Шу кунларда одамлар латифа ва ҳазилларни тушунмай қолишди. Улар буни нарх-наводаги яна бир янгилик деб ўйлашмоқда.
Қариликнинг белгилари:
1. Оқ сочлар
2. Юздаги ажинлар
3. Корпуси синган уяли телефонингиздаги пулни резинкаси ёки аллақачон экрани синган сенсор телефонингиз.
Туғилган кунида эридан совға олмаган аёл эрига дийдиё қилибди:
"Бир ҳафтадан бери туғилган кунимга ҳеч нарса керакмас деб жаврайман. Барибир бугун туғилган куним экани ёдингиздан чиқиб қолди! - деган экан.
Ўғил онасига:
— Кечаси устимга кўрпани ёпаверманг!
Она:
— Ахир шамоллаб қолишинг мумкин.
Ўғил:
— Лекин ёнимдаги хотинимни усти очилиб қоляпти!
— Дўстим, нега хотининг қўшиқ хиргойи қилаётганда кўчага чиқиб ўтирасан?
— Қўшнилар эри хотинини дўппослаяпти-ю, хотини дод солиб йиғлаяпти деб ўйламасликлари учун.

Эрталаб ресторанга бир одам ҳовлиқиб кириб:
— Кеча кечқурун мен шу ерда бўлганмидим? - дебди.
Официант:
— Ҳа, бўлган эдингиз, - дебди официант.
— Икки юз минг сўмлик ароқ ичиб қўйдимми? - сўрабди яна.
Официант:
— Ҳа, - дебди.
— Худога шукур-эй! Мен пулимни йўқотиб қўйдимми деб қўрқиб кетдим, - дермиш.

Ақлли ота ўғли мактабда сўкиниб гапирмаётганини текшириш учун болға билан ўғлини бармоғига уриб кўради.
Ресторанга кириб овқатланаётган хўранда официантни чақириб дебди:
— Кечирасиз, ресторан мусиқачилари пуллик хизмат кўрсатишадими?
— Ҳа, - дебди официант.
— Унда мен пулини тўлайман, илтимос, бироз мусиқа чалмай туришсин, мен овқатланиб олай...! - дебди хўранда.
Моддий ёрдам - бу ўғирлик қилишни билмайдиганлар учун компенсация.
ЙПҲ ходими ҳайдовчини тўхтатиб сўрай бошлабди:
— Ҳайдовчилик гувоҳномангиз борми?
— Бор, марҳамат.
— Машинани техник кўрик ҳужжатлари борми?
— Албатта.
— Суғурта полиси?
— Бор.
— Аптечка?
— Бор.
— Ўт ўчиргич?
— Бор.
— Ҳамма нарсангиз бўлса, бир ашулани шўхидан қўйинг, қистир-қистир бўлар...!
— Иложи йўқ. Кобальт машинасида ҳамма нарса бор-ку, лекин магнитофон йўқ...