Ҳайвонот ҳақида латифалар
Аждарни иккита калласи ўзаро гаплашиб турса, бир киши келиб:
— Нега учинчи каллангиз билан гаплашмаяпсиз? – деб сўрабди.
Иккита калла:
— Уни қўшмаяпмиз. Анчадан бери сотқин бўлиб қолган, - дермиш.
— Нега учинчи каллангиз билан гаплашмаяпсиз? – деб сўрабди.
Иккита калла:
— Уни қўшмаяпмиз. Анчадан бери сотқин бўлиб қолган, - дермиш.
Бир киши йўлдан ўтиб кетаётса, афанди мушугини ювинтириб турган эмиш. Шунда йўловчи афандига:
— Мушугингизни ювманг, ўлиб қолади, - деса афанди:
— Сени нима ишинг бор, - деб жавоб қилибди.
Бироз вақт ўтиб ҳалиги йўловчи қайтиб ўтаётса, афандининг мушуги ўлиб қолиб. Афанди тепасида йиғлаб турганмиш.
Шунда йўловчи афандига:
— Мен сизга айтгандимку, мушугингизни ювманг, ўлиб қолади деб. Гапимга кирмадингиз. Мана аҳволи! - деса. Афанди йўловчига қараб:
— Мушугимни ювганда ўлгани йўқ. Тезроқ қурисин деб яхшилаб сувини сиқгандим, ўлиб қолди, - дермиш.
— Мушугингизни ювманг, ўлиб қолади, - деса афанди:
— Сени нима ишинг бор, - деб жавоб қилибди.
Бироз вақт ўтиб ҳалиги йўловчи қайтиб ўтаётса, афандининг мушуги ўлиб қолиб. Афанди тепасида йиғлаб турганмиш.
Шунда йўловчи афандига:
— Мен сизга айтгандимку, мушугингизни ювманг, ўлиб қолади деб. Гапимга кирмадингиз. Мана аҳволи! - деса. Афанди йўловчига қараб:
— Мушугимни ювганда ўлгани йўқ. Тезроқ қурисин деб яхшилаб сувини сиқгандим, ўлиб қолди, - дермиш.
Тез ёрдам машинаси катта йўлда бир итни уриб юборибди.
Ит ўлиб ётса, атрофига одамлар тўпланиб кетишибди. ГАИ ходими нима қилишини билмай, тез ёрдам машинасидаги врачга:
— Сиз айтинг. Одамлар тарқалишсин! – деса, врач:
— Бу ерда фақат марҳумнинг яқинлари қолсин. Қолганлар кетаверсин, - деган экан.
Ит ўлиб ётса, атрофига одамлар тўпланиб кетишибди. ГАИ ходими нима қилишини билмай, тез ёрдам машинасидаги врачга:
— Сиз айтинг. Одамлар тарқалишсин! – деса, врач:
— Бу ерда фақат марҳумнинг яқинлари қолсин. Қолганлар кетаверсин, - деган экан.
Учта балиқ чўмилгани боришибди. Иккитаси чўмилаётса, учинчиси сувга тушмасдан ўтирганмиш.
— Сен нега чўмилмаяпсан? - деб сўрашса, балиқ:
— Мени купальнигим қолиб кетибди, - дермуш.
— Сен нега чўмилмаяпсан? - деб сўрашса, балиқ:
— Мени купальнигим қолиб кетибди, - дермуш.
Пули йўқ одам ресторандан кабобни ҳидини ҳидлаб-ҳидлаб қайтиб келади.
Тиши йўқ бўри ҳам қўйларни атрофини айланиб-айланиб қайтиб келади.
Тиши йўқ бўри ҳам қўйларни атрофини айланиб-айланиб қайтиб келади.
Икки қўшни гаплашиб ўтиришган экан:
— Нега сизни уйингиздан доим мушукни қаттиқ чинқириб миёвлаши эшитилади?
— Мен уни чўмилтираман.
— Мен ҳам ўзимни мушугимни чўмилтираман. Лекин унақа миёвламайди-ку!
— Сиз уни сувини сиқасизми?
— Нега сизни уйингиздан доим мушукни қаттиқ чинқириб миёвлаши эшитилади?
— Мен уни чўмилтираман.
— Мен ҳам ўзимни мушугимни чўмилтираман. Лекин унақа миёвламайди-ку!
— Сиз уни сувини сиқасизми?
Ўрмондаги ҳайвонлар зерикиб, одамларга ўхшаб "Гап" ейишмоқчи бўлишибди.
Ҳамма йиғилиб, қура ташлашибди. Биринчи бўлиб “Гап” бошлаш шерхонга тушибди. Кейинги навбат қуёнга тўғри келибди.
