Қариялар ҳақида латифалар

— Доктор болам, қулоғим мутлақо эшитмай қолди-я...
— Унда хурсанд бўлинг отахон! Дунёнинг ташвишларидан қутулибсиз.
Қари отахон ёшларни никоҳ тўйига ресторанга борибди.
Стол устидаги ноз-неъматларга қараб ўтирса, официант бола келиб, ликопдаги француз салатини аралаштириб ташлабди. Отахон хафа бўлиб официантга:
— Эҳ болам-а! Туппа-тузук турган овқатни кавлаб нима қилардинг?! – деган экан.
Футболга муккасидан кетган онахондан интервью олишяпти:
— Мана сиз аёл киши. Қандай қилиб бунчалик футбол ишқобозига айлангансиз?
Онахон кўп ўйламай, жавоб берибди:
— Болам, мен аслида футболга умуман қизиқмасдим. Шу, турмушга чиққанимдан кейин бобонг ҳар куни кечқурун футболни кўришга мажбурларди. Мен ўйинни кўриб, ким гол урди, ким карточка олди, ҳамма тафсилотларни ёзиб олардим. Эрталаб бобонгиз мен ёзганларни ўқиб олардилар.
— Ие, нега бунақа қилардилар?
— Чойхонага борганларида ўртоқларига гап бермай, вайсаш учун-да...
— Онахон, яхши-ям чойхонадаги муҳокамага сизни олиб бормас эканлар. Бўлмаса ҳозир бошқа чол билан яшаётган бўлармидингиз...?!
Ўта олифта, лек жулдур,
Кўриб қолсам дерман, бу кимдур?
Сал вақт ўтиб қарасам,
Ўзимнинг кампиримдур.
Бир бола қариб қолган бувисига гап қайтараётган экан, ёнидан ўтиб кетаётган одам буни кўриб дебди:
— Холажон бу сизни набирангизми?
— Ҳа. Ўзим кўтариб катта қилганман, - дебди онахон.
Ҳалиги одам:
— Ташлаб юбормабсизда, - дермиш.
Маҳаллада бошида иккита қари дугона кампирлар гаплашиб ўтиришса, қўшни аёл ўтиб қолибди.
Биринчи капир иккинчисига қараб дебди:
— Менга қара, анави жувонни исми нима эди?
Иккинчиси узоқ ўйланиб туриб:
— Сенга ҳозир зарурми...? - дермиш.
Ҳозирги замон ёшлари тилидан:
"Ўғил отасини олдига келиб, секингина деди:
— Ада, бувамга айтинг, менга қиз топавермасинлар. Ахир ўз севган қизим бор.
Бир талаба йигит эрталаб нонушта қилиб, телефонига ўрнатилган TashBus да автобус қачон келишини қараб ўтирса, бувиси дебди:
— Болагинам, нима қиляпсан?
— Автобус кутяпман, - жавоб берибди набираси.
Бувиси набирасини аҳволидан хавотир олиб:
— Бу телефон ўлгур ёшларни ақлдан оздирмасайди. Ошхонада-ям автобус кутадими?! - дермиш.
Мураббийидан жаҳон биринчилигида қатнашиш хабарини олган ёш гимнастикачи қиз вокзалга келибди. Поезд келгунича ҳали 30 дақиқа вақт борлигидан унумли фойдаланишга қарор қилган қиз кутиш майдончасида машқларни такрорлай бошлабди. Кўп ўтмай, бир қари онахон қизнинг олдига аста келиб:
— Онанг айлансин жон қизим, жуда-ям қийналиб кетдинг. Юрақол, хожатхона қаердалигини кўрсатаман..., – дермиш.
Бир куни отахон сигирини сотгани бозорга кетаëтса, бир "Камаз" тўхтаб:
— Келинг отахон машинага ўтиринг, - дебди.
Отахон:
— Сигирничи?
— Сигирни камазни орқасига боғлаб қўйинг, - дебди шофëр
Отахон сигирни боғлаб қўйибди. Йўлда отахон ухлаб қолибди. Камазни тезлиги 100 км да кетаëтса, машина "гармошкага" тушгач, отахон уйғониб кетиб:
— Сигир нима бўлди? - деса,
Шофëр, орқа ойнага қараб:
— Отахон сигирни тили ўнг томонга чиқиб кетибди, - деса
Отахон:
— Унда машинани чап томонга ол. Болам, сигир обгонга чиқмоқчи, - дермиш.