— У ёққа мумкин эмас.
— Балиқ овига борамизми?
— Бориш мумкин эмас овга.
— Уйланганингга афсусланяпсанми?
— Афсусланиш мумкин эмас.
— Қизимнинг кўзлари нега кичкина? Ахир бизнинг корейс қариндошимиз йўқ-ку!
Врач:
— Кўзларини ён томонини қараб кўринг-чи, катталаштириш мосламаси йўқмикин?
— Шу болам, бир куни шерикларимни тополмай, адашиб қолдим. Ўрмонда кетаётсам, қаршимдан учта немис душманлари чиқиб қолди. Шартта чўнтагимдан пичоқни олдим-да, бизни юртларга бошлаб келган оёқларини, қурол ушлаган қўлларини кесиб ташладим. Шу келишларига йўлбошчи бўлган кўзларини ўйиб олдим.
Журналист ҳайратланиб:
— Ота, шунча қийнагандан кўра шартта ўлдириб қўявермайсизми?, - деган эди, чол бамайлиҳотир:
— Ҳа болам, ўлдирардим-у, мандан олдин кимдир ўлдириб бўлган экан-да, - дермиш.
— Эшик тирқишига ҳар хил ҳолатда кўриниш-чи, одобданми шу?!
— Ичибсан-ку майли-я, лекин нега белингда тирноқ излари туширилган?
Эри бўлса:
— Айтсам ишонмайсан! Ичиб олиб юролмай қолгандим, бургут уйгача ташлаб қўйди...
"Мени квартирамни рўпарасида аёллар ҳаммоми жойлашган. У ердаги ҳамма нарсалар менга кўриниб туради. Бу менинг аҳлоқим, этикамга маънавий ва жисмоний таъсир кўрсатяпти. Шунинг учун мени квартирамни алмаштириб беришингизни сўрайман".
Бу масалани кўриб чиқиш учун коммиссия аъзолари уйга келиб, текшира бошлабди.
— Отахон, нега ёлғон гапирасиз? Ахир ҳеч нарса кўринмаяпти-ку!, - дебди текширувчилар.
— Шунақами? Сен шкафни устига чиқиб қара-чи?, - дебди.
Коммиссия аъзоларидан бири шкафни устига чиқиб қарай бошлабди.
— Йўқ. Барибир ҳеч нарса кўринмаяпти!
— Сен чапроққа сурилгин. Яна..., яна-ям..., яна озгина...
Шкаф устидаги одам "гурс" этиб йиқилибди.
Бобой бўлса:
— Ана кўрдингми ўғлим?! Ҳар куни шу аҳвол.., - дермиш.
— Қара манави одам менга ўхшаркан.
Иккинчи жинни ҳам кўзгуни шеригининг қўлидан олибди-да:
— Аҳмоқ! Ахир бу менманку!, - деган экан.
Бир куни ҳайдовчи хўжайинига маслаҳатли иши бор эканини айтибди.
Хўжайин:
— Нима гап, - деб сўраса:
— Хўжайин, икковимизга битта шофёр олсак, қандай бўларкин?!, - дермиш.
— Иккита жинни пассажиримиз эшикни очишимизни айтяпти. Тушиб қолмоқчи экан, - деса, учувчи стюардессага:
— Очманглар! Ўтган сафар очганимизда иккитаси тушамиз деб, саккизтаси чиқиб олганди, - дермиш.