Онаси, сенга нима coвғa қилай тўйимизни ўн йиллигига.
— Сўраманг, барибир топиб беролмайсиз...
— Ие, бирор марта айтганингни олиб бермадимми? Айт, дарров муҳайё қиламан.
— Истаган нарсамними?? Алдамайсизми?
— Биласанку, йигит битта гапиради ва сўзида туради!
— Яхши... Ўзингиздан кўринг...
— Нима экан, жуда қизиқтирдингку?
— Вақт coвғa қилинг. Бошқа ҳеч нима керакмас.
— Нима деганинг бу? Қанақа вақт?...
— Ҳар куни кечки пайт мана шу қўлиздаги телефонии кавлаб ўтиришга кетган вақтиздан бир соатгинасини... Оилангиз учун... Оддийгина эътибор... Болларизга... Менга...
— Ммм...
— Сўраманг, барибир топиб беролмайсиз...
— Ие, бирор марта айтганингни олиб бермадимми? Айт, дарров муҳайё қиламан.
— Истаган нарсамними?? Алдамайсизми?
— Биласанку, йигит битта гапиради ва сўзида туради!
— Яхши... Ўзингиздан кўринг...
— Нима экан, жуда қизиқтирдингку?
— Вақт coвғa қилинг. Бошқа ҳеч нима керакмас.
— Нима деганинг бу? Қанақа вақт?...
— Ҳар куни кечки пайт мана шу қўлиздаги телефонии кавлаб ўтиришга кетган вақтиздан бир соатгинасини... Оилангиз учун... Оддийгина эътибор... Болларизга... Менга...
— Ммм...
Бир куни Афанди йўлда кетаётиб, "патинка чўтка" топиб олибди.
Аста қўлига олиб:
— Товба, тахтага жун чиқибди, - дебди-ю, ташлаб кетворибди.
Аста қўлига олиб:
— Товба, тахтага жун чиқибди, - дебди-ю, ташлаб кетворибди.
Шаҳар ҳокими Афандига буюрди:
— Менга бир баҳайбат, қопағон ит топиб келинг!
Афанди эса, буйруқнинг аксини қилиб, ювош бир ит топиб келди. Ҳоким Афандини койиди:
— Мен сизга «қопоғон ит топиб келинг!» десам, жуда ювош итни олиб келибсиз.
Афанди бепарво жавоб берди:
— Тақсир, хотиржам бўлинг, бу жанобларининг олдида беш-олти кун турса, ўзларидан таълим олиб, занжирини ҳам узадиган бўлиб кетади.
— Менга бир баҳайбат, қопағон ит топиб келинг!
Афанди эса, буйруқнинг аксини қилиб, ювош бир ит топиб келди. Ҳоким Афандини койиди:
— Мен сизга «қопоғон ит топиб келинг!» десам, жуда ювош итни олиб келибсиз.
Афанди бепарво жавоб берди:
— Тақсир, хотиржам бўлинг, бу жанобларининг олдида беш-олти кун турса, ўзларидан таълим олиб, занжирини ҳам узадиган бўлиб кетади.
Бўлғуси рафиқаси билан учрашувга отланган йигитга холаси ақл ўргатяпти:
— Сен қизга албатта 3 та савол беришинг керак. Биринчи савол рўзғорга оид бўлиши шарт. Иккинчиси оила, учинчиси эса фалсафий бўлсин, тушундими жиян, бўш келма!
Куёв учрашувга борганида холасини айтганларига амал қилиб сўради:
— Кечирасиз, сиз макаронни яхши кўрасизми?
— Йўқ.
— Укангиз-чи, у макаронни яхши кўрадими?
— Мени укам йўқ.
— Нима деб ўйлесиз, агарда укангиз бўлганида макаронни яхши кўрган бўлармиди?!
— Сен қизга албатта 3 та савол беришинг керак. Биринчи савол рўзғорга оид бўлиши шарт. Иккинчиси оила, учинчиси эса фалсафий бўлсин, тушундими жиян, бўш келма!
Куёв учрашувга борганида холасини айтганларига амал қилиб сўради:
— Кечирасиз, сиз макаронни яхши кўрасизми?
— Йўқ.
— Укангиз-чи, у макаронни яхши кўрадими?
— Мени укам йўқ.
— Нима деб ўйлесиз, агарда укангиз бўлганида макаронни яхши кўрган бўлармиди?!
Афандининг хотини ўлиб, бир тул хотинга уйланди. Бу хотин бўлар-бўлмасга жанжал кўтарар...
— Ўлган эрим ундоқ эди, бундоқ эди, — деб йиғлар эди.
