Милицияга бир маст киши қўнғироқ қилибди:
— Алло, бу милициями? Менинг мотоциклимни рулини, бензин бакини, фарасини ўғирлаб кетишибди.
— Ҳозир етиб борамиз.
Бироздан сўнг яна қўнғироқ қилиб:
— Ҳаммаси жойида экан. Мен мотоциклимда тескари ўтириб олибман.
Афандини ўғли мактабга борибди. Ўқитувчиси унга савол берибди:
— Биров сенга олма берса нима унга дейсан?
— Олма ювилганми дейман, устоз, - жавоб берибди бола.
Врач беморга:
— Сизни операция қилишдими?
— Ҳа.
— Хўш қалай?
— Уч юз минг!
— Мени тушунмадингиз. Сизда ўзи нима эди?
— Ўзи юз минг пулим бор эди.
— Аниқроғи, нимага шикоятингиз бор?
— Касалхона тўлови жуда-ям қиммат...
Командир сафдаги аскарларга:
— Орангизда ким душман тарафга яширинча бориб, ҳужум режасини билиб кела олади?, - дебди.
Сафдан бир грузин аскар чиқиб:
— Мен бораман, - дебди.
— Яхши, - дебди командир, — Биз сенга учта граната ва бошингга битта каска берамиз.
— Менга аксинча, битта граната ва учта каска берақолинг, - деб аскар душман томонга кетибди.
Орадан бир соат ўтибди, икки соат ўтибди ... Грузин аскардан хабар йўқ эмиш. Командир битта аскарни ортидан жўнатиб, — Қараб кел-чи, нима гап экан, - деб юборибди.
Хабар олишга кетган аскар қайтиб келиб командирга:
— Анави грузин сафдошимиз душманларни ўртасига ўтириб олиб, "Топ-чи граната қайси каскани тагида! Топа олмадинг. Ўртадаги каскани тагида ҳам эмас. Яна ўн минг пул ва ҳужум режасини бер буёққа" деб ўйнаб ўтирибди, - дермиш.

Ўқувчи мактабга келиб устозига дебди:
— Устоз, мен энди бу мактабда ўқимайман! Мен Америкага кетяпман.
— Америкада нима қиласан?, - сўрабди устози.
— Америкада яшайдиган бобом мактуб йўллади. Уни кўзлари анча хиралашиб қолибди. Уни фермаси, иккита йирик корхонаси ва ўнта дўкони бор. Мен уларни бошқараман.
— Бобонгга айт, ҳамма нарсаларни сотиб, бу ерга кўчиб келсин. Биз унга ғамхўрлик қиламиз.
— Нималар деяпсиз устоз?! Хатда аниқ ёзилган, бобомни кўзи хиралашган, ақлдан озмаган!
— Эҳ, агар кўп пулим бўлганида, самолёт сотиб олган бўлардим.
— Самолётни нима қиласан?
— Самолёт керакмас, унга етадиган пулим бўлишини хоҳлайман!
Ўқитувчи синфда:
— Сарвар, яна тўполон қиляпсанми?
— Ҳамма тўполон қиляпти-ку?
— Бугундан бошлаб умуман овозинг чиқмасин!, - деган ўқитувчи эртасига Сарварни доскага чиқариб савол берса:
— Мен умуман гапирмайман-ку устоз, - дермиш ўқувчи.
Бўлинма командири:
— Ким пахта теримига боради?
— Мен, - деб сафдан чиқибди иккита аскар.
— Баракалла!, - дебди командир, — Сизлар мен билан машинада, қолганлар эса пиёда қадам бос!
Бир тадбиркор ўзи очган хусусий фирма эшиги ёнида мижоз кутиб ўтирса, узоқдан у томонга келаётган йигитни кўриб қолибди. Тадбиркор уни мижоз деб ўйлабди-да, югуриб бориб телефон гўшагини олиб:
— Йўқ, йўқ! Бугун асло иложи йўқ! Ишларимиз жуда-ям кўп. Эртага ҳам, индинга ҳам бандмиз. Кейинги ҳафта хабар олинг! Навбатга ёзиб қўяман, - деб гапира кетибди.
Бояги йигит эса тадбиркорга қараб туриб:
— Телефон устаси чақирганмидингиз? Тармоқ ишламаётган экан, тузатишга келгандим, - дебди.
— Эрталаб уйғонганингда сендан мактаб, институт ёки иш? Қайси бирига боришни хоҳлашингни сўрашса, сен нима деган бўлардинг.
— Мен боғчага деган бўлардим.