Шермат-ака ишлаб турган экан. Бир алкаш келиб:
— Хормат-ака шерманг, - деса.
Шермат-ака:
— Ҳа, "гапган топингни қараю", - дермиш
— Хормат-ака шерманг, - деса.
Шермат-ака:
— Ҳа, "гапган топингни қараю", - дермиш
Хотини:
— Адажониси бугун турмуш қурганимизга 25 йил бўлди, қўй сўйиб ис чиқазворайлик, - деса
— Эри қўйда нима айб, аммангни сўйиш керак, 25 йил олдин амманг бизни учраштирган, қўй эмас.
— Адажониси бугун турмуш қурганимизга 25 йил бўлди, қўй сўйиб ис чиқазворайлик, - деса
— Эри қўйда нима айб, аммангни сўйиш керак, 25 йил олдин амманг бизни учраштирган, қўй эмас.
Эр ишдан уйга келса, хотини китоб ўқиб ўтирибди. Эр ундан сўрабди:
— Хотинжон менсиз зерикмадингми? Йўқ, мен кун бўйи Шекспир билан тиллашиб ўтирдим.
— Шунақами? Кўрдим.
— Нимани кўрдингиз?
— Ўша Шекспир карават устида шляпасини унутиб қолдирибди, - дермиш.
— Хотинжон менсиз зерикмадингми? Йўқ, мен кун бўйи Шекспир билан тиллашиб ўтирдим.
— Шунақами? Кўрдим.
— Нимани кўрдингиз?
— Ўша Шекспир карават устида шляпасини унутиб қолдирибди, - дермиш.
Хотин радиога телефон қиляпти:
— Алло - бу радиоми?
— Ҳа, сиз радиога тушдингиз. Кимга қандай қўшиқ қўйиб беришимизни хоҳлайсиз?
— Илтимос, ярим кечаси маст бўлиб ўйнашиникига борган ва ўйнашининг эридан ўлгудай калтак еб қовурғалари синиб ҳозир касалхонанинг реанимация бўлимида ётган эрим учун "МАНА СЕНГА ЎША КАЙФ" қўшиғини қўйиб берсангиз.
— Алло - бу радиоми?
— Ҳа, сиз радиога тушдингиз. Кимга қандай қўшиқ қўйиб беришимизни хоҳлайсиз?
— Илтимос, ярим кечаси маст бўлиб ўйнашиникига борган ва ўйнашининг эридан ўлгудай калтак еб қовурғалари синиб ҳозир касалхонанинг реанимация бўлимида ётган эрим учун "МАНА СЕНГА ЎША КАЙФ" қўшиғини қўйиб берсангиз.
Қизиқ! Нега йигитлар севган қизини "қизим" дейдию, лекин қизлар йигитларини "ўғлим" дейишмайди.
10 ёшли бола дадасидан сўраяпти:
— Дада, фонаригим қани?
— Фонарни нима қиласан?
— Учрашувга кетяпман.
— Мен учрашувга фонар олиб бормасдим...
— Кўрдингизми, қоронғида кимни танлагансиз!!!
— Дада, фонаригим қани?
— Фонарни нима қиласан?
— Учрашувга кетяпман.
— Мен учрашувга фонар олиб бормасдим...
— Кўрдингизми, қоронғида кимни танлагансиз!!!
Афанди сават кўтариб бир боққа ўғирлиққа кирди, ҳар хил узумлар билан саватни тўлатиб турганда, боғбон келиб ёқасидан бўғди:
— Нега боққа кирдинг?!
Афанди ундан баландроқ келди:
— Бўлмаса нега хотинингга кавуш олиб бермадинг?
— Ие, али деса, бали дейди-я, бу одам. Хотинимнинг кавуши билан сенинг нима ишинг бор?
— Қизиқ одам экансан, гапни кавласанг, гап чиқади, ўғирлиққа кирдим дейми бўлмаса!..
