— Гувоҳ! Айтингчи, 2015 йил 11 ноябрь куни соат 12 дан 43 дақиқа ўтганда қаерда эдингиз?
Гувоҳ:
— Албатта уйимда, бир қўлимда соат ва иккинчи қўлимда тақвимни ушлаб ўтиргандим.
— Сигирингиз серсутми?
— Ҳа, сути яхши. Аммо битта камчилиги бор.
— Қанақа камчилик экан?
— Соғилаётганда қаттиқ тепади.
— Ҳечқиси йўқ, сигирни хотиним соғади.
Ҳурмат билан, ўрдаклар!!!
Қизи адасига:
— Турмушга чиқгим келмайди. Чунки онамни соғинаман, - деса
— Онангни ҳам ўзинг билан олиб кетишинг мумкин, - деган экан отаси.
— Бу нимага тиржайиб қотиб қолган?
— Эҳ, сўраманг, кўрмаганни кўргани қурсин, бу футболчи 20 йилдан буён ҳужумда ўйнаган, умрида биринчи бор гол киритди. Шунга хурсандчиликдан шу шаклда қотиб қолди.
Шифокор иккинчи беморнинг олдига яқинлашди. Уям тиржайиб қотиб ётганмиш.
— Хўш, бу нимага тиржайиб ётибди?
— Бу ҳимоячи фаолияти давомида ҳар бир ўйинда қизил карточка олиб, майдондан ҳайдалган. Лекин бугун ҳакам унга ҳеч қандай карточка кўрсатмади. Шунга қувончдан.
Дўхтир тушунарли дегандай бош ирғаб, навбатдаги беморнинг олдига яқинлашди:
— Бу нимага қотиб қолган унда?
— Тоғли ҳудудда машғулот олиб бораётгандик, момақалдироқ бўлаётганди. Узоқроққа кетган тўпни олиб келишга кетганда уни яшин урди.
— Ия, унда нимага тиржайиб турибди?
— У суратга олишяпти, деб ўйлаган.
— Сув олиб келинг, - деб бақиришса, талаба ҳушига келиб:
— Нон эсдан чиқмасин дермиш.
— Ҳой бола, машинамни ҳайдайман, қараб тур. Агар симёғочга тегса айтасан, хўпми?
— Ҳўп бўлади, ҳайданг, ҳайдайверинг, - дебди бола.
Бир вақт "қарс" этган овоз чиқса.
— Тегди амаки, - дермиш.
— Бўлди тинчланинглар. Биринчидан, бемор наркозда узоққа боролмайди, иккинчидан, жигари мени қўлимда қолди, - дермиш.
Дадаси ойиси томон ўгирилиб:
— Кўрдингми? Болаям ҳайрон..
— "Овчи милтиқ ўқлади" - деган гапни келаси замон феълини топчи, - деса.
Ҳалиги бола:
— Гумбуррр-гуммбууррр, - дермиш.