Афанди бир куни ундан баландроқ овоз чиқариб йиғлади. Хотин ҳайрон бўлиб сўради:
— Мен-ку ўлган эримни эслаб йиғлаяпман, сиз нега йиғлайсиз?
Афанди пиқ-пиқ йиғлаб туриб жавоб берди:
— Агар ўша шўрлик эринг ўлмаганда, сен тул қолмаган бўлар эдингу, мен сенга уйланмаган бўлар эдим...
— Ўлган эрим ундоқ эди, бундоқ эди, — деб йиғлар эди.
Афанди бир куни ундан баландроқ овоз чиқариб йиғлади. Хотин ҳайрон бўлиб сўради:
— Мен-ку ўлган эримни эслаб йиғлаяпман, сиз нега йиғлайсиз?
Афанди пиқ-пиқ йиғлаб туриб жавоб берди:
— Агар ўша шўрлик эринг ўлмаганда, сен тул қолмаган бўлар эдингу, мен сенга уйланмаган бўлар эдим...
Қиз билан йигит хиёбонда айланиб юришган экан. Дарахтзорлар орасига кирганда йигит қизни қўлидан ушлаб:
— Жоним, хоҳлайсанми сенга ёшлигимда кесиб ташлашган жойни кўрсатаман?
Қиз қизариб ерга қараб:
— Қўйинг уяламан, тўйдан кейин кўрсатарсиз.
— Бунга тўйни нима алоқаси бор, ҳозир кўравер. Кўряпсанми хўв, анави дарахтлар орасида кўринаётган бинони, ўша бино клиника. Ёшлигимда ўша жойда кўричагимни кесиб ташлашган...
— Жоним, хоҳлайсанми сенга ёшлигимда кесиб ташлашган жойни кўрсатаман?
Қиз қизариб ерга қараб:
— Қўйинг уяламан, тўйдан кейин кўрсатарсиз.
— Бунга тўйни нима алоқаси бор, ҳозир кўравер. Кўряпсанми хўв, анави дарахтлар орасида кўринаётган бинони, ўша бино клиника. Ёшлигимда ўша жойда кўричагимни кесиб ташлашган...
Афанди замоннинг зайли билан бошқа бир шаҳарга бориб қолди. У бозорни томоша қилиб юрган эди, ҳолвапурушнинг дўконида турган ҳар хил ҳолваларга кўзи тушиб қолди. Афандининг оғзидан суви келди-да, ҳолвалардан олиб, еяверди.
Буни кўрган ҳолвапуруш қўлига калтак олиб, уни савалай бошлади.
Афанди таёқнинг зарбини писанд қилмасдан, ҳолвани тўйгунча еди, кейин:
— Бу шаҳар хўп ажиб шаҳар экану, ҳолвапурушлари одамни уриб ҳолва едиргани ёмон экан, - деб кета берди.
Буни кўрган ҳолвапуруш қўлига калтак олиб, уни савалай бошлади.
Афанди таёқнинг зарбини писанд қилмасдан, ҳолвани тўйгунча еди, кейин:
— Бу шаҳар хўп ажиб шаҳар экану, ҳолвапурушлари одамни уриб ҳолва едиргани ёмон экан, - деб кета берди.
Яқинда турмушга чиққан қиз онасига қўнғироқ қилибди:
— Куёвингиз билан жанжаллашиб қолдим…Даҳшат, энди нима қиламан?
— Ўзингни бос қизим, янги турмушда бунақаси бўлиб туради!
— Буни-ку яхши биламан ойи, мурдани нима қилай?!
— Куёвингиз билан жанжаллашиб қолдим…Даҳшат, энди нима қиламан?
— Ўзингни бос қизим, янги турмушда бунақаси бўлиб туради!
— Буни-ку яхши биламан ойи, мурдани нима қилай?!
Бир куни аскар полковникни олдига кириб:
— Рухсат беринг ўртоқ полковник, сизга уставдан ташқари мурожат қилсам бўладими? - деса Полковник:
— Бўлади, - дебди.
Шунда аскар:
— Сан қари эшак, сассиқ чол, жонга тегдинг, қачон ишдан кетасан. Рухсат беринг ўртоқ полковник кетишга, - дермиш.
— Рухсат беринг ўртоқ полковник, сизга уставдан ташқари мурожат қилсам бўладими? - деса Полковник:
— Бўлади, - дебди.
Шунда аскар:
— Сан қари эшак, сассиқ чол, жонга тегдинг, қачон ишдан кетасан. Рухсат беринг ўртоқ полковник кетишга, - дермиш.
