— Дада қаранг, анави амаки кал экан, - деса, афанди:
— Секинроқ гапир, эшитиб қолади, - дебди.
Шунда ўғли:
— Нима дада, у амаки каллигини ўзи билмайдими?, - дермиш.
— Маошимни "сон" билан ёзайми "сўз" билан-ми?
— Қанча оляпсиз?
— 250 минг сўм.
— Ундай бўлса, кўз ёшлар билан ёзинг!
Эр:
— Агар мени сўрашса, уйда йўқлар деб айтгин, - дебди.
Хотин бориб телефон гўшагини кўтариб:
— Алло, йўқ, эрим уйдалар, дебди.
Эри жаҳли чиқиб:
— Аҳмоқ, мени уйда йўқ, деб айтгин дедим-ку сенга, - деса, хотин бамайлихотир дермиш:
— Нега жаҳл қиласиз? Ахир телефон сизга бўлмадику, - дермиш.
Институтда ўқиган пайтимда менга барибир эди. Чунки фақат сессия вақтида ўқирдим.
Ҳозир менга умуман фарқи йўқ. Чунки бир йилда 365 кун ишлайман.
Шунда бояги одам:
— Нима?, Ялонғоч одам кўрмаганмисан?, - деса, бармен:
— Йўқ, шунчаки, пулни қаердан олиб беришингизни ўйлаяпман, - дермиш.
— Солиев Африка қани?, - деса Солиев:
— Мен олмадим устоз, - дебди.
Ўқитувчи яна сўрабди:
— Солиев Африкани менга топиб бер!
Солиев:
— Устоз ростини айтяпман, мен олмадим.
Шунда ўқитувчи:
— Бор, дадангни чақир!, - дебди. Дадаси келгач:
— Ўғлингизга Африкани кўрсат, қани деб сўрасам, мен олмадим дейди. Бунга нима дейсиз?, - дебди.
Дадаси ўғлига ўгирилиб:
— Ўғлим, олган бўлсанг, қайтиб бер!, - дермиш. Ақлдан озай деган устоз ота-болани қўшнисини кўчада кўриб қолибди-да, бўлган воқеани гапириб берса, қўшниси:
— Ўзи булар шунақа, олган нарсасини қайтариб беришмайди, - дермиш.
— Вой адаси шошмай туринг! Ҳожатхона қоғозини унутибмиз. Ҳозир ELMA дан олиб чиқай деса, ҳаражатни кўриб, жаҳли чиқиб турган эри:
— Керакмас, ҳозир чек қоғози эллик метр бўлади, - дермиш.
Ҳой, нега бақиряпсизлар?, - деса, жиннилар:
— Бу ёққа чиқинг, айтамиз, - дейишибди.
Бош врач томга чиқиши билан, жиннилар уни пастга итариб юборишибди-да:
— Ўн икки, ўн икки, - деб бақира бошлашибди.
— Айтинглар-чи, кимсасиз оролга ўзингиз билан нима олиб кетган бўлардингиз?
— Мен оч қолмаслик учун бир қоп буғдой олиб кетардим, - дебди Маъруф.
— Мен эса битта хизматкор ва шароб тайёрлаш учун узум кўчатини олиб кетган бўладим, - дермиш Шариф.
Шунда Хамид ўрнидан туриб:
— Мен оролга ўзим билан Маъруф ва Шарифни олиб кетган бўлардим, - деган экан.