Бир куни чумоли ўрмондан ўтиб кетаётса, шер филни дўппослаётган экан. Чумоли ҳам бир-икки мартта тепиб, ўтиб кетибди.
Эртасига чумолини кайфияти йўқ юрган экан, ҳайвонлар:
— Нима бўлди? - дейишса, чумоли:
— Филни ўлимида мени айблашяпти, - дермиш.
Бир куни жиннихона бошлиғи жинниларни синаш учун ҳаммасига бўш ликопча бериб:
— Овқатингларни еб олинглар, - дебди.
Ҳамма жиннилар липопчани тақиллатиб овқатланаётган ҳаракат қилаверишибди.
Фақат биттаси емасдан ўтирса, бошлиғи:
— Нега овқатингни емадинг? - деса, жинни:
— Булар жинни-да, иссиқ овқатни ейишяпти. Мен совиса ейман, - дермиш.
Яқиндагина врачлик дипломини олган ёш олим адасини ёнига хурсанд келиб:
— Ада, сиз неча йилдан бери даъво топа олмаган касалликка даъво топдим. Беморларни даъволадим, - деса, отаси энсаси қотиб:
— Тентак, шу касаллик ортидан неча йилдан бери сизларни боқиб келаётгандим-ку...! - дермиш.
— Мени қўл телефоним уй телефонига айланиб қолди.
— Нега?
— Нуқул электр қувватлагичда туради...!
Нафақага чиқган иккита чол истироҳат боғидаги ўриндиқда ўтиришса, ёнларидан чиройли қиз ўтиб кетибди. Бири иккинчисига қараб:
— Қара анави қизни. Ҳозир йигирма ёшли йигит бўлсам танишардим, - деса, иккинчиси:
— Эсингни еганмисан, яна йигирма йил ишламоқчимисан? - дермиш.
— Ўртоқ командир, телевизор кўрсак бўладими?
— Кўринглар. Фақат ёқманглар.
Иккита божхоначи ҳамкасбини туғилган кунига нима совға олишни маслаҳатлашмоқда:
— Балки унга машина совға қилармиз?!
— Ўтган йили совға қилдик-ку...
— Балки яхта совға қилармиз?!
— Иккита яхтаси бор-ку, нима қилади учинчисини...!
— Балки бир кунга навбатчиликда бир ўзини қолдирармиз?
— Ҳа йўқ...! Бу жуда катта совға бўлади!!!
Институтда охирги дарс. Талабалар чарчаб, ўқитувчидан илтимос қилишмоқда:
— Жавоб бера қолинг, жуда-ям чарчадик...
Ўқитувчи:
— Яхши. Мана шу қўлимдаги ручканинг сиёҳи тугаса, уйга кетасизлар.
Талабалардан бири:
— Ручкангизни беринг. Мен сиёҳини ичиб юборақолай!
Оқ ва қора танли америкаликлар Россияга келиб қурилишда ишлар экан.
Бир куни иккаласи иш жойида "русчасига" ароқни росса ичиб, қора танлиси оёқда туролмай қолибди.
Оқ танли америкалик шеригини орқасига кўтариб олиб кетаётса, бирданига қурилиш қоровули бақириб қолибди:
— Ҳой, тўхта! Сақични ташла жойига!!!
— Алло, салом ойижон! Мендан ҳавотир олманг, мен касалхонадаман.
— Бас қил қизим! Саккиз йилдан бери гапни шундан бошлайсан! Врач бўлиб ишлайсан-ку ахир.