Оила ҳақида латифалар
— Яна овқат тайёр эмасми? Мен итдай очман! Бўлди, ресторанга кетдим!
— Хой, беш дақиқа сабр қилиб туринг!
— Нима, беш дақиқада овқатни тайёр қилишга улгурармидинг?
— Йўқ, кийинишга улгураман.
Хотини ҳайрон бўлиб:
— Дадаси бу мушук бунча қўлингизни яламаса, деса
— Нимага бўларди сичқончани ҳиди келиб қолгандирда, дермиш..
— Кейин-чи?
— Кейин биз танишдик...
— Вой, эрим кевотти, эрим кевотти, деса
— Ёнида ётган эри, сакраб туриб ўзини балкондан отворибди.
— Мени ҳеч қаерга олиб бормагансиз...!
Эр:
— Майли, эртага ахлат ташлашга бирга олиб кетаман.
— Ҳозир шу ердан ўзимни ташлайман-да, чил-чил бўпкетаман!
Шунда хотини:
— Тўхтанг адаси, - деб ичкарига югуриб кириб кетса, эри хурсанд бўлиб турганакан:
— Мана шу аҳлатларни ҳам пастга ола кетинг, - дебди хотини.
— Ўйин натижасини радиодан эшитдим, истасангиз айтишим мумкин.
— Жим ўтир! Ўзим кўрмоқчиман...
— Кўрсангиз кўраверинг, менга нима, барибир гол уришмайди.
— Эрим...
— Эринг оғир-босиқ одам эди-ку?
— Гулдонни отган эдим, энгашиб олдида номард!
— Адаси, мен кечроқ қайтаман. Болаларни овқатлантириб қўйдим, - дебди.
Эри:
— Маст ҳолатда қайтмагин тағин, - деса, хотини ҳайрон бўлиб:
— Унда индинггача болаларга қараб ўтира оласизми? – дермиш.
— Чиройли кўйлаклар олиб бермасангиз, сайёҳатга олиб бормасангиз, нима қилардингиз менга уйланиб!
Эри бўлса унга қараб:
— Овқат пиширишни, шим дазмоллашни барибир ўрганмас экансан, нима қилардинг турмушга чиқиб?! – дебди.