Афандининг ошнаси ундан сўради:      
— Мулла Насриддин, бола-чақангиз кўпми?
— Болам кўпу, чақам камроқ,— деб жавоб берди Афанди.
Уч оғайни алкаш ичмоқчи бўлиб, зўрға бир бутилка ароққа пул йиғибди. Энди ичамиз деганда, қарашса - газаги йўқ эмиш.
Шунда биттаси чўнтагини ковлаб-ковлаб, бир кичкина чеснок донасини топибди. "Мана закуска ичиб, ҳидлаб қўямиз", деб ўзи биринчи ичиб ҳидлаб чеснокни иккинчи шеригига берибди. У эса ароқ ичибди-да, чеснокни еб қўйибди.
Шунда учинчи шериги унга қараб:
— Нима сан aҳмoқ, фақат овқат егани келганмисан? - дермиш.
Аёл бошчилик қиладиган фирмада бир йигит ишлар экан, у ҳамма билан гаров ўйнаб доим ютиб оларкан, буни эшитган бошлиқ йигитни чақириб:
— Сиз гаровда ҳаммани ютар экансиз, буни сири борми? - деб сўрабди.
Йигит:
— Ҳеч қанақа сир йўқ, хоҳласангиз сиз билан ҳам ўйнаб ютишим мумкин, - дебди.
Аёл:
— Майли, нима ҳақида ўйнаймиз?
Йигит:
— Ишонасизми, роса 3 кунда сизни елкангизда хол пайдо бўлади, - дебди.
Хуллас улар 100$ дан баҳслашибди. Орадан 3кун ўтиб аёл йигитни чақириб:
— Йигитча, сиз ютқаздиз, ҳеч қанақа хол чиқмади, - деса.
Йигит:
— Йўғ-е, кўрсатингчи?
Аёл кўрсатибди, йигит пулни бериб чиқиб кетаётса
Аёл:
— Ҳа йигит, нима бўлди? 100га тушдиз-ку, - деса.
Йигит:
— Зарари йўқ, хоним, ана у деразадан пойлаб турган уччови билан бошлиғимизни ечинтираман деб, 300дан гаров ўйнаганман, - дермиш.
Судья судланувчидан сўради:
— Гуноҳсиз эканлигингизни исботлай оласизми?
— Албатта, фақат менга муҳлат беринг, - деди айбдор.
— Хўп, сизга беш йил бераман.
Бир одам қўшнисидан ҳол аҳвол сўрабди:
— Ҳа, қўшни, хомуш кўринасиз, тинчликми?
Қўшниси:
— Ээ, бир дўстим пластик операция қилдираман деб, 1000 доллар қарз олган эди, энди юзини ўзгартириб олиб, қочиб юрибди, ярамас, - дермиш.
Эр хотинига:
— Азизам мени қуёшим бўлишни истайсанми?
— Ҳа албатта!
— Унда мендан 150 миллион километр узоқда юр.
Афандидан биров сўради
— Афанди, мучалингиз нима, неча ёшга кирдингиз?
— Мучалим аждар, элликка кирдим.
— Мучалнинг илон бўлишини эшитиб юрардиму, аждар бўлишини шу ёшга кириб, энди сиздан эшитишим,
Афанди тушунтириб берди:
— Ёшлигимда онам раҳматлик, сенинг мучалинг илон деган эдилар. Ҳозир элликка кирдим, эллик йил ичида ҳар қандай илон ҳам аждар бўлиб кетади-да.
Олдинги қизлар ўқишга: "Ой бориб, омон қайтишарди".
Ҳозиргилари: "Ойбек билан бориб, Омон билан қайтишмоқда".
— Кеча бошлиғим мени ишдан бўшатворди, ифлос.
— Нима айб қилгандинг?
— Қаердан билай, 6 ойдан бери ишга бормаган бўлсам...
Имтиҳон. Домла:
— Эшматова, марҳамат билетизга жавоб беринг.
— Домла, мен ҳомиладорман...
— Ээее шунақа денг, майли сиз бораверинг. 4 автоматически қўяман...
Домла:
— Хўш! Доскага Тошматова!
— Домла менам ҳомиладорман, 7 ойли уже! Агар баҳоимни қўйиб берсангиз ўғлимга сизни исмингизни қўяман!
— Эҳа, ҳа майли бор сенгаям 4.
— Домла, менга 5 қўйинг. Ахир мен ҳамма дарсларда, лекцияларда тўлиқ қатнашганман.
Домла:
— Менам ҳайронман бу нарсаларга қандай улгурдинг... Ҳа, бор 5!
— Бўлмаса энди йигитлардан... Кетмонов!
— Домла мен ҳомиладор эмасман, шунинг учун имтиҳонга тайёрмасман!