Эр уйга кеч қайтса: "Кайси жононингизнинг олдидан келяпсиз?"
Эр уйга эрта қайтса: "Одамларнинг эри кечаю кундуз тиним билмайди, бу кишим эса..."
Эр иш билан жуда банд бўлса: "Ижарачидан фарқингиз қолмади!"
Эр кам пул топса: "Бу пулга мушук офтобга чиқмайди-ку!"
Эр кўп пул топса: "Босар-тусарингизни билмай қолиб, а!"
Эр кам ишлаб, кўп пул топса: "Нима, қароқчига эрга текканманми?"
Эр кўп ишлаб, кам пул топса: "Шунчалик ҳам аҳмок бўладими одам?"
Эр уй ишларига ёрдамлашмаса: "Мен бу уйда чўриманми?"
Эр уй ишларига ёрдамлашса: "Тинчгина телевизорингизни томоша килинг, ишимга аралашмай".
Эр гул совға қилишини билмаса: "Маданиятсиз, ўқимаган!"
Эр гул совға қилса: "Шунинг пулига бир кило гўшт олсангиз, бир ҳафта ердик".
Эр ширин гаплар билан эркаламаса: "Дугоналарим айтганди-я, ҳаммаси тўйгача деб..."
Эр ширин сўзлар билан эркаласа: "Тинчликми, бунақа гапларни кимдан ўргандингиз?"
Аёллар, шунақа тушуниб етиб бўлмайдиган бир мўжиза...
— Чақа пулларимни тушириб юборгандим. Шуларни излаяпман, - жавоб берибди Насриддин.
— Шу ерда йўқотдингизми? – дебди қўшни.
— Йўқ! Ҳов анави қоронғи йўлакда йўқотдим. Лекин у ер қоронғилик қиляпти. Чироқни тагига келиб излаяпман, - дермиш Насриддин.
— Кейин нима қилдинг?
— Қайтиб, яна дадамни тиззасига ўтирдим.
— Сизни ўғлингиз мактабда ҳар куни ўзини ёмон тутади.
Ота:
— Нима? Мени шунга чақирдингизми? Ўғлим уйда ҳам ҳар куни тўпалон қилади. Сизни уйга чақиртирмаяпман-ку!?
— Сўнгги тилагингни тила! – дебди немислар унга.
— Қулупнай есам, армоним йўқ эди, - дебди афанди.
Немислар:
— Майли, қулупнай пишса ейсан, кейин отамиз, - дейишибди.
Қулупнай пишгунича уруш тугаб, афанди омон қолган экан.
— Хотин, хотин, тур, иш чатоқ!
— Нима гап?— уйқусираб сўради хотини.
— Қўшнилар мени уйлантиришмоқчи, уларни ҳайда!
— Тинч қўйинг, уйқумни бузманг?
— Билиб қўй, мен сени олдиндан огоҳлантириб қўймоқдаман. Ҳақиқатан ҳам уларнинг шундай нияти бўлса, кейин мендан ўпкалаб юрма,— деди Афанди.
— Ада сиз оиламизда кимсиз?
— Мен - Президентман.
— Ойим-чи?
— Ойинг - давлат.
— Бувимлачи?
— Бувинг - прокуратура.
— Укам билан мен-чи?
— Сизлар - халқсизлар.
Ота командировкага кетибди. 1 ҳафтадан сўнг ўғил отасига СМС ёзибди:
"Ада тез келинг! Давлатга бошқа президент келди. Прокуратура ухлаб ётибди. Халқ ҳавотирда.
— Бир оёғи қани?
— Бу йилги ғозларнинг ҳаммаси бир оёқли экан,— деди-да, Афанди сув бўйида бир оёғини кўтариб дам олиб турган ғозларни кўрсатди. Хон таёқни кўтариб пўписа қилган эди, ғозлар икки оёқлаб қочди.
— Ана, оёқлари иккита экан-ку,— деди хон. Афанди пинагини бузмай жавоб берди:
— Шу таёқ билан биров сизга ҳам ҳамла қилса, икки оёқ у ёқда турсин, тўрт оёқлаб қочар эдингиз.
— Қара, шипириш дегани шунақа бўлади. Ўрган, студент! — деса
Ўзбек айтармиш:
— Шипиришни ҳозир сенга ўргатаман, — дебди.
Ўзбек сотувчини олдига бориб:
— Хоҳлайсизми, сизга фокус кўрсатаман?
— Қани, кўрилучи?
— 3 та булочка беринг!
— Мана!
Ўзбек 3 та булочкани сотувчини олдида паққос тушириб, оғзини артаётса, сотувчи ғазабланиб:
— Булочкани йўқ қилдингку, номард! Шуми фокусинг? — деса
— Булочкангиз жойида, ана ану татарни чўнтагини қаранг, — дермиш