Реклама ёзувларини тайёрловчи фирмадан махсус совға.
Ношуд тадбиркорлар диққатига: "Биз очилдик" ёзувига қўшимча тарзда "Ижарага берилади" ва "Сотилади" ёзувлари бепул тақдим этилмоқда.
Эрталаб боғчага отланган қизалоқ адасидан сўрамоқда:
— Ада, боғчага нимада борамиз?
— Пиёда.
— Ада, пиё қачон келади?
Самода учаётдан самолёт тўсатдан қулай бошлабди. Бортдагиларнинг ҳаммаси парашютларда сакраб қолибди. Фақатгина битта стюардесса самолёт билан бирга кимсасиз оролга тушибди. Қиз қўрқувдан ҳушидан кетибди-ю, ўзига келгач кўзларини очиб қараса, соч-соқоллари ўсган бир киши оловда гўшт пишириб ўтирганмуш.
— Сиз кимсиз? Бу ерга қандай келиб қолдингиз?, - дебди стюардесса.
— Жиноятчиман. Ўн беш йил олдин жиноятларим учун шу ерга ташлаб кетишган. Жазолашмоқчи эди, мазза қилиб гўштхўрлик қилиб юрибман, - дебди ҳалиги одам.
— Менга ҳам гўштдан беринг.
— Буни эвазига нима берасан?
— Сиз ўн беш йилдан буён соғинган нарсани...
Ҳалиги киши хурсандчиликдан ўрнидан сакраб туриб, қизни қучоқлаб олибди-да:
— Наҳотки, наҳотки бу ерга НОС олиб келган бўлсанг, - дермиш.
Бир киши дўстининг хотинини жанозасидан хомуш бўлиб уйга келибди. Хотини:
— Ҳа адаси, нимадан бунча хафасиз?, - деб сўрапти.
Эри бўлса:
— Хотин қара, Бахтиёр дўстим иккита хотинини кўмди. Мен эса ҳали бирорта-ям кўмганим йўқ!, - дермиш.
— Эрим совға қилган селфи таёқчасини кеча биринчи мартта ишлатиб кўрдим.
— Хўш қалай экан?
— Яхши. Кир машинасидаги кийимларни олиш жуда-ям қулай экан.
Ҳайвонларни илмий текшириш институти ходими сувараклар устида тадқиқот олиб бораётган экан. Лаборатория текширувларини ўтказиш учун уйидан беш-ўнта суваракларни ушлаб, гугурт қутисига солибди-да, ишхонага йўл олибди. Бироқ ўша куни уйга қайтмабди. Ҳавотир олган хотини милицияга хабар берибди, қариндошлари, эрининг дўст-у биродарларидан суриштирибди. Ҳеч қаерда йўқ эмиш. Охири касалхоналарни қидириб юрса, бош-оёқ гипсланган эрини топибди. Эридан:
— Сизга нима бўлди?, - деб сўрабди хотини.
Эри эса:
— Аниқ эсимда йўқ. Ишга кетаётсам, кўчада бир барзанги йигит гугурт сўраган эди. Гугурт қутисини узатганимни эслайман холос..., - дебди.
— Дадаси, яқинда болалар мактабга чиқишади. Барча зарур нарсаларни рўйхатини тузиб чиқдим. Ўқийми?
— Йўқ, шошма! Олдин валерианкамни олиб чиқ.
Мактабнинг биринчи синфга келган ўқувчиларга ўқитувчиси тушунтирибди:
— Азиз болажонлар! Мактабда тўполон қилиш, баланд овозда гаплашиш, одобсизлик қилиш мумкин эмас. Агар бирор нима сўрамоқчи бўлсангиз, қўлингизни кўтариб мурожат қилинглар.
Шу заҳоти болалардан бири қўлини кўтарибди.
Ўқитувчиси:
— Нимани сўрамоқчисан Алишер?, - дебди таажжубланиб.
— Ҳеч нимани. Шунчаки, тушунтираётган тизимингиз қанчалик аниқ ишлашини текшириб кўряпман.
Ўлим тўшагида ётган қария набирасига васият қилибди:
— Набирагинам! Сенга битта катта ферма, учта уй, иккита далаҳовли, бешта дўконни мерос қолдираман.
Набираси шошилиб:
— Қаерда буважон, қаерда?, - деб сўраса,
— Телефонимдаги "МояФерма" ўйинида!, - дермиш қария.
— Яна ичиб олдингми, ярамас?!
— Қаердан билдингиз, дада?
— Лайлаклар айтиб кетди
— Вой бўўў, мен ҳали лайлаклар билан гаплашадиган даражада ичганим йўқ лекин..