Ҳайвонот ҳақида латифалар
Бир куни қуён билан айиқ тиш синдиришдан гаров боғлабди.
Қуён айиқни бир урса, айиқни 4 та тиши тўкилиб тушибди.
Айиқ қуённи урса, 2 дона тиши тушибди. Шунда қуён кулиб "Бошқа йўқ!" дермиш.
Қуён айиқни бир урса, айиқни 4 та тиши тўкилиб тушибди.
Айиқ қуённи урса, 2 дона тиши тушибди. Шунда қуён кулиб "Бошқа йўқ!" дермиш.
Типратикан билан илон турмуш қурса, бир ярим метрли тиканли сим туғилади.
Кобра илон ўзини боласига дебди:
— Бизни заҳаримиз жудаям кучли. У истаган мавжудодни ўлдиради.
Боласи дебди:
— Ойи, унда мен ўлдим! Ҳозиргина тилимни тишлаб олдим.
— Бизни заҳаримиз жудаям кучли. У истаган мавжудодни ўлдиради.
Боласи дебди:
— Ойи, унда мен ўлдим! Ҳозиргина тилимни тишлаб олдим.
Овчилар бир-бирига ўлжасини мақтана бошлашибди:
— Катта айиқ овладим, - дебди ёш овчи.
— Қандай овладинг? - сўрабди овчилар ундан.
— Биринчи ўқни отдим, тегмади. Иккинчи ўқни отдим, яна тегмади. Учинчи ўқни ҳам отдим. У ҳам тегмади, - дебди.
— Унда қандай қилиб айиқни ўлдирдинг? - дейишса, ёш овчи:
— Айиқ кулавериб ўзи ўлиб қолди, - дермиш.
— Катта айиқ овладим, - дебди ёш овчи.
— Қандай овладинг? - сўрабди овчилар ундан.
— Биринчи ўқни отдим, тегмади. Иккинчи ўқни отдим, яна тегмади. Учинчи ўқни ҳам отдим. У ҳам тегмади, - дебди.
— Унда қандай қилиб айиқни ўлдирдинг? - дейишса, ёш овчи:
— Айиқ кулавериб ўзи ўлиб қолди, - дермиш.
Бир куни чумоли билан фил дўст бўлишибди. Иссиқ кунларнинг бирида фил ҳовузда чўмилаётган экан чумоли келиб:
— Ўртоқ, бир минутга сувдан чиқ, - дебди.
Фил:
— Нима бўлди? - деб ташқарига чиқса, чумоли:
— Бўлди,бўлди чўмилавер! Мен чўмилиш кийимимни тополмаяпман. Сен кийиб олмадингми деб қарадим, - дермиш.
— Ўртоқ, бир минутга сувдан чиқ, - дебди.
Фил:
— Нима бўлди? - деб ташқарига чиқса, чумоли:
— Бўлди,бўлди чўмилавер! Мен чўмилиш кийимимни тополмаяпман. Сен кийиб олмадингми деб қарадим, - дермиш.
Она туя ва бўталоқ суҳбати:
— Ойи, нега бизни оёқларимиз катта ва хунук? Отни оёғини қаранг. Шунақа бўлса бўлмайдими?
— Эҳ болам, биз чўлда, қумни устида юрамиз. Шунинг учун оёқларимиз шунақа.
— Ойи, нега бизни белимизда ўркач бор. Текис, чиройли бўлса бўлмасмиди?!
— Ўғлим, биз чўл ҳайвонимиз. Ўркачимизни ичида сув ва ёғ сақлаймиз.
— Ойи, нега бизни лабларимиз бунақа катта ва қўпол?
— Чунки чўлдаги тиконларни ейишга мўлжалланган.
— Ойи, ахир биз туғилгандан бери зоопаркда яшаймиз-ку!
— Ойи, нега бизни оёқларимиз катта ва хунук? Отни оёғини қаранг. Шунақа бўлса бўлмайдими?
— Эҳ болам, биз чўлда, қумни устида юрамиз. Шунинг учун оёқларимиз шунақа.
— Ойи, нега бизни белимизда ўркач бор. Текис, чиройли бўлса бўлмасмиди?!
— Ўғлим, биз чўл ҳайвонимиз. Ўркачимизни ичида сув ва ёғ сақлаймиз.
— Ойи, нега бизни лабларимиз бунақа катта ва қўпол?
— Чунки чўлдаги тиконларни ейишга мўлжалланган.
— Ойи, ахир биз туғилгандан бери зоопаркда яшаймиз-ку!
— Мушугингни лақаби нима?
— Ҳар доимги лақабими ёки косамдаги гўштни ўғирлаб кетаётганида нима деб чақиришимни айтайми?
— Ҳар доимги лақабими ёки косамдаги гўштни ўғирлаб кетаётганида нима деб чақиришимни айтайми?
Йигит Бўзсув қирғоғида ўтирса, сувдан бир қурбақа чиқиб қолибди-ю, тилга кирибди:
— Мени ўпсанг, гўзал маликага айланаман...
Буни кўрган йигит қурбақани олиб чўнтагига солаётганмиш:
— Нима қиляпсан? Мен гўзал маликаман, - деса, йигит:
— Гўзал маликалар тиқилиб ётибди. Гапирадиган қурбақа ҳали бирорта блогерда йўқ. Сен менга шундайлигинча кераклироқсан! - деган экан.
— Мени ўпсанг, гўзал маликага айланаман...
Буни кўрган йигит қурбақани олиб чўнтагига солаётганмиш:
— Нима қиляпсан? Мен гўзал маликаман, - деса, йигит:
— Гўзал маликалар тиқилиб ётибди. Гапирадиган қурбақа ҳали бирорта блогерда йўқ. Сен менга шундайлигинча кераклироқсан! - деган экан.
