Афанди ўғли билан кетаётса, ёнидан бир кал киши ўтиб қолибди. Ўғли афандига қараб:
— Дада қаранг, анави амаки кал экан, - деса, афанди:
— Секинроқ гапир, эшитиб қолади, - дебди.
Шунда ўғли:
— Нима дада, у амаки каллигини ўзи билмайдими?, - дермиш.
Ишчи касса ёнида:
— Маошимни "сон" билан ёзайми "сўз" билан-ми?
— Қанча оляпсиз?
— 250 минг сўм.
— Ундай бўлса, кўз ёшлар билан ёзинг!
Эр-хотин гаплашиб ўтиришса, телефон жиринглаб қолибди.
Эр:
— Агар мени сўрашса, уйда йўқлар деб айтгин, - дебди.
Хотин бориб телефон гўшагини кўтариб:
— Алло, йўқ, эрим уйдалар, дебди.
Эри жаҳли чиқиб:
— Аҳмоқ, мени уйда йўқ, деб айтгин дедим-ку сенга, - деса, хотин бамайлихотир дермиш:
— Нега жаҳл қиласиз? Ахир телефон сизга бўлмадику, - дермиш.
Мактабда ўқиб юрганимда дам олиш кунларини орзиқиб кутардим. Якшанба — дам олардим.
Институтда ўқиган пайтимда менга барибир эди. Чунки фақат сессия вақтида ўқирдим.
Ҳозир менга умуман фарқи йўқ. Чунки бир йилда 365 кун ишлайман.
Ярим кечаси кийимсиз, ялонғоч одам барга кириб, ароқ сўраса, сотувчи унга қараб турганмиш.
Шунда бояги одам:
— Нима?, Ялонғоч одам кўрмаганмисан?, - деса, бармен:
— Йўқ, шунчаки, пулни қаердан олиб беришингизни ўйлаяпман, - дермиш.
Бир куни география ўқитувчиси глобусни кўрсатиб:
— Солиев Африка қани?, - деса Солиев:
— Мен олмадим устоз, - дебди.
Ўқитувчи яна сўрабди:
— Солиев Африкани менга топиб бер!
Солиев:
— Устоз ростини айтяпман, мен олмадим.
Шунда ўқитувчи:
— Бор, дадангни чақир!, - дебди. Дадаси келгач:
— Ўғлингизга Африкани кўрсат, қани деб сўрасам, мен олмадим дейди. Бунга нима дейсиз?, - дебди.
Дадаси ўғлига ўгирилиб:
— Ўғлим, олган бўлсанг, қайтиб бер!, - дермиш. Ақлдан озай деган устоз ота-болани қўшнисини кўчада кўриб қолибди-да, бўлган воқеани гапириб берса, қўшниси:
— Ўзи булар шунақа, олган нарсасини қайтариб беришмайди, - дермиш.
Эр-хотин супермаркетдан иккита аравачани тўлдириб, харид қилишибди. Кассани ёнига келишса, хотини:
— Вой адаси шошмай туринг! Ҳожатхона қоғозини унутибмиз. Ҳозир ELMA дан олиб чиқай деса, ҳаражатни кўриб, жаҳли чиқиб турган эри:
— Керакмас, ҳозир чек қоғози эллик метр бўлади, - дермиш.
— Салом ўртоқ! Бандмасмисан?
— Йўғ-е, бўшман, ишдаман!
Иккита жинни касалхона томига чиқиб олиб, — “Ўн бир, ўн бир”, - деб бақирар эмиш. Бош врач пастда туриб:
Ҳой, нега бақиряпсизлар?, - деса, жиннилар:
— Бу ёққа чиқинг, айтамиз, - дейишибди.
Бош врач томга чиқиши билан, жиннилар уни пастга итариб юборишибди-да:
— Ўн икки, ўн икки, - деб бақира бошлашибди.
Ўқитувчи “Яшаш учун кураш” мавзусида дарс ўтмоқда:
— Айтинглар-чи, кимсасиз оролга ўзингиз билан нима олиб кетган бўлардингиз?
— Мен оч қолмаслик учун бир қоп буғдой олиб кетардим, - дебди Маъруф.
— Мен эса битта хизматкор ва шароб тайёрлаш учун узум кўчатини олиб кетган бўладим, - дермиш Шариф.
Шунда Хамид ўрнидан туриб:
— Мен оролга ўзим билан Маъруф ва Шарифни олиб кетган бўлардим, - деган экан.