Ишхона ҳақида латифалар
— Раҳбар билан ўн иккита.
— Раҳбарсиз-чи?
— Бирортаси-ям ишламайди.
— Нега бугун хурсандсиз?
— Мени ишдан бўшатишди, - дебди эр.
— Ахир буни нимасига хурсанд бўляпсиз?
— Қолганларни қамашди-да хотин..., - дермиш эри.
— Бугун жума. Бу кичкина шанба дегани. Ишламаймиз. Кечки пайт ўтириш!
Эртага шанба – ўтиришни давомини қиламиз!
Якшанба куни бош оғриғига давом эттирамиз!
Душанба – ишхонада бош оғриғига оламиз ва уйга кетамиз!
Сешанба – ичмаймиз. Лекин бундай дам олишлардан кейин ишлаш ҳам нотўғри бўлади!
Чоршанба – ишга чиқамиз ва жон бериб ишлаймиз!
Пайшанба куни жума кунига тайёрланамиз ва ишламаймиз!
Жума куни эса аввал айтганимдек – кичик шанба! Ҳаммага тушунарлими?
Залдан овоз эшитилди:
— Кечирасиз—ку, лекин шу чоршанба кунидаги ахмоқгарчилик қачон йўқ бўлади?
Ҳайвонот боғи раҳбари ҳалиги кишининг меҳнат дафтарчасини кўриб чиқиб сўрабди:
— Нега бунчалик тез-тез иш жойингизни алмаштиргансиз?
— Мен жуда-ям секин ҳаракат қиламан, секин ишлайман, ҳеч нарсага улгурмайман. Шунинг учун ишдан бўшатиб юборишади, - дебди.
Раҳбар:
— Ундай бўлса, сизни тошбақаларга қараш учун ишга оламиз, - дебди.
Эрталаб ҳайвонот боғи ходимлари ишга келишса, тошбақанинг қафаси очиқ, ичида ҳеч нарса йўқ эмиш.
Бундан хабар топган раҳбар ҳалиги кишини ёнига чақириб:
— Бу нимаси? Тошбақалар қаёққа кетди?! – деса, у киши:
— Мен қафасни очишимни биламан, тошбақалар шунақа тез қочиб қолишди-ки, эшикни ёпишга улгурмадим ҳатто!
— Ишдаман.
— Ишдан кейин нима қилмоқчисан?
— Нима қилардим? Пенсияга чиқмоқчиман.
— Судланганмисиз?
— Йўқ, ҳозирча қўлга тушмаганман!
— Хўш қалай бўлди?
— Раҳбар менга ноутбук бериб, — Шуни менга қиммат нархда сота олсанг, сени ишга оламан, - деди.
— Сен нима қилдинг?
— Ноутбукни олиб, уйга жўнавордим. Кечқурун қўнғироқ қилиб:
— Ноутбукни қайтар аблаҳ, - деганди, — Беш миллион бўлади!, - дедим.
Бошлиқ:
— Хўш, мана комиссиядан яхши ўтибсан. Қани айт-чи, Кумушга ким заҳар бериб ўлдирган?
— Билмайман ўртоқ бошлиқ.
— Ньютонни бошига тепадан нима тушган?
— Уни ҳам билмайман...
— Сенга бир ҳафта муҳлат. Аниқлаб келасан, - дебди.
Йигит уйига келса, адаси сўрабди:
— Ҳа ўғлим, ишга олишдими? - деса, ўғли:
— Ҳа ада олишди. Биринчи иш кунимни ўзидаёқ иккита жиноий иш ҳам беришди, - дермиш.
— Мен ишчиларимга икки ойдан бери маош бермасам ҳам ишга келаверишади, - дебди биринчиси.
— Мен эса уч ойдан бери ишчиларимга умуман ойлик бермаяпман. Барибир ҳаммаси келаверади. Энди ишга келишни ҳам пуллик қилиб қўймоқчиман, - дермиш иккинчиси.
— Жағингиз қандай синди?
— Ишда жароҳат олдим.
— Уч жойидан синибди-я ўзиям. Нима иш қиласиз?
— Экскаваторчиман. Кеча ишдан қайтаётсам, йўлдаги канализация қопқоғи очилиб ётган экан. Бирортаси тушиб кетмасин деб, экскаватор чўмичини туйнукка қўйиб, уйга кириб кетдим. Эрталаб келиб чўмични кўтарсам, канализациядан учта сантехник чиқиб келишди...