Ҳайвонот ҳақида латифалар
Она қуён овчини кўриб болаларига деди:
— Қани қулоқларингни ёпинглар.
— Нега, милтиқ овозидан қўрқмаймиз-ку.
— Милтиқ учун эмас. Ҳозир бу овчи отади, кейин ўқи қия кетгани учун уят гапларни айтиб сўкинади, - дермиш.
— Қани қулоқларингни ёпинглар.
— Нега, милтиқ овозидан қўрқмаймиз-ку.
— Милтиқ учун эмас. Ҳозир бу овчи отади, кейин ўқи қия кетгани учун уят гапларни айтиб сўкинади, - дермиш.
Битта фил велосипед ҳайдаб кетаётса, йўлдан чумоли чиқиб:
— Менам ҳайдаб кўрай, - деса, фил:
— Йўқ, ўзи балонлари бўшаб қолган, - деган экан.
— Менам ҳайдаб кўрай, - деса, фил:
— Йўқ, ўзи балонлари бўшаб қолган, - деган экан.
Бир бўри ариза қўлтиқлаганича шошиб-пишиб борарди. Йўлда бир айиқ уни тўхтатиб сўради:
— Ҳа, бўривой, йўл бўлсин?
— Менга қилинган туҳматлардан районга бориб дод соламан!
— Сенга ким алам ўтказди?
— Ферма мудири қўйларни ўзи пинҳон сув қилиб, акт тузиб, айбни менга тўнкайверади.
— Ҳа, бўривой, йўл бўлсин?
— Менга қилинган туҳматлардан районга бориб дод соламан!
— Сенга ким алам ўтказди?
— Ферма мудири қўйларни ўзи пинҳон сув қилиб, акт тузиб, айбни менга тўнкайверади.
Бир куни учта фил машинада кетаётишса, битта чумоли тўхтатиб:
— Мени-ям олиб кетинглар, - деса, филлар:
— Жой йўқ, - дермиш.
— Мени-ям олиб кетинглар, - деса, филлар:
— Жой йўқ, - дермиш.
Бир куни ўрмонда тошбақа билан қуён кетаётишса, тошбақа:
— Ҳой қуён, сал секинроқ юр! Қаёққа шошиляпсан?
Қуён:
— Умр ғанимат, ўшанга, - дебди.
— Ўзинчи? Нега секин юряпсан.
Тошбақа:
— Шошиб нима қилдим? Камида юз йил яшайман, - дермиш.
— Ҳой қуён, сал секинроқ юр! Қаёққа шошиляпсан?
Қуён:
— Умр ғанимат, ўшанга, - дебди.
— Ўзинчи? Нега секин юряпсан.
Тошбақа:
— Шошиб нима қилдим? Камида юз йил яшайман, - дермиш.
Дарвозадаги ёзув: "Эшик қўнғироғи ишламаяпти. Итнинг ғашига тегинг, вовуллаши билан чиқамиз”.
Маймуннинг қўлида фотоаппарат бор экан, у ўрмонга кириб борганида, ҳайвонлар фотоаппаратни кўриб қизиқишибди.
Шер маймунга қараб:
— Бу нима, деб сўрабди
Маймун:
— Чиқ-чиқ, - дебди.
Маймун шерга:
— Тур расмга тушураман, - дебди
Чиқ-чиқ қилибди.
— Нархи 1500 бўлади. Бер, - дебди.
Кейин ҳамма ҳайвонлар расмга тушибди. Қуён буни кўриб дўконга борибди.
— Мангаям чиқ-чиқ беринг.
Сотувчи бу милтиқ бўлса керак, деб қуёнга берибди. Айиқ қуёндан сўрабди:
— Бу нима?
Қуён:
— Чиқ-чиқ, дермиш
— Тур! Бииир-иккииии-ууууч.
— Чиқ-чиқ
Гумбуллаган овоз келибди. Қуён айиқни отиб қўйибди. Қуён ўлган айиққа қараб:
— Шантаж қилма! Барибир, 1500 берасан, - дебди.
Шер маймунга қараб:
— Бу нима, деб сўрабди
Маймун:
— Чиқ-чиқ, - дебди.
Маймун шерга:
— Тур расмга тушураман, - дебди
Чиқ-чиқ қилибди.
— Нархи 1500 бўлади. Бер, - дебди.
Кейин ҳамма ҳайвонлар расмга тушибди. Қуён буни кўриб дўконга борибди.
— Мангаям чиқ-чиқ беринг.
Сотувчи бу милтиқ бўлса керак, деб қуёнга берибди. Айиқ қуёндан сўрабди:
— Бу нима?
Қуён:
— Чиқ-чиқ, дермиш
— Тур! Бииир-иккииии-ууууч.
— Чиқ-чиқ
Гумбуллаган овоз келибди. Қуён айиқни отиб қўйибди. Қуён ўлган айиққа қараб:
— Шантаж қилма! Барибир, 1500 берасан, - дебди.
Бир одамнинг уйига меҳмон келибди. Бир оз суҳбатлашишгандан сўнг меҳмон уй эгасидан сўрабди:
— Нега итингиз менга ҳадеб иррилаяпти?
Уй эгаси:
— Идишида овқат еганларни ёқтирмайди.
— Нега итингиз менга ҳадеб иррилаяпти?
Уй эгаси:
— Идишида овқат еганларни ёқтирмайди.
