Ҳайвонот ҳақида латифалар
— Итим сенга ёқмадими? Нега унга афтингни қийшайтиряпсан?
— Аввал ўзи бошлади-ку!
Эр:
— Танишиб қўй, бу маймун жунглидан келиб қолган.
Хотини кулиб:
— Вой, қанақасига маймун бўлади, бу оддий мушук-ку.
— Сен аралашма, мен мушук билан гаплашяпман.
— Ҳой, шер сен мени тўйинга чақирмадинг-а ҳозир разбор қиламиз, деса
Шер тулкига:
— Бор чиқиб ҳал қивор, дебди.
Тулки кўчага чиқиб кетибди. Тарс-турс бўлиб бир оздан кегин қуён қайтиб кирибди:
— Шуми зўринг? Яна борми, дебди.
Шер тўнғизга ишора қилибди. Тўнғиз ҳам чиқиши билан тарс-турс бўлиб яна қуён қайтиб кирибди:
— Яна зўринг борми, деса
Шер бўрига қараб:
— Бор ҳал кивор, дебди.
Бўри кўчага чиқиб кетибди, яна тарс-турс бўлиб, бўри қайтиб кирибди. Ҳамма жойи қон, оёғида зурга турармуш. Шер нима бўлди, деса.
Бўри зўрға бошини кўтариб:
— Аҳмоқ айиқни ҳам айтмапсан-ку, дермиш
— Қалай, ёқдими, - деганакан
Эри унга пича қараб туриб:
— Барибир одам бўлмайсан, дермиш
Эшак ундан:
— Сен кимсан деб сўраса, солдат ён атрофга назар солиб:
— Мен генерал майорман, - дебди.
Солдат эшакдан сен кимсан, - деб сўраса, эшак ҳам ён атрофга қараб:
— Мен отман, - дермиш
Ҳамма навбатда турибди. Қуён келиб навбатга қарамай, олдинга ўтиб кетаётса, айиқ қуённи гирбонидан олиб:
— Ҳов анави навбатнинг охирига бор, энди келяпсан!, - дебди.
Иккинчи кун ҳам шу ҳолат қайтарилибди.
Учини кун ҳам қуён магазин эшиги томон юриб кетаётса, яна айиқ келиб қуённи гирбонидан олиб:
— Ҳов анави навбатнинг охирига бор, энди келяпсан!, - деса.
Қуён:
— Қизиқ, уч кундан бери ўз магазимни очолмаяпман-а, - деб ғудурлаганча қайтиб уйига кириб кетибди.
— Аёл гўзалиги учун ҳайвонларни алоқаси борми?
— Ҳа!
— Айёр тулки ҳамми?
—Ҳа! Ахир уни терисидан пальтога ёқа тикишади.
Савол бервотган одам бир қанча ҳайвонларни санади. Ҳалиги эркак жавоб берди. Ундан у олинади, бундан бу олинади.
— Эшакчи, эшак у ҳамми? Сўради ҳайратланиб.
— Ҳа шуларни ҳаммасини эшак оберади-да.
— Қаёққа, ҳой қуён?! Навбатни кўрмаяпсанми?
Қуён:
— Юр, бир четга ўтайлик, гапим бор!
Бир дақиқадан кейин яна қуён навбатсиз пивога ўта бошлабди. Айиқ қуённи қулоғдан кўтариб:
— Ҳой шалпангқулоқ, қаёққа?! - дебди.
— Бир дақиқага бу ёққа қарагин, - деб, айиқни ҳам бир четга олиб кетибди.
Қайтиб келиб, доимгидек навбатсиз пивога қўл узатган экан, арслон ўкирибди:
— Жонга тегдинг-ку! Навбатга тур!
Қуён арслонни ҳам етаклаб, ўрмон ортига олиб ўтса, у ерда одамхўр дев турган эмиш.
— Яна гўшт олиб келдингми?! Қачон пиво олиб келасан??? - дермиш дев арслонни кўриб.
Мушукни гапираётганини кўриб, ақлдан озай деган официант мушукка қараб:
— Кўчада нима иш билан юрибсиз, - дебди.
Мушук:
— Иш қидириб юрибман. Ҳозир суҳбатдан келяпман, - дебди.
Официант кўп ўйламай:
— Мени циркда танишларим бор? Хоҳласангиз, гаплашиб бераман, - деса, мушук:
— Циркда компьютер дастурчисига иш бормикин? - дермиш.