— Илтимос хотинжон, учиб кетма! Бошқа ичмайман!, - дебди.
— Амрингизга мунтазирман, - дебди.
— Уйга кетгим келяпти, - дебди афанди.
— Унда кетдик, - дебди жин.
— Тезроқ кетгим келяпти, - деса
— Унақада югурдик, - дермиш жин...
Ношуд тадбиркорлар диққатига: "Биз очилдик" ёзувига қўшимча тарзда "Ижарага берилади" ва "Сотилади" ёзувлари бепул тақдим этилмоқда.
— Хўш қалай экан?
— Яхши. Кир машинасидаги кийимларни олиш жуда-ям қулай экан.
— Эртага келинг дегандингиз, мана келдим, - дебди.
— Ҳмм... Шундай деганмидим?
— Ҳа, шундай дегансиз.
— Яхши! Ундай бўлса эртага келинг-да! Нега бугун келдингиз?
— Бор, хотинингдан хабар олчи, - дебди қайнона ўғлига.
Ўғли оғилхонадан қайтиб келиб, қотиб кулар эмиш. Онаси ўғлидан, - нима бўлди?, - деб сўраса, ўғли:
— Келинингиз сигирни соғиб, "унисини ҳам соғиб олай" деб буқанинг ортидан қувлаб юрибди, - дермиш.
— Яхши қиз, бир ўзингиз яшайсизми?
Қиз виқор билан:
— Ҳа, қаердан билдингиз?, - деса,
— Жуда-ям хунук экансиз-да..., - дермиш.
— Мумкин, агар йўлланма қайнонага берилса.
— Қанақа Алишер?! Мени исмим...
— Анчадан бери кўришмаймиз. Сендан пул олган эдим. Шуни қайтармоқчиман.
— Алишер бўлса, майли Алишер-да!
— Биласизми, сиз XII аср топилмасини синдириб қўйдингиз!
— Хайрият эски экан, - дебди йигит.