Шамолашдан ўлаётган эркак доктордан илтимос қилибди:
— Ман сизга пул ҳам бераман, агар СПИДдан ўлди деб гувоҳнома ёзиб берсангиз!
Доктор:
— Нима сабабдан?!
— Биринчидан: бу билан ўзингизни оқлайсиз, ахир СПИД бедаво-ку. Иккинчидан эса менинг манжалақимга бундан кейин ҳеч ким бармоғини ҳам теккизмайди. У билан 5 йил бўлган жазмани эса, ўзини осиб қўяди!
Доктор:
— Мен сизга ҳозир дори ёзиб бераман. Бир кунда 5 маҳал овқатдан кейин ичасиз.
Бемор:
— Доктор, мен бунча овқатни қаердан топаман?
Ойи, дадам зинадан йиқилиб тушди.
— Вой! Нима деди?
— Ёмон сўзларини қўшмасдан айтайми?
— Албатта!
— Индамади..
Бир чол кампири билан бозорга борибди.
Чол: — Сенга ўзим бир бош оёқ кийим оберай.
Кампир — Ҳоп, дадаси.
Чол сотувчи жувонни олдига бориб:
— Қизим бу кўйлакларинг неча пул?
Сотувчи: — 30 000
Чол: — Ҳа, яхши. ааа, бу лозимингчи?
Сотувчи: — 40 000
Чол: — Эхе, бу қизим қиммат айтдинку. Қизим бундай қиламиз кўйлагинг яхши экан, майли кўйлагингни кўтарамиз, лозимингни туширамиз. Қанчага берасан?
Шунда кампир:
— Ҳай, яшамагур чол-а
Талаба имтиҳонда домлани ҳеч қайси саволига жавоб беролмабди.
Шунда домлани жаҳли чиқиб зачоткасига "эшак", - деб ёзиб берса
Талаба қўлига олиб ўқиб туриб:
— Домла исмингизни ёзибсизу лекин баҳоим қани? - дермиш.
Ёш қизча ҳомиладор бўлиб қолибди. Онаси:
— Қизим, ўша нобакор ким бизга айт. Телефон номерини бер, гаплашаман, дебди
Отаси эса:
— Ўша итваччани тутиб олсам ўлдираман, деб турса, уй олдига "Ferrari" машинасидан зўр кийиниб олган ўрта ёшлардаги бир бойвачча йигит тушиб келибди. Уйга кириб қизнинг отасига:
— Амаки, узр, қизингизга уйлана олмайман, мени ойилам бор, лекин ҳамма харажатларни кўтараман. Агар ўғил туғса, 2та завод яна 5милион доллар бераман! Агар қиз туғса, 1та завод, 2милион доллар бераман! Агар боласи тушиб қолса...
Отаси:
— Агар боласи тушиб қолса, қизимиз хизматингизга мунтазир.
Пошшо саройидаги ҳамма аъёнлар Афандини ёмон кўрардилар. Улар пошшога Афандининг устидан ғийбат қилишар, унинг ҳақида турли-туман уйдирмалар тарқатишар эди. Бироқ Афанди билан учрашганларида ҳамиша ўзлари шарманда бўлишарди.
Бир куни улар тўпланишиб пошшонинг олдига киришдилар-да, Афандининг оғзи сассиқлигига уни ишонтирмоқчи бўлишди. Иғво устига тасодифан Афанди келиб қолди. Аъёнларнинг ранги-қути ўчиб, дамлари ичига тушиб кетди.
Пошшо ҳақиқатни билмоқчи бўлиб Афандидан сўради;
— Қани, яқинроқ ўтирчи, аъёнлар сенга қаттиқ касаллик йўлиққан дейдилар, ростми?
— Шоҳим, уларнинг ҳаммаси менинг қадрдон дўстларим, улар ёлғон гапиришмайди, эшитайчи, улар нималар дейишдийкин?
— Буларнинг айтишларича, сенинг оғзинг ёмон сасиб кетган эмиш.
— Уларнинг гаплари жуда тўғри, шоҳим,— деди Афанди,— ҳозиргача мен уларнинг хиёнати, аҳмоқона қилиқларини бировга айтмай ичимга юта берганимдан, ўша иллатлар ичимда сасиб, оғзимдан чиқмоқда.
Машҳур юнон файласуфи Суқротдан шогирдлари сўрашибди:
— Никоҳ кўнгилдагидек бўлиши учун қандай шартлар керак?
— Бунинг учун икки нарса керак,- дебди Суқрот, — эр кар, хотин сўқир бўлиши керак.
Судья:
— Ҳурматли гувоҳ, сиз ҳозир ёлғон гапираяпсиз, сизни нималар кутаётганини биласизми?
Гувоҳ:
— Ҳа биламан, битта Каптива ва икки хонали уй кутаяпти.
Ота ва ўғил ўтиришибди.
Бола:
— Дада алкаш нима дегани?
Ота:
— Алкаш у анави 2та дарахтни кўраяпсанми, ўша дарахтларни 4та кўради, тушундингми?
Бола:
— Дада у ерда битта дарахт-ку, - дермиш.