Ўқиш-мактаб ҳақида латифалар

Институт ҳовлисида бир талаба имтиҳонга кеч қолаётган дўстини кутиб турибди. Бир пайт унга қўнғироқ қилиб дебди:
— Алло, ўртоқ қаердасан?
— Мана-мана, институт дарвозасидан кириб келяпман...
— Уйингдан флешкани олиш ёдингдан чиқмадими ишқилиб?!
— Вой дўстим, яхши-ям эслатдинг. Ҳозир оволаман.
Бир талаба институт ҳовлисида кетаётса, рўпарасидан соқоли ўсган профессор келаётган экан.
— Кечирасиз устоз, сиз ухлаганингизда соқолингизни кўрпанинг тагига кўясизми ёки устида турадими? - дебди талаба профессорни тўхтатиб.
— Билмайман. Аҳамият бермаган эканман, - деб жавоб берибди профессор.
Орадан бир ҳафта ўтгач, талаба институт ҳовлисида профессорни учратиб қолса, профессор жаҳл билан унга дебди:
— Ярамас, бир ҳафтадан бери ухлай олмаяпман! Соқолимни қаерга қўйсам ҳам ноқулай бўляпти!!!
Талаба адабиётдан имтиҳон топширяпти. Ёзувчини туғилган йили эсида-ку, вафот этган йили эсида йўқ экан. Ўқитувчи:
— Ёзувчини вафот этган йилини айтинг!
Талаба:
— Уни ўлди дейишга тилим бормайди. У мен учун доим тирик!
Мактабда ўқийдиган бола адасидан сўрамоқда:
— Ада, сиз кўзингизни юмиб имзо қўя оласизми?
— Ҳа, нима эди? – дебди адаси.
— Ундай бўлса, кундалигимга қўзингизни юмиб, қўл қўйиб беринг...! – дермиш болакай.
— Одилжон, агар шундай ёмон баҳоларга ўқишда давом этсанг, адангни бошида оппоқ сочлар пайдо бўла бошлайди.
— Адам бундан жуда-ям хурсанд бўладилар!
— Нега ундай деяпсан Одилжон?
— Чунки мени адам кал одам!
Пазандачилик курсида ўқиётган қиздан онаси сўрабди:
— Дарс пайтида тайёрлаган таомлардан ўзингиз ҳам ейсизларми?
Қиз йиғламсираб:
— Ейишга мажбурлашади, - деган экан.
Имтиҳонда домла талабага савол беряпти:
— Беш карра беш?
Талаба қўлидаги шпаргалкага қараб:
— Йигирма беш!
Домла ҳам қўли остидаги шпаргалкага қараб:
— Тўғри! Олти карра олти?
Талаба яна шпаргалкага қараб:
— Ўттиз олти!
Домла ҳам шпаргалкага қараб:
— Тўғри! Етти карра етти?
Талаба энди шпаргалкага қарамоқчи бўлганди домла унинг қўлини ушлаб қолди. Талаба ўйланиб:
— Қирқ етти, - деди.
Домла энди шпаргалкасига қарамоқчи эди талаба хам унинг қўлидан ушлаб қолса, домла кўп ўйламай:
— Тўғри, - дермиш.
— Ойи, нега ҳамма қизлар мени мактабда хаёлпараст дейишади?
— Қизим, сен бу ерда эмас, қўшни ҳовлида яшайсан.
Биринчи талаба иккинчи талабадан сўради:
— Сизнингча, биринчи бўлиб, қайси ваҳший жониворлар пайдо бўлган?
— Илк даврларда Ректозаврлар пайдо бўлган. У ўз заҳира манбаи қилиб Деканазаврларни чорлай бошлаган.
— Деканазаврлар нима билан озиқланган?
— Бу даврга келиб, Талабазаврлар дунёга келган. Улар бир йилда икки мартта ўз бошидан оғир кунларни ўтказишган.
Бу давр Сессионлик давридир. Бу даврда кўпчилик талабалар қирилиб кетган. Фақатгина чаққон Талабазаврлар Танказаврлар орқали жон сақлаб қолишган.
Имтиҳонга кирган талабадан ўқитувчи сўрабди:
— Исмингиз нима?
Талаба кулиб:
— Акбар, - деб жавоб берибди.
— Нега бунча хурсанд бўляпсиз Акбар? – дебди ўқитувчи.
— Биринчи саволингизга аниқ ва лўнда жавоб бердим, - дебди талаба.