Ўқиш-мактаб ҳақида латифалар
— Сенда 6 та олма бор эди, ярмини ўртоғингга берсанг, қанча олманг қолади?
— Беш яримта қолади устоз, - дебди болакай.
— Катта бўлсанг ким бўласан?
Болтавой жавоб берибди:
— Ихтирочи бўламан. Бир кнопкани босса, ҳамма ишни бажарадиган робот ихтиро қиламан.
— Яхши, сен нима ихтиро қиласан Тешавой.
Тешавой уйқусираб жавоб берибди:
— Мен ўша кнопкани босадиган аппарат ихтиро қиламан...
— Ҳар куни беш баҳо олардинг. Бугун уйга вазифани бажармаганинг учун икки қўяман. Мана "2" сенга. Тешавой қизишиб дебди:
— Устоз, дадамга айтувдим, уйга вазифани бажармасангиз ўқитувчимиз икки қўяди деб. Ойим уйда йўқлиги учун дадам уйга вазифани бажаролмади.
— Қандай фаросатли қизлар-а...?! Дарс ўтмайдиган ўқитувчиларга салом беришмайди...
— Ким фақатгина "4" ва "5" баҳоларга ўқиса жаннатга, кимда-ким "3" ва "2" баҳоларга ўқиса дўззага тушади, - дебди ўқувчиларига.
Шу пайт орқа қаторда ўтирган бир ўқувчи:
— Тирик қолишни эҳтимолиям борми?, - дебди ўрнидан туриб.
— Шокиржон айт-чи, Африка узоқми, яқинми?
— Яқин, - дебди Шокир.
— Нега ундай деяпсан? - дейишса, у:
— Юқори синфдаги негр бола мактабга ҳар куни велосипедда келиб-кетади-ю?!
Институтда ўқиган пайтимда менга барибир эди. Чунки фақат сессия вақтида ўқирдим.
Ҳозир менга умуман фарқи йўқ. Чунки бир йилда 365 кун ишлайман.
— Қани айт-чи, қулоқлар сенга нима учун керак? – деб сўрабди.
Ўқувчи:
— Кўриш учун, – дебди.
Ўқитувчи:
— Ахир, кўриш учун кўзларинг бор-ку? – деса,
ўқувчи:
— Ҳа, лекин қулоқларим бўлмаса, қалпоғим юзимни беркитиб қўяди-да...- дермиш.
— Ромлариниям бўяйми?
— Сегодня какая погода?
— Совуқ Мария Петровна, майлими деразаларни ёпсак?
— По русский, пожалуйста!
— Аҳмоқ, тентак, майлими окна закрыть?