— Салом яшил шапкача, - дебди.
Қизил шапкача эса:
— Салом, кул ранг, дальтоник бўри!, - дермиш.
— Ўғлим, эҳтиёт бўл! Бу деразалар жуда қиммат туради, - деса, ўғли адасини эшитмай қолибди-да, деразани синдириб:
— Нима дейсиз, эшитмадим...?, - дермиш.
— Салом берсангиз бўлди. Таъзим қилишингиз шарт эмас!, - дебди.
— Қандай йўл экан?
— Ҳашаматли бирор рестораннинг ёпилишига озгина вақт қолганида кирамиз. Истаганимизча таом буюртма бериб, овқатлана бошлаймиз. Иш вақти тугаб, официантлар бирин-кетин уйга кета бошлашади. Охирги қолган официант биздан пулни сўраса, биз уни шериги пулни олганини айтамиз.
— Зўр-ку, қойил. кетдик.
Ресторанда официант:
— Кеч бўлиб қолди. Ресторан ёпилади. Марҳамат қилиб ҳисоб-китоб қилсангиз...
— Ие, биз бошқа официантга пулини аллақачон тўлаб бўлганмиз. Қайтимини берасизларми, йўқми?
— Азизам, сенга бир сирни очишим керак!
— Нима сир экан?
— Мени кечира оласанми?
— Ичимни қиздирмасдан, айтинг тезроқ!
— Бизни қизимиз сени фарзандинг эмас...
— Айтинг-чи доктор, аҳволи қалай?
— Жуда ёмон. Юраги инфаркт бўлган. Қўл ва оёқлари синган. Агар гапингиз бўлса, айтинг! Мен етказиб қўяман.
— Унда сўрангчи, ҳайдовчилик гувоҳномаси олиш учун имтиҳондан ўтибманми?
Натижада эса, соқов одам:
— Вой дод!, - деб бақириб юборибди ...
"Мазкур кўмирни ёқиш учун 3434 рақамига SMS юборинг".
Бошингизга асал суриб, уч кун кутинг. Сўнг асалга қўнган пашшаларни чўчитиб, учириб юборинг. Пашшаларнинг оёқчалари эса бошингизда қолади.