— Нима бўлди?
— Ўтган ҳафта менга жарима солган ДАН ходими бугун ўз оёқи билан ёнимга келди. Оғриқсизлантирувчи дорини тежамоқчиман ...
— Соатга қара! Фақат бир томонга қараб юради. Биласанми, бу нимани англатади? Бу ҳаётингдаги ўткан ишларни унут, эски нарсаларни эслама, фақат олдинга қараб юр дегани!, - деса, дўсти:
— Эй файласуф, гапни бошқа ёққа бурма-да, ўтган ой олган қарзингни қайтар, - дермиш.
— Ойижон, мен ҳисоблашни ўрганиб олдим.
— Жуда-ям яхши. Нимани ҳисоблашни ўргандинг?
— Мен ҳаммани аҳмоқ деб ҳисоблайман!
— Вой-дод, сичқон!, - бақирибди хотини. — Тезроқ маъмурга қўнғироқ қилинг. Инглиз тилини биласиз-ку ахир!
Эри рақамни териб:
— Hаllo (Салом)
— Hаllo (Салом)
— Do уou know «Tom аnd Jеrrу»? (“Том ва Жерри”ни биласизми?)
— уеs, I do (Ҳа, биламан!)
— Jеrrу is hеrе. (Жерри шу ерда!)
Мен ҳар куни эрталаб ювиниб-кийинишга зўрға улгураман ...
— Хўш нима бўлди?
— Ўзини ўлганга солиб олди.
— Азизим, узун сочларимни кестириб, калта турмак қилмоқчиман.
— Нега? Ўзи яхши-ку!
— Ахир бошимга ўзгартириш киритиш керак-ку!
— Бошингни ўзгартирмоқчи экансан, китоб ўқишни бошла!
— Ада, тўртта туз бўлса ютадими-ютқазадими?, - дебди.
— Ютади! Нарироққа бор, - дебди адаси ўғлига.
Бу гапни эшитган дўстлари қўлларидаги карталарни ташлаб:
— Бўлди, сен ютдинг, - дейишибди.
Адаси эса ўртадаги пулларни йиғиб олар экан, ўғли унга:
— Ада, қўлингизда умуман туз йўқлиги ёмон-а?, - дермиш.