Бир киши ҳар доим дўкондан 200 грамм гўшт оларкан. Сотувчи ҳам уни кўриниши билан 200 грамм гўштни тайёрлаб қўяркан.
Бир куни у яна ўша дўконга келиб:
— Икки килограмм гўшт беринг, - дебди.
Сотувчи ҳайрон бўлиб:
— Тўй қиляпсизми дейман, – дермиш.
Бир куни у яна ўша дўконга келиб:
— Икки килограмм гўшт беринг, - дебди.
Сотувчи ҳайрон бўлиб:
— Тўй қиляпсизми дейман, – дермиш.
Хотин эрига:
— Азизим, қаҳвангиз аччиқроқ бўлсинми?
Эри:
— Ҳа, гап-сўзинг каби аччиқ бўлсин!
— Вой, умуман сув қўшмас эканманда-а?!
— Азизим, қаҳвангиз аччиқроқ бўлсинми?
Эри:
— Ҳа, гап-сўзинг каби аччиқ бўлсин!
— Вой, умуман сув қўшмас эканманда-а?!
Бир киши боғига кирса, бир тўда болалар дарахтга чиқиб олиб мева тераётган экан:
— Ҳой болалар, қани тез тушинглар-чи! Бўлмаса дадаларинга айтиб бераман, - деса, болалар:
— Ҳечқиси йўқ. Дадамиз бизни уришмайдилар! Чунки дадамизнинг ўзлари нариги шоҳда ўтирибдилар, - дермиш.
— Ҳой болалар, қани тез тушинглар-чи! Бўлмаса дадаларинга айтиб бераман, - деса, болалар:
— Ҳечқиси йўқ. Дадамиз бизни уришмайдилар! Чунки дадамизнинг ўзлари нариги шоҳда ўтирибдилар, - дермиш.
— Нима деб ўйлайсан? Хитойликлар тинчликсевар халқми?
— Эсинг жойидами? Отиб ташлашади ҳаммани! Милтиқда нишонга олиш учун кўзларини юмиб, тайёр бўлиб туришибди-ку!
— Эсинг жойидами? Отиб ташлашади ҳаммани! Милтиқда нишонга олиш учун кўзларини юмиб, тайёр бўлиб туришибди-ку!
Қайнона келинидан сўрабди:
— Лағмон чўзишни биласизми келинпошша?
— Ҳа, биламан ойижон!
— Лағмонларингиз ингичка ва мазали бўлиши учун сизга нима керак?
— Оёғимни тагида ҳеч ким ўралашмаслиги керак!
— Лағмон чўзишни биласизми келинпошша?
— Ҳа, биламан ойижон!
— Лағмонларингиз ингичка ва мазали бўлиши учун сизга нима керак?
— Оёғимни тагида ҳеч ким ўралашмаслиги керак!
Бир отанинг ношуд ўғли бор экан. Нуқул айтилган ишни тескари бажараркан.
Кунларнинг бирида ота-бола эшакда бир қоп ун олиб, кўприкдан ўтаётишса, ун эшакни устидан тушиб қолибди. Шунда отаси:
— Ўғлим қопни сувга ташлаб юбор, - деса, ўғли ариққа унни ташлабди. Отаси:
— Сен нуқул айтганимни тескарисини қилар эдинг-ку?!, - дебди. Ўғли эса:
— Ҳа энди, бир мартта айтганингизни қилай дедим-да, ада, - дермиш.
Кунларнинг бирида ота-бола эшакда бир қоп ун олиб, кўприкдан ўтаётишса, ун эшакни устидан тушиб қолибди. Шунда отаси:
— Ўғлим қопни сувга ташлаб юбор, - деса, ўғли ариққа унни ташлабди. Отаси:
— Сен нуқул айтганимни тескарисини қилар эдинг-ку?!, - дебди. Ўғли эса:
— Ҳа энди, бир мартта айтганингизни қилай дедим-да, ада, - дермиш.
Кичкина болакай:
— Ойижон қорним очди? Ойижон чанқадим! Ойижон ўйинчоғим қани? Ойижон ухлатинг! Ойижон ..., - деяверибди.
Телевизор кўриб ётган адаси эса:
— Яхши-ям ойижон эмас эканман, - дермиш.
— Ойижон қорним очди? Ойижон чанқадим! Ойижон ўйинчоғим қани? Ойижон ухлатинг! Ойижон ..., - деяверибди.
Телевизор кўриб ётган адаси эса:
— Яхши-ям ойижон эмас эканман, - дермиш.
— Манави дориларни олиб қўйинг.
— Вой, аччиқлигини. Қандай дори эди ўзи?
— Суваракка қарши...!
— Вой, аччиқлигини. Қандай дори эди ўзи?
— Суваракка қарши...!
Бир миллионер одамни ўғирлаб кетишибди. Кўл бўйига олиб бориб, бошини сувга тиқиб-чиқариб:
— Пуллар қаерда? Пуллар қаерда?, - деб сўрайверишибди ўғрилар.
Бояги бой нафаси бўғилиб:
— Йигитлар, пуллар кўринмаяпти. Ёки чуқурроқ киришим керак, ёки сув остида узоқроқ ушлаб туринглар-да..., - дермиш.
— Пуллар қаерда? Пуллар қаерда?, - деб сўрайверишибди ўғрилар.
Бояги бой нафаси бўғилиб:
— Йигитлар, пуллар кўринмаяпти. Ёки чуқурроқ киришим керак, ёки сув остида узоқроқ ушлаб туринглар-да..., - дермиш.
Қирқ ёшлардан ошган йигит уйланиб, тўйдан кейин келин билан гаплашиб ўтирганмуш:
— Азизам, сизга тўғрисини айтаман, мени қандли диабетим бор, сурункали гепатитим, гайморитим ҳам бор...
— Ўзи нимангиз йўқ?, - сўрабди келин.
— Сочим йўқ. Парик кийганман. Тишларим ҳам йўқ. Протез тақиб олдим.
— Азизам, сизга тўғрисини айтаман, мени қандли диабетим бор, сурункали гепатитим, гайморитим ҳам бор...
— Ўзи нимангиз йўқ?, - сўрабди келин.
— Сочим йўқ. Парик кийганман. Тишларим ҳам йўқ. Протез тақиб олдим.
