Бошқалар ҳақида латифалар
Бир куни помидор билан бодринг чўмилаётган экан. Ёнига карам келса,
— Кел, чўмиламиз! – дейишибди.
Шунда карам:
— Ҳозир ечиниб олай, - деб ечиниб-ечиниб йўқ бўлиб кетган экан.
— Кел, чўмиламиз! – дейишибди.
Шунда карам:
— Ҳозир ечиниб олай, - деб ечиниб-ечиниб йўқ бўлиб кетган экан.
— Сизни қўлингиздан ҳамма иш келадими?
— Бўлмасам-чи!?
— Яхши, ундай бўлса, тиш пастасини ҳаммасини чиқариб ташланг! Ҳаммаси чиқдими?
— Энди эса ҳаммасини қайтариб ичига солиб қўйинг-чи?!
— Бўлмасам-чи!?
— Яхши, ундай бўлса, тиш пастасини ҳаммасини чиқариб ташланг! Ҳаммаси чиқдими?
— Энди эса ҳаммасини қайтариб ичига солиб қўйинг-чи?!
Афанди вафот этибди. Фаришталар унинг савоблар ва гуноҳларини тарозида ўлчаб кўрса, иккаласи ҳам тенг экан. Фаришталар сўрабди:
— Қаёққа тушмоқчисан? Жаннатгами ё дўзахгами? Шунда афанди жаннатга қарабди. Ҳамма шахмат, шашка ўйнаб ўтирган экан. Кейин дўзахга қарабди. У ерда дискотека бўлаётган экан. Афанди:
— Жаннатга кирсам, зерикаман. Майли дўзахга кира қолай, – деб дўзахга кирибди. Кириши билан ҳамма бир-бирини ураётган экан.
Афанди фаришталардан:
— Нега бундай бўлди? – деб сўраса, фаришта:
— Бу реклама эди! – деган экан.
— Қаёққа тушмоқчисан? Жаннатгами ё дўзахгами? Шунда афанди жаннатга қарабди. Ҳамма шахмат, шашка ўйнаб ўтирган экан. Кейин дўзахга қарабди. У ерда дискотека бўлаётган экан. Афанди:
— Жаннатга кирсам, зерикаман. Майли дўзахга кира қолай, – деб дўзахга кирибди. Кириши билан ҳамма бир-бирини ураётган экан.
Афанди фаришталардан:
— Нега бундай бўлди? – деб сўраса, фаришта:
— Бу реклама эди! – деган экан.
Бир ёш журналист деҳқондан сўрабди:
— Энг яхши ҳайвон қайси?
Деҳқон жавоб берибди:
— Ит!
— Нимага? – дебди яна журналист.
— Чунки ит еримга кириб олиб, интервью оламан деб оёғини остидаги экинларимни пайҳон қилмайди! – деган экан деҳқон.
— Энг яхши ҳайвон қайси?
Деҳқон жавоб берибди:
— Ит!
— Нимага? – дебди яна журналист.
— Чунки ит еримга кириб олиб, интервью оламан деб оёғини остидаги экинларимни пайҳон қилмайди! – деган экан деҳқон.
Бир куни шайтон болаларини айлантириб юрган экан, ёш шайтонча онасидан сўрабди:
— Ойижон, анави ўт еб юрган нарса нима?
— Бу сигир. У одамларга сут, гўшт беради, - дебди онаси.
Яна бироз юргач, шайтонча онасига дебди:
— Анави нима?
— У товуқ. У одамларга тухум беради. Гўштиҳам ейилади, - дебди шайтон.
Узоқда юриб кетаётган одамларни кўриб қолган шайтон боласи:
— Анави-чи? – дебди.
Она шайтон:
— Тез кетдик бу ердан! Ҳозир бу одамзоти бир балони бошлайди-да, “Ҳаммаси шайтонни иши”, “Мени шайтон йўлдан урди” деб ҳамма айбни бизга ағдаради, - дермиш.
— Ойижон, анави ўт еб юрган нарса нима?
— Бу сигир. У одамларга сут, гўшт беради, - дебди онаси.
Яна бироз юргач, шайтонча онасига дебди:
— Анави нима?
— У товуқ. У одамларга тухум беради. Гўштиҳам ейилади, - дебди шайтон.
