— Азизим, тушимда менга тилла занжир совға қилган эмишсиз. Бу нимани англатаркин-а?
— Кечқурун биласан, - дебди эри.
Хотин эрининг келишига чиройли дастурхон безатибди-да, ўзи ҳам ясаниб олибди. Эри келиши билан нозланиб эркаланиб:
— Менга нима олиб келдингиз?, - деса, эри:
— Мана, “Тушлар таъбири” китоби. Ушла, бу сенга! Бошқа бошимни қотирма!, - дермиш.
— Яна ичиб-чекиб, кайфу-сафо қилиб юрибсанми ?, - деса, эри:
— Азизам, хасадгўйлик ёмон! Бу одатингни ташла!, - дебди.
— Дўстим биласанми, кеча шунақа “кетворган” негр қиз билан танишдим... Қадди-қомати келишган, сочлари жингалак, ўзи ширинсўз, ...
— Хўш кейин нима бўлди?
— Кейин биз тунги клубга бордик. Клуб ичкариси жуда-ям қоронғи экан жин урсин!
— Нима бўлди?
— Қоронғида уни йўқотиб қўйдим.
— Бор, кетавер! Сени кампирингда ҳамма нарса бор.
— Ҳиндумисан ?, - дебди.
— Йўқ, негрман!, - жавоб берибди негр.
— Ҳиндумисан?
— Йўқ, негрман дедим-ку?!
— Ҳиндумисан деяпман?
— Ҳа ҳиндуман!!!
— Лекин негрга ўхшаркансан ...
— Боксчи, курашчи, умуман спортчилар борми?, - деб сўрабди.
— Йўқ, - дейишибди.
— Унда беш мингдан йиғиб беринглар, - деб, пулни олиб, чиқиб кетибди. Бу ҳол яна уч мартта такрорланибди. Тўртинчи мартта кириб яна сўрабди.
— Бор, - дебди купедагилардан биттаси.
— Унда шахмат ўйнаймиз, ютқазган эллик минг беради, - дермиш.
— Вой ука, мен бу ерда онамни кўриб юрибман, - дебди.
Укаси бўлса:
— Мен онамни олдидаман. Мени ҳам кўряпсизми?!, - дермиш.
— Тила тилагингни..., - дебди.
Йигит ҳам шошилиб қолиб:
— Тинч океани устидан ўтадиган кўприк қуриб бер!, - деб юборибди.
— Эсинг жойидами?! У океан бўлса... Ўзингга фойдалироқ нарсани сўрасанг-чи, - деса, йигит:
— Дунёдаги барча аёлларни жаврамайдиган қилиб қўй!, - дебди.
Жин ҳам ўйланиб туриб:
— Қаерга кўприк қуриш керак эди...?, - дермиш.
Шунинг учун Apple компанияси Iphone7 учун симсиз наушникларни ишлаб чиқарди. Энди улар чигал бўлмайди — шунчаки йўқолиб қолади.