— Азизим, мени севасизми?
— Севаман!
— Гапингиз рост бўлса, чекишни ташланг...
— Ташлайман!
— Ичишни ҳам ташлайсиз-а?
— Ҳа!
— Маошингизни менга олиб келиб берасизми?
— Бераман маошимни ҳаммасини!
— Вой, мени деб жонингиздан ҳам воз кечишга тайёрмисиз?
— Тайёрман! Нима қиламан бунақа ҳаётни?!
Босқинчилар ароқ ва шароб ишлаб чиқариладиган корхонани гаровга олишибди. Лекин, уч кун ўтиб ҳам ўзларининг шартларини айта олишмасмуш...
Бир ўзбек хорижга меҳмонга борса, ундан сўрашибди:
— Сизларда кўпроқ нима истеъмол қилишади?
— Сомса.
— Нима ўзи у?
— Хамир ичида гўшт солинади.
— Яна нима ейишади?
— Чучвара.
— У нима?
— Хамир ичига гўшт солинади.
Хорижликлар ҳайратланиб:
— Бундан ташқари яна нима таомлар севиб истеъмол қилинади?
— Манти, хоним, ...
Имтиҳон куни домла бир талабани кузатиб ўтирса, талаба танга ташлаб, тест жавобини белгилаб, чиқаётган экан. Ҳозир ҳаммадан олдин жавоблар варақасини топшириб чиқиб, кетади бу ҳумпар деб ўйлабди домла.
Ҳамма талабалар жавобларини топшириб чиқиб кетишса ҳам, у талаба ҳалиям ўтирганмуш.
Домла ёнига бориб:
— Вақт тугади укам! Топширинг жавоб варақангизни, - деса,
Талаба
— Ҳозир домла, қайта текшириб чиқай, - деб, яна танга ташлай бошлабди.
Битта абитуриент тайёргарлик кўрмасдан имтиҳонга кирибди. Умуман ҳеч нарсани билмас экан. Ҳудди тест саволларини ишлаётгандек ўтираверибди. Қараса, ёнида бир йигит ўзини вариантини ишлаб бўлиб, ўтирган экан. Ҳалиги абитуриент аста туртиб, шивирлабди:
— Илтимос, мени тестимни ҳам ишлаб бер! Қанча сўрасанг бераман!, - деган экан, ҳалиги йигит унга учта бармоғини кўрсатибди.
— Розиман!, - деган экан, дарров уни масалаларини ҳам жавобларини топиб ташлабди.
Имтиҳондан чиқгач, — Қанча берай? - деб, ҳозир ёки уч ёки ўттиз миллион сўраса керак деб ичида ўйланиб турса, бояги йигит:
— Эрталаб имтиҳонга кеч қолмаслик учун таксида келгандим. Уйга кетишга пулим қолмади, уч минг сўм бер!, - дермиш.
Бир куни хотин эридан сўрабди:
— Азизим, менга хиёнат қилганмисиз?
— Йўқ, - дебди эри.
Хотини:
— Мен оламдан ўтгач, қабрим устига боринг. Агар бир мартта хиёнат қилган бўлсангиз, қабрим атрофида бир мартта айланиб чиқинг. Икки мартта хиёнат қилган бўлсангиз, икки мартта айланиб чиқинг, - дебди.
Шунда эр хотинига қараб:
— Унақа дема хотин! Мени бошим айланиб кетади, - дермиш.
Бир куни ҳиндулар қабиласи бошлиғи қабиладошларига ядро қуроли ясашни буюрибди. Қабиладагилар дарҳол битта катта дарахтни йиқитиб, ичини ўйиб, порох билан тўлдиришибди. Четига пилик ҳам ўрнатишибди.
— Энди қайси давлатга отамиз бу қуролни?, - дебди қабилабоши.
— Америкага!, - дебди ҳамма.
Бир пайт ҳиндулар пиликни ёқиб юборишган экан, ҳамма ёқ портлаб, тўс-тўполон бошланиб кетибди. Шунда ҳиндулар бошлиғи вайроналар орасидан:
— Бизда шунақа бўлса, Америкада нима бўлаётган экан?!, - деб бақирармиш.
Бир йигит такси тўхтатиб турган экан. Матиз, Жигули келиб тўхтаса, ўтирмабди. Охири Кобальт тўхтаган экан ўтирибди-да, ҳайдовчидан сўрабди:
— Исминг нима?
— Азамат.
— Сендан бир илтимосим бор Азамат. Ҳозир яхши кўрган қизимни ёнига кетяпман. Уни олдига борганда, "Менга рухсатми хўжайин?" дейсан. Мен "Ҳа" дейман. Кейин бензинга пул сўрайсан, мен сенга беш минг бераман. Шу билан орамиз очиқ, - дебди.
— Ҳайдовчи ҳам рози бўлибди.
Қизни ёнига етиб боришибди. Йигит қиз билан кўришиб турса, келишилганидек ҳайдовчи — Менга рухсатми хўжайин?, - дебди.
— Ҳа рухсат. Бўшсан, - дебди йигит.
Шунда ҳайдовчи:
— Хўжайин машинамиздан шовқин чиқяпти. Юз минг беринг, устага кўрсатиб келай!, - дермиш.
Ўрмонда катта байрам бўлаётган экан. Ҳамма ҳайвонлар хурсанд! Айниқса, айиқ ҳаммадан кўпроқ қувониб юрганмуш. Нима гаплигини сўрашса:
— Маша турмушга чиқяпти, - дермиш айиқвой.
Уч ўртоқ машинада кетаётса, ГАИ ходими тўхтатиб, рульда ўтирганга қараб:
— Ҳа, ичдингизми?, - деб сўрабди.
— Йўқ, - дебди машинадагилар баравар.
— Унда нега уччалангиз ҳам олди ўриндиқдасизлар?!