Узоқда юриб кетаётган одамларни кўриб қолган шайтон боласи:
— Анави-чи? – дебди.
Она шайтон:
— Тез кетдик бу ердан! Ҳозир бу одамзоти бир балони бошлайди-да, “Ҳаммаси шайтонни иши”, “Мени шайтон йўлдан урди” деб ҳамма айбни бизга ағдаради, - дермиш.
Бир куни 5000 сўм вафот этиб дўзахга тушибди қараса: 1 сўм, 3 сўм, 5 сўм, 10 сўм, 25 сўм, 50 сўм, 100 сўм, 200 сўм, 500 сўм, ҳатто 1000 сўм ҳам жаннатда мазза қилиб юришган экан шунда, 5000 сўм 100 сўмга сизлар:
— Жаннатга қандай тушдинглар деб сўрабди?
100 сўм жавоб берибди:
— Сен бирор марта масжидга борганмисан? Бирор марта етим есирларга садақа қилинганмисан дебди.
— Жаннатга қандай тушдинглар деб сўрабди?
100 сўм жавоб берибди:
— Сен бирор марта масжидга борганмисан? Бирор марта етим есирларга садақа қилинганмисан дебди.
Бир одам дам олиб ўтирса, тўсатдан азройил пайдо бўлиб:
— Жонингни оламан, - дебди.
— Рўйхатингни кўрсат-чи, - дебди бояги одам.
Рўйхатни қараса, ростан ҳам бошида турган экан. Ҳалиги одам секин ялинишга тушибди:
— Илтимос менга бир кун муҳлат бер. Яқинларим билан хайрлашиб олай, - деса, азройилни раҳми келиб, рухсат берибди.
Ҳалиги одам сиқилиб ўтирса, ёнига хотини келиб:
— Шунга ҳам сиқиласизми? Ахир буни йўли осон-ку! Азройил келса, олдин яхшилаб меҳмон қилинг. Чойига уйқу дори қўшиб қўйинг. У уйқуга кетгач, ёнидаги рўйхатни олиб, бошидан исмингизни ўчириб, охирига ёзиб қўйинг, - дебди.
Эри эртаси куни ҳудди хотини айтганидек қилибти. Азройил уйғонгач, ҳалиги одамга қараб:
— Раҳмат сенга эй одамзот! Мазза қилиб дам олдим. Бу яхшилигингни жавобсиз қолдирмайман. Майли мен жон олишни рўйхатни охиридан бошлай қоламан, - дермиш.
— Жонингни оламан, - дебди.
— Рўйхатингни кўрсат-чи, - дебди бояги одам.
Рўйхатни қараса, ростан ҳам бошида турган экан. Ҳалиги одам секин ялинишга тушибди:
— Илтимос менга бир кун муҳлат бер. Яқинларим билан хайрлашиб олай, - деса, азройилни раҳми келиб, рухсат берибди.
Ҳалиги одам сиқилиб ўтирса, ёнига хотини келиб:
— Шунга ҳам сиқиласизми? Ахир буни йўли осон-ку! Азройил келса, олдин яхшилаб меҳмон қилинг. Чойига уйқу дори қўшиб қўйинг. У уйқуга кетгач, ёнидаги рўйхатни олиб, бошидан исмингизни ўчириб, охирига ёзиб қўйинг, - дебди.
Эри эртаси куни ҳудди хотини айтганидек қилибти. Азройил уйғонгач, ҳалиги одамга қараб:
— Раҳмат сенга эй одамзот! Мазза қилиб дам олдим. Бу яхшилигингни жавобсиз қолдирмайман. Майли мен жон олишни рўйхатни охиридан бошлай қоламан, - дермиш.
Компьютер дастурчиси пианинонинг олдига келиб, уни узоқ кўздан кечириб, дермиш:
— Клавиатура ноқулай. Бор-йўғи 84 та клавишалар бор, уларни-ям яримидан кўпи функционал клавишлар. Ҳеч қайсида ёзуви йўқ. Лекин «Шифт»нинг оёқ билан босилиши зўр экан.
— Клавиатура ноқулай. Бор-йўғи 84 та клавишалар бор, уларни-ям яримидан кўпи функционал клавишлар. Ҳеч қайсида ёзуви йўқ. Лекин «Шифт»нинг оёқ билан босилиши зўр экан.
