Рус тили дарсида:
— Сегодня какая погода?
— Совуқ Мария Петровна, майлими деразаларни ёпсак?
— По русский, пожалуйста!
— Аҳмоқ, тентак, майлими окна закрыть?
Даллолга қўнғироқ бўлибди:
— Алло, сиз далаҳовли сотиш билан шуғулланасизми?
— Ҳа.
— Нега ҳароба бўлиб кетган далаҳовлини қиммат нархда, рўпарасидаги данғиллама далаҳовлини арзон пулга сотяпсиз?
— Ҳароба далаҳовлидан чиройли, икки қаватли, данғиллама далаҳовлини томоша қилса бўлади. Данғиллама далаҳовлидан-чи, ҳароб бўлган жой кўриниб туради-ку...?!
— Йигирма йилдан бери Чорвоқни ёнида яшайсан. Нега шу вақтгача сузишни билмайсан-а?
— Сен ўзинг, аэропортни ёнида яшайсан, ҳалигача учишни ўрганиб олмадинг-ку...?!
Иккита улфат гаплашиб ўтиришибди.
— Қаердан келяпсан?
— Эй дўстим. Кеча кечқурун кафеда бир аёл билан танишиб қолдим. У мени уйига таклиф қилди. Энди уйига кириб турсам, эри келиб қолди. Аёл мени қўлимга дазмол бериб, кийимларни дазмол қилишимни айтди. Эри киргач, у мени мардикор эканимни, кирларни дазмоллашга келганимни айтди.
— Ҳа, Лиза ақлли аёл!
— Сиз уни қаердан танийсиз?
— Сиз дазмол қилган кирларни, ўтган куни мен ювгандим.
Бир киши тилла балиқ тутиб олибди.
— Тила тилагингни, - дебди балиқ.
— Тошкентдан Чимёнга бир зумда олиб чиқадиган йўл қуриб бер, - дебди ҳалиги одам.
Балиқ:
— Бошқа осонроқ нарса сўрагин! - деса, бояги киши:
— Хотинимни ҳечам тушунмайман. Ҳар куни кайфияти ҳар хил. Шу хотинимни тушунадиган қилиб қўйгин, - деса, балиқ:
— Чимёнга борадиган йўлни қачонга битказиб берай? - дермиш.
— У тириклигида ҳам, ҳозир ҳам бизларга илиқлик баҳш этиб туради, - деб, Буратинодан қолган ўтинларни оловга ташлади Мальвина...
Ўғли математика фанидан "2" баҳо олиб келибди.
Ота:
— Нега "2" олдинг?
Ўғил:
— Устозим 2+3 нечи бўлади дедилар. Мен 5 дедим.
Ота:
— Хўш?
Ўғил:
— 3+2 нечи деб яна сўрадилар.
Ота:
— Тентак. Аҳмоқ. Эсинг жойидами? Иккаласи ҳам бир хил-ку!
Ўғил:
— Мен ҳам унга ҳудди шу сўзларни айтдим-да!
Ярим тунда телефон қўнғироғи жиринглабди:
— Алло, мабодо уйингиз ёнидан қўйлар подаси ўтиб кетмадими?
— Нима, сен орқада қолиб кетдингми?!
— Нега уни қўйиб юбординг?
— У мени ташлаб кетмайди. Вафодорлигини синаб кўрмоқчи эдим.
— Тентак, ким қопағон итни бўйинбоғисиз қўйиб юборади?!
Бир куни бошлиқ қўл остидаги ишчисининг уйига меҳмонга келибди. Қафасдаги тўти бошлиққа қараб ҳадеб:
— Сен аблаҳсан, сен аблаҳсан, - деяверибди.
Жаҳли чиққан бошлиқ ишчисига қараб:
— Агар мана шу тўтингни қовуриб келсанг, сенга истаганингча пул бераман, - дебди.
Ишчиси тўтини олиб, ошхонага чиқибди. Тўтига раҳми келиб, музлатгичдан товуқ гўштини олибди-ю, қовурибди. Тўтини эса ошхонада стол остига яшириб қўйибди.
Товуқ гўштини тўтиники деб ўйлаб, паққос туширган бошлиқ энди эшикдан чиқиб кетаётса, ишчиси:
— Хўжайин, пулларни бермайсизми? - деса, бошлиқ:
— Қанақа пул? Нима деяпсан?! - деб ўдағайлай бошлабди. Шу пайт ошхонадан:
— Айтмадимми, сен аблаҳсан деб! - дермиш тўти.