Оила ҳақида латифалар

Кечаси ичиб келган эр эрталаб зўрға бошини ёстиқдан кўтариб бақиряпти:
— Эҳ қайнонама, шунақаям одам бўласизми!
Бу гапни эшитган хотини югуриб келди:
— Тинчликми, онам сизга нима ёмонлик қилдилар?
— Тўғрисиямда! Қизларига шундай исм танлашганки, эрталаб эслай олмайман!
Бир одам узоқ вақт комада ётиб, касалхонада ўзига келибди.
Хотини:
— Хайрият-эй, дадаси ўзизга келдизми, аҳволиз яхшими?
— Хотин мен неча кун ётдим?
— Уч кеча-ю, уч кундуз ётдиз.
— Шунча пайт олдимдан кетмай ёнимда ўтирдингми-а?
— Ҳа, дадаси бошқа қаерга ҳам бораман, сизи ёнизда ўтирмасам хотин бўлиб нима қилиб юрибман?!
— Ҳамма оғир дамларда ёнимда бўлдинг, эсингдами яхшигина ишимдан бўшатишганда ҳам менга далда бергандинг, мени душманларим калтаклаб кетганда ҳам ёнимда турдинг, бизнесим банкрот бўлганда ҳам ҳеч қаерга кетмадинг, соғлигим ёмонлашганда ҳам узоқлашмадинг, биласанми ҳозир мен нима ҳақида ўйлаябман?
— Нима ҳақида дадаси(мағрур юмшок овозда)?
— Сен ёнимда бўлсанг, менга фақат бахтсизлик келаябди.
Яқинда турмушга чиққан қиз онасига қўнғироқ қилибди:
— Куёвингиз билан жанжаллашиб қолдим…Даҳшат, энди нима қиламан?
— Ўзингни бос қизим, янги турмушда бунақаси бўлиб туради!
— Буни-ку яхши биламан ойи, мурдани нима қилай?!
— Азизам, мен бугун туш кўрдим. Тушимда ҳали бўйдоқ эмишман-у, сенинг қўлингни сўраётганмишман.
— Хўш, шунга хурсанд бўлиб уйғондингизми?
— Йўқ... Сен рози бўлмабсан.
— Ойижон, битта тиш ювиш воситасини суртиб чиқсак, нечи метргача етиши мумкин?
— Билмадим қизалоғим...
— Ҳаммомдан ошхонагача нечи метр чиқади? Шуни билсангиз бўлди.
Ҳамма эр-хотинлар урушиб қолишса ҳам, кун бўйи бир-бири ҳақида ўйлаб юраверишади:
— Эрим аблаҳ,...!
— Хотиним заҳар...!
Хотин:
— Дадаси намунча кўп ичасиз, нима бўлди сизга, илгари бунақанги кўп ичмасдис.
Эр:
— Хотин ўзим учун ичмаяпман, дўстларимни соғлиги учун ичяпман. Катта шаҳарда каръера қилиш учун кўп ичмасанг бўлмас экан..
Хотин:
— Қани дадаси лиммо-лим қилиб, иккаламиз биргаликда ичайлик.
Эр роса ичиб, кайфда уйга келди. Хотинига мастлигини билдирмайман деб ҳаракат қилибди. Хотин буни сезиб гап бошлади:
— Дадаси роса ичибсиз-а?
— Ҳечамда, бир грамм ҳам ичмадим.
— Бекорларни айтибсиз, роса ичгансиз!
— Ўлай агар ичмадим!
— Қани унда "Қишда кишмиш пишмасмиш, кишмиш пишса қишмасмиш" денгчи!
— Қишда пишмиш қишмасмиш, пишмиш қишса пишмасмиш... Э бор-э, роса бўкиб ичдим.
Бир ёшли болакайни онаси эридан сўрабди:
— Қаёққа кетяпсиз?
— Футболга, - дебди эри.
— Ўғлимизни ҳам ўзингиз билан олиб кетинг!
— Нега?
— Ана қаранг, барибир бу ерда, бекорга бақириб ўтирибди...!
Яқиндагина врачлик дипломини олган ёш олим адасини ёнига хурсанд келиб:
— Ада, сиз неча йилдан бери даъво топа олмаган касалликка даъво топдим. Беморларни даъволадим, - деса, отаси энсаси қотиб:
— Тентак, шу касаллик ортидан неча йилдан бери сизларни боқиб келаётгандим-ку...! - дермиш.