Болалар ҳақида латифалар

Бир болакай туғилган кунига масҳарабоз келишини жуда хоҳларкан. Бувиси бу йили албатта масҳарабоз чақиришга ваъда берибди. Туғилган куни ҳам етиб келибди. Лекин масҳарабоз йўқ эмиш. Бувиси нима қилишини билмасдан турса, эшик қўнғироғи чалинибди. Очиб қараса, иккита дайди тентаклар турганмиш.
— Уйингизда бизбоп иш йўқ-ми? Бироз пул ишлаб олмоқчи эдик, - дейишибди. Аёл уларга боғдаги ишларни қилишни буюрибди.
Набираси эса масҳарабозни ҳанузгача кутиб ўтираркан. Аёл бир пайт қараса, бояги дайдиларнинг бири гоҳ дарахтга чиқиб сакрар, гоҳ у ёқдан, бу ёққа югурар, баъзан ҳар хил кулгили ҳаракатлар қиларкан. Аёл масҳарабоз топилганидан хурсанд бўлиб кетибди. Сакраб юрган кишини ёнидаги шеригини секин чақириб:
— Кечирасиз. Анави дўстингиз бир соатга масҳарабоз бўлиб турмайдими? Яхши ҳақ тўлайман!, - дебди.
Ҳалиги одам дўстига қараб:
— Ҳой, мўмайгина пулга иккинчи бармоғингни ҳам баҳридан ўтасанми?, - дермиш.
Она бeш яшар ўғлига танбeҳ бeрди:
— Ҳадeб сакрайвeрмагин, қорнинг қатта бўлиб қолади!
Бола кўчага чиқса ҳомиладор аёл турибди. Сeкин ёнига кeлиб дeди:
— Ана шундай бўлади, камроқ сакраш кeрак эди.
Эр-хотин боғчадан болаларни олиб келиш устида баҳслашмоқда.
Эр:
— Сен бор боғчага!
Хотин:
— Сиз бориб келақолинг!
Эр:
— Сенга янги пальто, янги этик олиб бердимми?
Хотин:
—Ҳа!
Эр:
— Ана ўшаларни кийгинда бориб келавер!
Хотин:
— Нимага сиз бормайсиз?!
Эр:
— Мен нима пайпоқ билан соқол олиш учун кўпикда бораман-ми???
Бир одам уйига ёлғон гапирса урадиган робот олиб келибди. Ўша куни ўғли кеч кепти, отаси қаерда юрибсан, - деса.
— Ўртоғим билан дарс қилдик, - деган экан
Шу гапдан кейин робот болани уриб кетибди.
Буни кўрган онаси отасига қараб:
— Бўлди тўхтатинг дадаси, ўзизни ўғлингиз-ку, - деса
Робот тўхтаб, онасини уриб кетибди.
Она қизалоғини врач кўригига олиб келиб:
— Қизимнинг кўзлари нега кичкина? Ахир бизнинг корейс қариндошимиз йўқ-ку!
Врач:
— Кўзларини ён томонини қараб кўринг-чи, катталаштириш мосламаси йўқмикин?
Мактабда болалар орасида тезлик ҳақида баҳс кетяпти:
Салима:
— Энг тез бу сўз, гапирдингми, бўлди уни қайтариб бўлмайди.
Олимжон:
— Энг тез бу свет, босдингми у ёнади
Тешавой:
— Мени кеча ичим ўтганди... бир сўз ҳам айтолмадим, светни ҳам ёқишга улгурмадим
Ойи, дадам зинадан йиқилиб тушди.
— Вой! Нима деди?
— Ёмон сўзларини қўшмасдан айтайми?
— Албатта!
— Индамади..
Бир отанинг ношуд ўғли бор экан. Нуқул айтилган ишни тескари бажараркан.
Кунларнинг бирида ота-бола эшакда бир қоп ун олиб, кўприкдан ўтаётишса, ун эшакни устидан тушиб қолибди. Шунда отаси:
— Ўғлим қопни сувга ташлаб юбор, - деса, ўғли ариққа унни ташлабди. Отаси:
— Сен нуқул айтганимни тескарисини қилар эдинг-ку?!, - дебди. Ўғли эса:
— Ҳа энди, бир мартта айтганингизни қилай дедим-да, ада, - дермиш.
Беш ёшли ўғли адасидан сўраяпти:
— Ада, нимага ойимнинг қорни ишиб кетаяпти?
Адаси:
— Ойинг тарвуз еяётганида уруғини туширмасдан еган. Шунга қорнида тарвуз ўсиб чиқяпти.
Ҳайвонот боғида.
— Ойижон, филни сотиб олайлик!
— Ие, уни қандай қилиб боқамиз?
— Боқмаймиз! Ана ёзиб кўйишган-ку "Филга овқат бериш тақиқланади”, - деб