Келаси ҳафта шанба куни шерхонни гапига ҳаммаси йиғилишибди. Шерхон ҳам шерлигини қилиб, ҳар бир ҳайвонга 1 литрдан ароқ қуйибди. Гап-гапга қўшилиб, роса ичишибди. Тун ярмига борганда ароқ тугаб қолибди. Бўри шерхонга қараб:
— Шерхон, гап-гапдай бўлсин. Яна бирор литр топгин, - дебди.
Шерхон бўлса:
— Мен-ку ароқ топаман. Газак йуқ-ку!? - дебди.
Бўри:
— Олиб келавер! Газакни топармиз..., - дебди.
Шерхон яна 1 литр ароқ олиб келибди. Кейин нима бўлиб ўтганини эслай олмасмиш.
Эрталаб туришса, қуён кўринмас эмиш. Ҳаммаси қуён уларни уйғотмай кетиб қолган деб ўйлашибди.
Орадан 1 ҳафта ўтиб, “Гап” бериш навбати қуёнга келибди. Қуённи уйига
бориб, эшигини тақиллатишибди. Эшикни қуённинг хотини очибди.
Бўри:
— Эринг қани? – деса, хотини:
— Ўтган ҳафта “Гап”га кетганди, қайтиб келмади... – дермиш.
Ҳамма йиғилиб, қура ташлашибди. Биринчи бўлиб “Гап” бошлаш шерхонга тушибди. Кейинги навбат қуёнга тўғри келибди.
Келаси ҳафта шанба куни шерхонни гапига ҳаммаси йиғилишибди. Шерхон ҳам шерлигини қилиб, ҳар бир ҳайвонга 1 литрдан ароқ қуйибди. Гап-гапга қўшилиб, роса ичишибди. Тун ярмига борганда ароқ тугаб қолибди. Бўри шерхонга қараб:
— Шерхон, гап-гапдай бўлсин. Яна бирор литр топгин, - дебди.
Шерхон бўлса:
— Мен-ку ароқ топаман. Газак йуқ-ку!? - дебди.
Бўри:
— Олиб келавер! Газакни топармиз..., - дебди.
Шерхон яна 1 литр ароқ олиб келибди. Кейин нима бўлиб ўтганини эслай олмасмиш.
Эрталаб туришса, қуён кўринмас эмиш. Ҳаммаси қуён уларни уйғотмай кетиб қолган деб ўйлашибди.
Орадан 1 ҳафта ўтиб, “Гап” бериш навбати қуёнга келибди. Қуённи уйига
бориб, эшигини тақиллатишибди. Эшикни қуённинг хотини очибди.
Бўри:
— Эринг қани? – деса, хотини:
— Ўтган ҳафта “Гап”га кетганди, қайтиб келмади... – дермиш.
Бир куни афанди дўсти билан гаплашиб қолибди:
— Биласанми дўстим, энг катта балиқ қайси?
— Кит, - дебди афанди.
— Ўша китдан тўрттасини овлаганман, - деб мақтанибди дўсти.
Бироз туриб яна:
— Энг катта айиқ қайси? – сўрабди дўсти.
— Оқ айиқ, - жавоб берибди афанди.
— Оқ айиқданам тўрттасини отганман, - дебди дўсти.
Жаҳли чиққан афанди “Шошмай тур” деб:
— Ўлик денгизни биласанми дўстим? Ўша денгизни мен ўлдирганман, - деган экан.
— Биласанми дўстим, энг катта балиқ қайси?
— Кит, - дебди афанди.
— Ўша китдан тўрттасини овлаганман, - деб мақтанибди дўсти.
Бироз туриб яна:
— Энг катта айиқ қайси? – сўрабди дўсти.
— Оқ айиқ, - жавоб берибди афанди.
— Оқ айиқданам тўрттасини отганман, - дебди дўсти.
Жаҳли чиққан афанди “Шошмай тур” деб:
— Ўлик денгизни биласанми дўстим? Ўша денгизни мен ўлдирганман, - деган экан.
Қиш. Изғирин совуқ. Қор ёғяпти. Ўрмонда жаҳл отига минган айиқ у ёқдан бу ёққа чопиб қичқирарди:
— Нима учун сентябрда қаҳва ичдим-а?!
— Нима учун сентябрда қаҳва ичдим-а?!
Эълон:
"Тиши йўқ ит сотилади. Тиши йўқ экан деманг! Томоқдан бўғишни билади".
"Тиши йўқ ит сотилади. Тиши йўқ экан деманг! Томоқдан бўғишни билади".
