Бир ҳафта оч қолган шер, ҳайвонлар қироли ҳайвонот боғининг қоровули эканини тушуниб етибди!
— Куф-суф!
— Мурод, куф-суф ёрдам бермайди, бу болани калласини чақиб қўйдинг-ку, тез ёрдам чақир..
— Мурод, куф-суф ёрдам бермайди, бу болани калласини чақиб қўйдинг-ку, тез ёрдам чақир..
Хотин эрининг қўл телефонига қўнғироқ қиляпти, трубкани кўтарган эр:
— Хотинжон, сенга кейинроқ ўзим телефон қиламан. Ҳозир сўкинишнинг сира ҳам иложиси йўқ!
— Хотинжон, сенга кейинроқ ўзим телефон қиламан. Ҳозир сўкинишнинг сира ҳам иложиси йўқ!
— Ўғиллик бўлдим!
— Табриклайман! Исмини танладийлами?
— Хотиним танласин. Фамилияси ва отасини исмини танлаб берганим кифоя.
— Табриклайман! Исмини танладийлами?
— Хотиним танласин. Фамилияси ва отасини исмини танлаб берганим кифоя.
— Хотин, тайёрмисан? Бунча имиллайсан? Меҳмонга кечикаяпмиз ахир!
— Жуда бесабрсизда! Бир соатдан бери икки дақиқада тайёр бўламан, деб қулоғингизга танбур чалаяпманми?
— Жуда бесабрсизда! Бир соатдан бери икки дақиқада тайёр бўламан, деб қулоғингизга танбур чалаяпманми?
— Ойижон, ойижон мен ҳамма овқатни еб бўлдим. Мана қаранг!
— Ўғлим, ахир 30га кирдинг-ку. Қачон уйга нон кўтариб келасан-а?
— Ўғлим, ахир 30га кирдинг-ку. Қачон уйга нон кўтариб келасан-а?
Шаҳар ҳокими овқатдан бошқа нарсани сира ўйламас эди. Бир куни у шаҳарнинг кўзга кўринган одамларини чақириб, улардан билган овқатларининг номини ёзиб беришини талаб қилди.
Улар орасида Афанди ҳам бор эди. У ҳокимдан эрталабгача муҳлат олиб кетдида, нонуштада келиб ҳокимга арз қилди:
— Асал билан саримсоқ пиёз қўшиб қовурилса, ажойиб овқат бўлади.
Ҳоким дарҳол ошпазига ўшандай овқат тайёрлашни буюрди.
Овқат келтирилгач ҳоким бир қошиқ еди-да, Афандига қараб қичқирди:
— Ўзинг топган овқатингни ўзинг е, аҳмоқ! Афанди ноилож ея бошлаган эди, ҳоким сўради:
— Қалай, ажойиб лаззатли овқат эканми?!
— Тақсир, мен буни фақат ўйлаб кўрган эдим, холос. Бирор марта бундай овқат қилиб еган эмасман. Энди билсам, хаёл ҳақиқатга тўғри келмас экан,— жавоб берди Афанди.
Улар орасида Афанди ҳам бор эди. У ҳокимдан эрталабгача муҳлат олиб кетдида, нонуштада келиб ҳокимга арз қилди:
— Асал билан саримсоқ пиёз қўшиб қовурилса, ажойиб овқат бўлади.
Ҳоким дарҳол ошпазига ўшандай овқат тайёрлашни буюрди.
Овқат келтирилгач ҳоким бир қошиқ еди-да, Афандига қараб қичқирди:
— Ўзинг топган овқатингни ўзинг е, аҳмоқ! Афанди ноилож ея бошлаган эди, ҳоким сўради:
— Қалай, ажойиб лаззатли овқат эканми?!
— Тақсир, мен буни фақат ўйлаб кўрган эдим, холос. Бирор марта бундай овқат қилиб еган эмасман. Энди билсам, хаёл ҳақиқатга тўғри келмас экан,— жавоб берди Афанди.
— Дугонам хасрат қиляпти:
— Кўйлак сотиб олгани боргандим, сиғмади.
— Хафа бўлганимдан торт сотиб олдим...
— Сиғиб кетди, тушмагур!!!
— Кўйлак сотиб олгани боргандим, сиғмади.
— Хафа бўлганимдан торт сотиб олдим...
— Сиғиб кетди, тушмагур!!!
— Алло, бу пожарнийми? Тез етиб келинг, бу ерда жанжал бўляпти!
— Нега бизга қиляпсиз, милицияга хабар беринг!
— Милициялар билан докторлар уришишяпти! Кимга хабар бериш керак, ахир?!
— Нега бизга қиляпсиз, милицияга хабар беринг!
— Милициялар билан докторлар уришишяпти! Кимга хабар бериш керак, ахир?!
