— Шу кир қулоқларинг биланми?
— Йўқ, ўртоқларим билан.
— Келинг, эртага иккимиз "меҳмон-меҳмон" ўйнаймиз!
— Ҳўш, меҳмон ким бўлади?
— Албатта, мен. Сиз мезбон сифатида уйларни йиғиштириб, овқат пишириб турасиз.
— Азизим, агар бугун тонгача тунги клубда қолиб кетсам қаршимасмисан?
— Кетаверинг, жонгинам, мен шохингиздан ушлаб турганим йўқ-ку...
— Пенсия пулимга оберган совғаларим тешиб чиқсин!
— Ёнғин бўлаётган жойдан кабоб ҳиди келяптими?
— Йўқ, сезмадим...
— Демак, жабрланганлар йўқ!
— Йўқ! Мумкин эмас!
— Нега энди мумкин эмас?! Янги йилга совға қилинган тилла занжирни тақиш мумкин эмас, 8 мартда совға қилинган "Matiz"ни миниш мумкин эмас — бувимникида чанг босиб ётибди. Саккизта лама пальтоим бор, бирортасини кийиб кўчага чиққаним йўқ! Қачон мумкин бўлади, қачон?!
— Она қизим, аданг нафақага чиққандан сўнг! Ҳозирча у оддийгина ДАН ходими, шунинг учун мумкин эмас!
— Қизиқ, у сенга нима деди?
— “Йўқол университетдан!”
— Нимага айнан бизни университетни танладингиз, - деб
Талаба жавоб берибди:
— Қўйсангизчи дада бундай саволларни...
— Бошлиқ бандлар
— Ахир мен хотиниман...
— Ҳамма аёллар хотиниман деб, телефон қилади.