Дугоналар ҳақида латифалар
— Эрим энди ароқ ичмайман деб қасам ичганидан буён, музлатгичга солиб музлатиб еябди.
— Кеча эрим билан ҳазиллашиб, ҳолатини томоша қилиш ниятида кўйлагининг елка қисмига лаб бўёғини суртиб, рашк жанжалини кўтармоқчи бўлдим.
— Хўш? Қалай чиқди ҳазилинг?
— Ҳазил дейсанми? Қилмишига иқрор бўлди!
1. Ким бу?
2. Онаси, тинчликми???
3. Тўғрисини айт! Машинани нима қилдинг?
4. Тушунмадим...
5. Нечи пул керак яна?
6. Кимга ёзгандинг бу смсни?!
7. Нима сўрамоқчи бўлсанг ҳам, жавобим йўқ!
8. Яна дугоналаринг билан ўтирибсанми ?!
9. ?
10. Туш кўраяпманми?
— Эр-хотин шунча йил бирга яшаб, фақатгина бир маротаба уйдан иккаламиз бирга чиқдик...
Дугонаси:
— Бирга? Кино ёки театрга боргандами?
Хотин:
— Йўқ! Уйимиздан ёнғин чиққанда. Бирга югуриб, қочиб чиқдик...
— Алло, дугонажон! Яхшимисан? Кеча уйга борсам эшик олдида аёл кишини туфлиси турган экан. Ичкарида эрим нотаниш аёл билан кулишиб ўтирибди. Ўғлим эса ошхонада. Секин бориб ётоқхонани эшигини очиб қарасам...
Узр дугонажон! ... Кейинроқ қўнғироқ қиламан, - деб автобусдан тушиб кетибди.
Эртаси куни яна ўша автобусга, яна ўша аёл чиқибди. Ҳамма йўловчилар унга қараб турганмиш.
— Нимага қараб турибсизлар? - дебди аёл.
Йўловчилар ҳаммаси:
— Гапни кўпайтирма! Дугонангга қўнғироқ қил, тез! - дейишибди.
— Вой дугонажон, эринг билан нега ажрашдинг? Қайнонанг ёмонми?
— Ҳа йўқ... Энди, ичадиган, чекадиган, кечаси уйга кириб келадиган, одам кимга ҳам ёқарди?!
— Эринг шунақами? Тўйингда кўрганимда мўмингина бола эди-ю!
— Йўқ! эримга шунақа одамлар ёқмас экан...
— Давай, русча гаплашайлик, - дебди.
Гаплашиб туришса, олдиларидан камаз ўтиб кетибди.
Шунда биринчиси:
— Фуу, чанг-тўзон пришла, - дебди.
Иккинчиси:
— Сани сўзингга кулгим пришла, - дебди.
Биринчиси:
— Кстати, я вчера тебе позвандала-позвандала. Почему трубку не брала? - деса, иккинчиси:
— А я голову стирала, - дермиш.
— Болангни боғчага бердингми?
— Ҳа...
— Кеча йигитим билан айланиб юрсак, уни аввалги севган қизи учратиб қолдик. У қиз менга қараб “Мендан нимаси ортиқча буни?” деса бўладими!
Дугонаси қизиқиб:
— Хўш? Сен нима дединг? – сўрабди.
— Ўйлаб ўтирмай йигитимни кўрсатиб “мана нимам ортиқча” дедим.
— Ўғлим, холангни ўпиб қўй! - деса, болакай:
— Йўқ, урадилар! - дебди.
— Нега унақа деяпсан ўғлим? - дебди онаси.
— Адам ўпганларида бу хола урганлар, - дермиш.