Шунда меҳмон:
— Шу совуқда каламуш нима қилади?, - деса.
Мезбон:
— Бу каламуш эмас. Пальто кийган суварак!, - дермиш.
— Падарингга лаънат, эшшак, ҳайвон! Оч эшикни хезалак! Нима кўрмисан аҳмоқ, ..., - деб сўкина бошлабди.
Қўрқиб кетган ҳайдовчи шу заҳоти эшикларни очибди. Бояги эркак дарҳол ўзига келиб, уст-бошини тўғрилаб, ҳушмуомалалик билан:
— Узр сўрайман! Жуда қўрқиб кетдим-да..., - дермиш жилмайиб.
— Идорангизга ишга кирмоқчи эдим...
— Яхши. Фақат талабларимиз бор. Масалан, 90x60x90, ...
— 486 минг!
— Ҳали охиригача айтиб улгурмадим-ку... Майли бизга ҳисобчи ҳам керак эди, оламиз!
— Мен ёғларга қарши кураш бошладим!
Дугонаси унга қараб туриб:
— Жуда кўпларини асир олишга ҳам улгурибсан.
— Алло, кимлигимни топ-чи?, - деса, диспечер қўниш майдонидаги ҳамма чироқларни ўчириб қўйибди-да:
— Қаерга қўнишингни топ-чи, - дермиш.
— Тила тилагингни! Учта тилагингни бажараман, - дебди.
Маст одам унга:
—Кел юзта-юзта олайлик!
— Ўйлаб кўр. Бу биринчи тилагинг ҳисобидан кетади.
— Майли. Қани олдик.
— Энди иккинчи тилагингни айт!
— Яна юз-юз қуй!
— Ҳой инсон, яхшироқ нарса сўрасанг-чи?
— Эй, қуй дегандан кейин, қуйда! Қани олдик.
— Балки учинчи тилагингга бирор нима сўрарсан!
— Яна юзта-юзта олайлик!
— Сен ақлдан озибсан! Бу охирги тилагинг.
— Майли, розиман, - деб ичиб юборишибди.
Жин чироққа қайтиб кириб кетибди-ю, беш дақиқадан кейин қайтиб чиқиб келиб:
— Майли, тўртинчи тилагингни ҳам тила! Мен розиман!, - дермиш.
— Тишингизда катта ковак бор, катта ковак бор, катта ковак бор...
Бемор ҳайратланиб:
— Докор, нега бу сўзни уч мартта такрорладингиз?
— Мен бир мартта айтдим. Қолганлари ковакдан чиқаётган акс-садо бўлса керак.
— Ҳой дадаси, ўғлингизга айтинг, интернетни йиғиштирсин! Дарсини қилсин!
— Онаси, ўзинг айт! Ўғлинг мени "чёрный"га киритиб қўйган.
— Алло, бу ҳафта нечта мотоцикл сотдингиз?
— Бешта!
— Демак, яна биттаси қаердадир санғиб юрибди...