— Нега боққа кирдинг?!
Афанди ундан баландроқ келди:
— Бўлмаса нега хотинингга кавуш олиб бермадинг?
— Ие, али деса, бали дейди-я, бу одам. Хотинимнинг кавуши билан сенинг нима ишинг бор?
— Қизиқ одам экансан, гапни кавласанг, гап чиқади, ўғирлиққа кирдим дейми бўлмаса!..
— Менинг исмим Баҳодир, дўстларим мени Баҳо деб чақиришади.
— Менинг исмим Рамзиддин, дўстларим мени Рам деб чақиришади.
— Менинг исмим Итолмас, дўстларим менинг исмимни тўлиқ айтиб чақиришади.
— Менинг исмим Рамзиддин, дўстларим мени Рам деб чақиришади.
— Менинг исмим Итолмас, дўстларим менинг исмимни тўлиқ айтиб чақиришади.
Институтда дарс берадиган домла касал бўлиб қолибди. Домлани бир талаба кўргани келибди.
Талаба:
— Ҳа, домла нима бўлди? Итдек озиб кетибсизку!
Домлани бу гапдан кейин баттар мазаси қочибди.
Кейин яна бир талаба домлани кўргани келибди. Домла иккинчи келган талабага, биринчисини ёмонлаб кетибди. Қара мен ўзим ўқитиб, таьлим берган шогирдим мени итга тенглаштирди.
Иккинчи талаба:
— Эҳ, домла ҳафа бўлманг. Яхши бўлиб соғайиб кетасиз, чўчқадай семириб кетасиз ҳали.
Домла аввалгидан ҳам баттар бўлиб қолибди.
Кейин домлани энг яқин дўсти келибди. Кейин домла дўстига талабаларни иккисини ҳам ёмонлабди:
— Эй дўстим, мен ўзим ўқитиб одам қилган шогирдларимни қара, биттаси итга, иккинчиси чўчқага тенглаштирди номардлар!
Бу гапларни эшитиб дўстини жаҳли чиқиб кетди:
— Дўстим, сен умуман кўнглинга олма. Бу иккала шогирдинг ҳам аслида одамдан эмас, эшакдан таълим олган экан!
Талаба:
— Ҳа, домла нима бўлди? Итдек озиб кетибсизку!
Домлани бу гапдан кейин баттар мазаси қочибди.
Кейин яна бир талаба домлани кўргани келибди. Домла иккинчи келган талабага, биринчисини ёмонлаб кетибди. Қара мен ўзим ўқитиб, таьлим берган шогирдим мени итга тенглаштирди.
Иккинчи талаба:
— Эҳ, домла ҳафа бўлманг. Яхши бўлиб соғайиб кетасиз, чўчқадай семириб кетасиз ҳали.
Домла аввалгидан ҳам баттар бўлиб қолибди.
Кейин домлани энг яқин дўсти келибди. Кейин домла дўстига талабаларни иккисини ҳам ёмонлабди:
— Эй дўстим, мен ўзим ўқитиб одам қилган шогирдларимни қара, биттаси итга, иккинчиси чўчқага тенглаштирди номардлар!
Бу гапларни эшитиб дўстини жаҳли чиқиб кетди:
— Дўстим, сен умуман кўнглинга олма. Бу иккала шогирдинг ҳам аслида одамдан эмас, эшакдан таълим олган экан!
Хотини эрига:
— Азизим, магазинга бориб келинг!
— Севгилим, ҳозир кўча шунчалик совуқки, ҳатто итни кўчага ҳайдасанг чиқмайди.
— Воой-бўў, ундай бўлса, итсиз борақолинг!
— Азизим, магазинга бориб келинг!
— Севгилим, ҳозир кўча шунчалик совуқки, ҳатто итни кўчага ҳайдасанг чиқмайди.
— Воой-бўў, ундай бўлса, итсиз борақолинг!
