Касалхонада ҳақида латифалар
— Беморларингиз соғайганини қандай биласиз?
— Ваннага сув тўлдирамиз ва ёнига қошиқ билан коса қўямиз. Беморларни чақирамиз ва ким биринчи бўлиб ваннани бўшатса, ўшанга жавоб беришимизни айтамиз.
— Тушунарли, соғ одам сувни коса билан бўшатади, шундайми?
— Йўқ, соғ одам ваннанинг тиқинини суғуриб ташлайди.
Касалхонада йигит ҳушига келиб, ёнида ётган хонадош бемор билан танишиб ундан сўрабди:
— Қаерликсиз?
— Қаршиликман, - дебди хонадоши.
Шунда электрик:
— Резистор экансиз-да... – деса, хонадоши:
— Ток ёмон урганга ўхшайди... – дермиш.
— Биласизми, мен эшакдек ишлайман, итдек чарчайман, лекин мушукчалик ҳам овқат емайман. Нима қилай, айтинг...!
— Мен ҳайвонлар доктори эмасман, одамларни даъволайман! Сиз ветеринарга борганингиз маъқул!
— Отахон, аппарат яхши ишлаяптими? Оила аъзоларингиз нима фикрда? - деса, чол кулиб:
— Ҳаммаси яхши. Уйдагилар эшита бошлаганимни билгани йўқ. Лекин бир ой ичида васиятномамни уч мартта ўзгартирдим..., - дермиш.
— Сизни қутурган ит тишлабди, - деди доктор.
Шунда ҳалиги одам қоғозга шошиб бир нималарни ёза бошлади.
— Нима, васиятнома ёзяпсизми? - сўради доктор. Ҳавотирланманг, тузалиб кетасиз.
— Мен тузалгунимча тишлашим керак бўлган одамларнинг рўйхатини тузяпман.
— Сиз касалхонага қандай тушиб қолдингиз?
— Томдан йиқилиб тушдим.
— Минг лаънат! Сен экансан-да мени бошимга тушган!!!
— Айтингчи доктор, умид қилсам бўладими?
Врач унга:
— Умид қилманг, бу бор-йўғи оддий шамоллаш...
— Нега бунча хурсандсиз? - деса, ҳалиги одам тишини ушлаб:
— Худога шукур, врач йўқ экан, - дермуш.