Ҳайвонот ҳақида латифалар
— Мана 10 та қўй, мана ем хашакга пул, мана бу хизмат хаққингиз яхши қарасангиз яна қўшиб бераман, - деб қўйларни ташаб кетибди.
Бир йил вақт ўтиб чўпонни олдига келиб сўраса, 10 та қўйни кўрсатибди.
Эшмат "мелиса": Мен сизга 10 та қўйни обкелиб берганимга бир йил бўлди, наҳотки биттаси ҳам туғмаган бўлса, - деса.
Чўпон:
— Сизни милициялигингизни эшитиб, битта ҳам қўчқор қўйларингизга яқинлашмади, - дебди.
— Алло, ҳовлимдаги дарахтда катта айиқ ўтирибди. Ёрдам беринг!
Қутқарув хизматидан бир эркак кучукча етаклаб келибди.
— Холажон, манави милтиқни ушланг. Мен дарахтга чиқиб, силкитаман, айиқ йиқилса, унга қарата ўқ узасиз, - дебди қутқарувчи.
Кампир:
— Кучукчани нимага олиб келдингиз унда?
Эркак:
— Агар айиқни ўрнига ўзим йиқилсам, кучукчага қаратиб отинг!!!
Дарахтда эса, маймун сакраб:
— Ажаб бўлибди, баттар бўлгин. Э, лаънати мушук. Энди сени чангалингдан тумор, тишларингдан эса сувенир ясаб, пўстингни эса бўйра қилишади..., - деб масхара қилаётган экан, бирдан сакраётган шохи синиб, маймун шерни олдига йиқилиб тушибди:
— Подшохим, ҳатто ишонмайсиз ҳам, сиздан кечирим сўраш учун олдингизга тушдим...
— У мени ташлаб кетмайди. Вафодорлигини синаб кўрмоқчи эдим.
— Тентак, ким қопағон итни бўйинбоғисиз қўйиб юборади?!
— Қаерда?... Ахир бу туҳмат! Саксон ёшли, бунинг устига, склероз касалидан азият чекаётган кекса профессорни ҳақорат қилиш яхшимас!...
— Меҳмонхонада деганим йўқ, ҳайвонот боғида. Яъни сиз филни операция қилган куни...
— Эсим қурсин! Айтдим-а, филнинг қорнини тикаётганимда ичкарида нимадир қолиб кетди, деб...
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор жаҳли чиқиб телефонни қўйибди. Телефон яна жринглармиш:
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор яна трубкани қўйиб қўйибди. Яна қўнғироқ:
— Менга қара ноинсоф! Менга туёқларим билан рақам териш осон деб ўйлаяпсанми?
— Яшшамагур сигиримиз, шунақа қилиб қўйди.
— Вой, юзингга тепиб юбордими?
— Йўқ, ҳар куни соғаётганимда думи билан юзимга ураверарди. Думи қимирламасин деб, ғишт боғлаб қўйгандим.
Нега шерлар сизни еб қўйишмайди?
— Ҳамма гап шунда-да! Улар ҳам мени семиришимни кутишади!
Орадан бир йил ўтгач, олимлар натижани билиш учун Сибирга қайтишибди. Олимлар:
— Ҳўш, сизларга берган машинамиз ёқдими? – деб сўрашса,
ҳалиги одамлар:
— Ҳа. Фақат итларимиз тортишга қийналишяпти-да... – дейишибди.