Мен 7 йил ичмадим, чекмадим, қизлар билан юрмадим, биринчи синфга бордиму айнидим!!!!
Бемор доктордан сўраяпти:
— Доктор, мен тузаламанми?
Доктор:
— Бу нарса ўзимгаям қизиқ...
— Азизам, мен бугун туш кўрдим. Тушимда ҳали бўйдоқ эмишман-у, сенинг қўлингни сўраётганмишман.
— Хўш, шунга хурсанд бўлиб уйғондингизми?
— Йўқ... Сен рози бўлмабсан.
Афанди эски девор ёнидан ўтаётган эди, арилар уни талаб қолди. Афанди қанчалик қочиб, ариларни ҳайдаса, улар шунчалик ёпишар эдилар. Охири аччиғланиб яхтагини ечди-да, ари уяга яқин бориб деди:
— Чақ-а, падарингга лаънат, армонинг қолмасин!
90 га кирган отахон, врачни олдига бориб:
— Мен фарзандлик бўлдим, - деса
Врач:
— Йўғе, бўлиши мумкин эмас
Отахон:
— Нега бўлиши мумкин эмас? — Мен анча тетикман...
Врач:
— Майли, мен унда сизга бир воқеани айтиб бераман. Бир куни овчи овга чиқибди, овчи милтиқни оламан деб адашиб ўзи билан соябонни олиб олибди. Ўрмонда кетаётганида йўлидан бир катта айиқ чиқиб қолибди. Овчи шошилиб қўлидаги милтиқни бир босган экан, соябон очилиб кетибди ва айиқ ўлибди!, — деса
Отахон:
— Йўғе, уни бошқа биров отиб қўйган бўлса керак!, — деса
Врач:
— Ҳа, мен ҳам шуни тушунтирмоқчи бўляпманда сизга, - дермиш.
Эр жаҳл билан хотинига:
— Нимага шимимни фақат ярмини дазмолладинг? - деса.
Хотини:
— Мен сизга 100 марта айтдим, "дазмолимизни сими калта, бошқа дазмол сотиб олинг деб", - дермиш.
Кечаси Афандининг маҳалласига ўт кетиб, аҳоли қўшни маҳаллага кўча бошлади. Ҳамма кўч-кўлонини аравага ортиб жўнаганда, Афанди бир шолча, икки кўрпа, икки болишни орқалаб йўлга тушди.
Йўлда ҳаммаҳаллалардан бири Афандининг кўчини кўриб сўради:
— Бор кўчингиз шуми? Бу қанақа рўзғор? Афанди жавоб берди:
— Тўрт қиз чиқарганнинг рўзғори!
Бир куни эр кечаси ичиб келиб туалетга бориб хотинини олдига югуриб келиб:
— Онаси ҳожатхонага жин кириб олибди, - деса
Хотини:
— Нима бўлди? - дебди.
Эр:
— Ҳожатхонани эшигини очсам, чироғи ёнаяпти, эшигини ёпсам чироғи ўчаяпти, - дебди
Хотин:
— Оббо, яна совутгични ҳожатхона билан адаштирибсиз-а, - дермиш
Чақалоқ туғилганидан гапиришни бошлади.
Биринчи сўзи ҳола экан, холаси вафот этибди.
Кейин тоға деган экан, тоғаси ҳам ўлиб қолибди.
Кейин дада деган экан қўшниси ўлиб қолибди.
Эри уйга роса ҳам жаҳли чиқиб келибди. Хотини овқатни сузибди, кейин эрини кўнглини олиш учун:
— Хўжайин, овқатим ширин чиқдими?
— Ҳааа, роса..., худди молни тезагидай ширин экан, - деса.
Хотинига ҳам алам қилиб:
— Қойил-е дадаси, татиб кўрмаган нарсангиз йўғ-а.