Ўқиш-мактаб ҳақида латифалар

Талаба имтиҳонда домлани ҳеч қайси саволига жавоб беролмабди.
Шунда домлани жаҳли чиқиб зачоткасига "эшак", - деб ёзиб берса
Талаба қўлига олиб ўқиб туриб:
— Домла исмингизни ёзибсизу лекин баҳоим қани? - дермиш.
Битта йигитдан сўрашибди:
— Қайси олийгоҳга ўқишга кирдинг?
— АПЕЖга.
— Қайси олийгоҳ экан у?
— Адамни пули етган жойга! - дермиш.
Биринчи синфда:
— Тошматов, икки карра икки нечи бўлади?
— Тў-ў-ўрт!
— Нега йиғлаяпсан?
— Беш бўлишини хоҳлайман.
Бешинчи синфда:
— Тошматов, икки карра икки нечи бўлади?
— Тўрт!
Коллежда:
— Тошматов, ҳалигача билмайсанми!? Икки карра икки нечи бўлади?
— Ўзингиз айтаверинг устоз, қанча бўлади...?
— Мени энг яқин дўстимни нега шарманда қилдинг? Сени синф раҳбаринг билан ҳиёбонда қўл ушлашиб ўтирганини ҳаммага гапириб бериш шартмиди, ўғлим?
— Синф раҳбаримни ўзлари илтимос қилдилар-да!
— Қанақасига ахир?
— Аҳмедов, нега орқа партада хингиллаб ўтирибсан. Доскага чиқиб сабабини айт! Бизлар ҳам кулайлик, - дедилар ўқитувчим. Кейин мен гапириб бердим...
Бир куни ўқитувчи дарс ўтиб турганида 3та ўқувчи кечикиб келибди. Ўқитувчи 1-ўқувчидан:
— Сен нега кечикиб келдинг ?
Ўқувчи:
— Мен бозорда пойабзал сотаман, шунинг учун кечикдим, - деб жавоб берибди
Ўқитувчи хурсанд бўлиб:
— Размеримни биласана? - деб киритибди
2-ўқувчидан сўрабди:
— Сен нега кечикиб келдинг?
Ўқувчи:
— Мен бозорда газлама сотаман, - деб жавоб берибди
Ўқитувчи яна:
— Размеримни биласана? - деб киритибди.
3-ўқувчидан сўрамасдан жойига ўтказган экан...
Ўқувчи:
— Устоз мен гўрковман, сизнинг размерингиз нечи? - деб сўрабди.
Ўқитувчи савол берди:
— Қўлсиз, оёқсиз эшик очар бу нима Ахмат?
— Бу мени дадам!
— Ўтир хазилкаш бу нима деганинг!?
— Устоз тўғри-ку, дадам ичиб келган кунлари қўл оёқларини ишлатмай, боши билан эшикни суриб кирадида уйга...
Коллежда дарс жараёни:
— Эшматов, нега вазифани бажармадинг?
— Мен Ёшлар Иттифоқи билан тадбир қиляпмиз. Тайёргарликда эдим. Тавсия қилишса, талаба бўламан.
— Тушунарли, ўтир! Тошматова, вазифани бажардингми?
— Нашриётга боргандим. Шеърий китобим чиқяпти. Зулфиячиларга имтиёз бор экан. Худо хоҳласа, талаба бўламан.
— Яхши, ўтир. Ҳа Абдурайим, кеч қолибсан!? Вазифаниям бажармагандирсан?
— Энди дарс қилишим шарт эмас. Дадам ҳарбий. Деярли талабаман.
— Кир, жойинга ўтир. Солиев?
— Устоз, аввал ҳам айтганман. Коллежни битириб олсам, дадам билан Россияга кетаман.
— Сен-чи?
— Устоз мен IELTS ўқияпман.
— Ҳеч ким вазифани бажармадими?
—Устоз, талаба бўлишга жой қолмади. Сиз ҳам дарс ўтиб овора бўлманг, қийналманг деймиз...
— Келишдик, шовқин қилмай ўтиринглар. Комиссия келаркан. Мана бу ҳужжатларни тўлдириб қўяй...
Бир ўқувчи ҳеч чўмилмас экан. Ундан бадбўй ҳид келаркан. Шунда ўқитувчиси унинг кундалигига "Ота-она болани чўмилтириши керак. Болангизни бадбўй ҳид тутиб кетган», деб ёзиб қўйибди.
Ота-онадан жавоб келибди: «Болани ўқитиш керак!!! Ҳидлашамас»
— Ўқитувчи халқи жуда-ям содда, нима десанг ўшанга кўнаверади. Ишонмасанг синаб кўрамиз, - дейишибди.
Бир куни ҳамма ўқитувчиларни йиғиб:
— Бугун соат 14:00да сизларни дорга осамиз. Келиш мажбурий! - дейишибди.
Айтилган вақтга етиб келган ўқитувчилар бирортаси ҳам индамасмиш.
— Ана кўрдингми, буларга барибир. Биттаси ҳам қарши чиқмайди. Нима десанг ҳам кўнаверади. Чопиққа ҳам, қурилишга ҳам, далага ҳам, кўча тозалашга ҳам йўқ демай кетаверади. Қара ҳеч бири индамаяпти, -деб туришса, битта ўқитувчи аста қўл кўтарибди.
— Ҳайрият! Ана бор экан-ку, ўз ҳуқуқини биладигани. Қани, марҳамат гапиринг! - дейишса, қўл кўтарган ўқитувчи:
— Бир нимани сўрасам бўладими? – дебди.
— Сўранг, эшитаман.
— Осиш учун ипни ўзларинг берасизларми ёки ўзимиз билан олиб келайликми? - дермиш.
Қўшни синф хонадан келаётган шовқиндан дарс ўта олмаган ўқитувчи шартта ёнидаги синфга кирибди-да, ҳеч нарса демай, тик туриб гапираётган болани қулоғидан тортиб ўзини синфига олиб кириб ўтказиб қўйибди.
Бироздан кейин эшик тақиллаб бир ўқувчи кирибди-да дебди:
— Кечирасиз, боя бизни ўқитувчимизни қулоқларидан тортиб олиб чиқиб кетган эдингиз. Қайтариб берасизми?