Тушаётганда ҳам жим... Йўловчилар нега бундай овоз чиқармай, шовқин қилмай кетаётишганига ҳайрон бўлиб, чиптачига қарасам, чиптачи ухлаб қолган экан...
— Қайси аҳмоқ ўргатган сенга машина бошқаришни?!
— Вой устоз, ассалому алайкум! - дермиш ҳайдовчи...
— Сиз жиноятни содир этганликда шуҳба қилинмоқдасиз. Фамилиянгиз нима эди, ёдимдан чиқди...?
— Бошингиз уйда ёдингиздан чиқиб қолмадими, мабодо?
— Эсингдами, Коля, биринчи жаҳон уруши йилларида окопларда аёллар ҳақида ўйламаслигимиз учун бизга таблеткалар беришган эди?
— Эсимда, албатта, пушти таблеткалар беришган. Тинчликми, нега эслаб қолдинг?
— Шунчаки ўзим... Назаримда ўша таблеткалар энди таъсир қиляпти шекилли...
— Эримни феъли жуда-ям оғир, умуман яшаб бўлмайди.
— Унда ажраш у билан...
— Ажраш?! Нималар деяпсан?! Мени ҳаётимни расво қилган одамни шунчаки озодликка қўйиб юбориб, бахтли ҳаётга қайтараман-ми?
— Хизмат кўрсатишингиз жуда-ям ёмон! Мен сўраган буюмларни ҳаттоки турган жойини ҳам билмайсиз. Маҳсулотлар пала-партиш тахланган, умуман тартиб йўқ...!
Қўрқиб кетган ёш сотувчи йиғлаб юборай деб турса, бояги харидор яна баланд овозда:
— Сизда ўзи инсоф борми? - деса, сотувчи қиз шошилиб:
— Бор-бор, бўлиши керак! Ҳозир топиб бераман...! - дермиш.
Она:
— Доим ҳақиқатни ёзгин!
Ота:
— Э, уёқда ҳар битта хатни текширишади.
Она:
— Унда аҳволинг ёмон бўлса, қизил, яхши бўлса, кўк рангли сиёҳда хат ёзгин!
Ўғил жўнаб кетди. Орадан қанчадир вақт ўтиб, кўк сиёҳда ёзилган хат келибди:
"Онажон, отажон, ҳаммаси яхши! Фақат, бу хатимни қизил кўзойнак тақиб ўқинглар..."
— Нима бўлди, шикоятингиз? - деб сўраса, ҳалиги одам:
— Кеча оғайниларим билан болаларни соғлиги учун ичдик, аёлларимизни соғлиги учун ичдик, қўшниларни соғлиги учун ичдик, охири негадир ўзимни соғлиғим ёмонлашди, - дермиш.
— Ўғлимиз ичмайди, чекмайди, қизлар билан-ку умуман гаплашмайди...
Қизнинг онаси:
— Соғлиғи жойидами ишқилиб???