Афанди икки оғайниси билан овга чиқибди. Буни қарангки уларнинг ёнига бир сеҳргар келиб:
— Тила тилагингни, агар бажо айласам, сени жонингни оламан, бажо айлай олмасам сенга битмас тугалмас хазина бераман, - дебди.
Шунда Афандининг биринчи оғайниси:
— Сувдаги балиқни олиб бер, - дебди.
Сеҳргар буни амалга оширибди ва унинг жонини олибди.
Навбат Афандининг иккинчи оғайнисига етиб келибди.
Иккинчи оғайниси:
— Учиб кетаётган қушни сўрабди.
Сеҳргар бу тилакни ҳам амалга оширибди ва унинг жонини олибди.
Навбат энди Афандига келганида, афанди нима дейишни билмай, ҳавони бузибди ва шундай дебди:
— Шу ҳавони менга тутиб бер, - дебди.
Сеҳргар бу тилакни бажо айлай олмабди ва хазинани Афандига топширибди.
Бир куни йигит қизга қараб:
— Шириним мени, асалим, сен осмондан тушгансан, - деса,
Қиз:
— Вой, бўларакану шунақа ширин гаплар гапирсаям, ҳадеб сўкмасдан...
Йигит:
— Ҳа, фақат ерга бетинг билан тушгансанда, - дермиш
Сочингиз тўкиляптими? Уни асрамоқчимисиз? Дўконимизга марҳамат қилинг!
Бизда сочингизни асраш учун чиройли қутилар бор.
Кечқурун соқолини олиб, атир сепиб, галстук костюм кийиб олган эр ойна олдида ўзига оро берар экан, хотинидан сўрабди:
— Азизим, агар бугун тонгача тунги клубда қолиб кетсам қаршимасмисан?
— Кетаверинг, жонгинам, мен шохингиздан ушлаб турганим йўқ-ку...
Диққат! Эълон! Парашют сотилади. Ҳеч қачон очилмаган..!       
Афанди эшак ўғирлатганини эшитиб, узоқ-яқиндан ошна-оғайнилари келиб кўнгил сўрашди. Уларга ош-сув қилиш учун Афандининг эшак нархидан ўн ҳисса ортиқроқ пули кетди. Бу ҳам етмаганидек, бир эзма ошнаси келиб Афандига ҳар турли саволлар бера бошлади.
— Афанди, эшагингизни бир киши ўғирладими, кўпчиликми, эшакни миниб кетдими, етаклаб кетдими? Эшак остонадан ўнг оёғи билан чиқдими, чап оёғи билан чиқдими?
Афанди унга жавоб берди:
— Янаги сафар эшак ўғирлатадиган бўлсам, сизни айтиб келаман, ҳаммасини ўз кўзингиз билан кўрасиз.
Бир жинни жиннихона томига чиқиб олиб тушмаётган эмиш, жиннихона ходимлари нима қилишса ҳам жинни пастга тушмабди. Ғазабланган жиннихона бошлиғи:
— Туш, бўлмаса отаман, деб милтиқ ўқталса ҳам тушмабди. Шу пайт ўша ердан бир жинни ўтиб кетаётган экан, бошлиқ унга:
— Ўртоғинга айт пастга тушсин, - дебди.
Ўтиб кетаётган жинни, милтиқни олиб:
— Пастга тушмасанг отаман - деган экан томнинг бошида ўтирган жинни дарров пастга тушибди.
Ундан, шунча одам айтганида тушмай нега жинни айтганида тушдинг дейишса:
— Аҳир у жиннику, ростдан отиб қўяди - дермиш.
Ўғри бир уйга кириб қимматбаҳо буюмларни қопига жойлаётса, тўтиқуш ўғрига қараб:
— Кеша ҳаммасини кўриб турибди, - дебди.
Ўғри чойшаб билан тўтиқушни қафасини беркитиб, яна ишини давом эттираётса, тўтиқуш яна:
— Кеша менмасман, Кеша бу бульдог, - дермиш.
Иккита алкаш суҳбатидан:
— Биласанми ошна, ҳозирги одамлар жуда фаросатсиз бўлиб кетишган
— Нега ундай деяпсан?
— Кеча ҳушёрлик билан пивохонадан чиқаётсам, кимдир қулоғимни босиб олди.
Бир йигит суҳбатдан ўтмоқда:
— Нима иш қила оласиз?
— Чуқур кавлай оламан.
— Яна-чи?
— Кавламаслигим ҳам мумкин.