Пиёнисталар ҳақида латифалар

Ҳар куни ичиб, маст бўлиб юрадиган одамдан сўрашибди:
— Нега ҳар куни ароқ ичасан?
— Унутиш учун, - дебди.
— Нимани унутиш учун?
— Ароқхўрлигимни унутиш учун!
Маст киши жон-жаҳди билан симёғочни тақиллатарди.
— Хотин, кимга айтяпман, оч эшикни!
Яқиндан ўтиб кетаётган посбон ёнига келиб:
— Ўртоқ, нима гап?! Қани, «пуф» денг-чи?!
Маст жон-жаҳди билан пуфлаганди, посбон ўзи чайқала бошлади ва симёғочни тақиллатиб бақирди:
— Қанака хотинсиз, ўзи? Очинг эшикни!
Иккита бит барга кириб роса ичишибди. Кайф бўлиб қолишгач, кўчага чиқишиб, бекатни олдида тўхташибди. Шунда бири шеригидан сўрабди:
— Нима қиламиз? Пиёда кетаверамизми ёки итни кутамизми?
Бўлинма шахсий таркиби машғулот ўтмоқда.
— Оддий аскар Алиев!
— Мен!
— Фараз қилинг, постда турибсиз. Кимдир пост томон эмаклаб келмоқда. Қандай иш тутасиз?
— Ичиб, оёғида тура олмай қолган батальон командирини уйига элтиб қўяман.
Учта хотин суҳбатидан:
Биринчи хотин:
— Эрим ҳар байрам кунлари тўйиб ароқ ичади.
Иккинчи хотин:
— Мени-ям эрим ичади. Фақат чойхонага борган кунлари ичади.
Учинчи хотин:
— Мени эрим... – деб турса, эри келиб қолиб дебди:
— Хотин, календарга қара-чи, бугун байрамми? “Йўқ” дейсанми!? Унда мен чойхонага кетдим, – дермиш.
Босқинчилар ароқ ва шароб ишлаб чиқариладиган корхонани гаровга олишибди. Лекин, уч кун ўтиб ҳам ўзларининг шартларини айта олишмасмуш...
Оддий аскар Кайфиев бир қадам олдинга. Кеча яна ичибсиз, агарда ичишни ташласангиз сизга сержант унвонини бераман.
Кайфиев жавоб берибди:
— Сержант унвонини нима қиламан, ичсам ўзимни Генералдек ҳис қиламан-ку.
— Кеча кайфинг ошиб қолди, ўртоқ...
— Ҳа, нималар деб бақирдим ўзи? Эслай олмаяпман!
— "Ташқарига чиқмоқчиман, менга эшикни олиб келинг!" деб официантга росса ўдағайладинг...
Автобус ўриндиғида қўлига қадаҳ билан ароқ шишасини ушлаб ўтирган маст йўловчини ёнига чиптачи аёл келиб дебди:
— Йўл ҳақи учун қани?!
Маст одам бирдан хурсанд бўлиб:
— Ана! Топдим! Йўл ҳақи учун, мана олдик! – деб қадаҳдаги ароқни ичиб юборибди.
Майхонада ароқ ичиб, кайфиятсиз ўтирган киши ёнига бир одам келиб:
— Нима бўлди оғайни? - дебди.
— Хотиним билан урушиб қолдим. Мен билан ўн кун гаплашмас экан...- деса, бояги одам:
— Аҳволинг чатоқ экан-ку! - дебди.
У киши яна ароқдан ичиб:
— Гапирма! Бугун охирги кун, - дермиш.