўрабди эри.
— 50га тўладилар. 50 минг берамизми? – дебди қувониб.
Эр:
— 50 минг ёшга тўлмаяптилар шекилли!? – дебди жаҳл билан.
