Ҳарбий комиссариятда тиббий кўрик. Икки эгизакдан бири текширувдан чиқибди.
— Нима бўлди? сўрабди Ҳусан.
— Армияга яроқсиз эканман, олишмади, - дебди Ҳасан.
— Унда менинг ўрнимга ҳам кириб чиқ, армияга боргим келмаяпти. Ҳасан хўп дея, яна кўрикдан ўтиш учун кириб кетибди. Бироздан сўнг чиқиб дермиш:
— Ҳусан, сени армияга олишди!
— Нима бўлди? сўрабди Ҳусан.
— Армияга яроқсиз эканман, олишмади, - дебди Ҳасан.
— Унда менинг ўрнимга ҳам кириб чиқ, армияга боргим келмаяпти. Ҳасан хўп дея, яна кўрикдан ўтиш учун кириб кетибди. Бироздан сўнг чиқиб дермиш:
— Ҳусан, сени армияга олишди!
Цирк директорининг телефони жиринглабди.
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор жаҳли чиқиб телефонни қўйибди. Телефон яна жринглармиш:
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор яна трубкани қўйиб қўйибди. Яна қўнғироқ:
— Менга қара ноинсоф! Менга туёқларим билан рақам териш осон деб ўйлаяпсанми?
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор жаҳли чиқиб телефонни қўйибди. Телефон яна жринглармиш:
— Алло, сизларга гапирадиган от керакми?
Директор яна трубкани қўйиб қўйибди. Яна қўнғироқ:
— Менга қара ноинсоф! Менга туёқларим билан рақам териш осон деб ўйлаяпсанми?
Талаба автобус орқасидан югуриб кетмоқда. Буни кўрган бир киши:
— Нега автобус орқасидан югуриб кетяпсан?
Талаба:
— 1000 сўм эконом қилиш учун.
Киши:
— Ундан кўра таксини орқасидан югур 4000 эконом қиласан.
— Нега автобус орқасидан югуриб кетяпсан?
Талаба:
— 1000 сўм эконом қилиш учун.
Киши:
— Ундан кўра таксини орқасидан югур 4000 эконом қиласан.
— Мен сиздай зиқна ва таъначига турмушга чиқмайман! Ушланг совға қилган узугингизни!
— Қутиси қани?
— Қутиси қани?
Кунлардан бирида карам чўмилишга борибди, кун иссиғидан ечиниб, ечиниб тугаб қолибди.
Малласоч қиздан сўрашибди:
— Алифбода нечта ҳарф бор?
— Олтита.
— Қандай қилиб?
— А, Л, И, Ф, Б, О. Ҳаммаси бўлиб олтита!
— Алифбода нечта ҳарф бор?
— Олтита.
— Қандай қилиб?
— А, Л, И, Ф, Б, О. Ҳаммаси бўлиб олтита!
Кунлардан бирида ҳоким йўлда кетаётган экан, кўчада эшак етаклаб кетаётган Афандини кўриб, шофёрга:
— Отахонни ёнида тўхтат, бир бопли - дебди.
Ҳоким Афандига қараб:
— Ҳа, Афанди, эшакни ўқишга олиб кетвосизми? - деб шофёр билан қотиб кулишибди.
Гапга жавобан Афанди:
— Ҳа, ўқишга олиб кетвоман. Ўқиса ҳоким бўлади, ўқимаса шофёр - дебди
— Отахонни ёнида тўхтат, бир бопли - дебди.
Ҳоким Афандига қараб:
— Ҳа, Афанди, эшакни ўқишга олиб кетвосизми? - деб шофёр билан қотиб кулишибди.
Гапга жавобан Афанди:
— Ҳа, ўқишга олиб кетвоман. Ўқиса ҳоким бўлади, ўқимаса шофёр - дебди
— Эшитдингми, Абдураим ошнамиз калтак еб касалхонада ётган эмиш.
— Йўғе, ўзим кўрдим, кеча кечги пайт Абдураим битта кетворган қиз билан подрушка қилиб юргандию, - дебди
— Уларни подрушка қилиб юрганини Абдураимнинг хотини ҳам кўрибди-да ошна.
— Йўғе, ўзим кўрдим, кеча кечги пайт Абдураим битта кетворган қиз билан подрушка қилиб юргандию, - дебди
— Уларни подрушка қилиб юрганини Абдураимнинг хотини ҳам кўрибди-да ошна.
Подшо бир куни Афандидан сўради:
— Афанди, менинг қадр-қимматим қанча бўлар экан?
Афанди ўйланиб туриб жавоб берди:
— Қадр-қимматингиз юз тилладан ошмайди. Подшонинг аччиғи келиб, ғазаб билан қичқирди:
— Нега менинг қадр-қимматимни бунчалик пастга урасан, белимдаги камаримнинг ўзи юз тилла-ку!
— Ўзингизни босинг, Подшо,— деди Афанди,— шунинг учун юз тилла дедим-да. Агар белингиздаги камар бўлмаса, ўзингиз бир чақага ҳам арзимайсиз.
— Афанди, менинг қадр-қимматим қанча бўлар экан?
Афанди ўйланиб туриб жавоб берди:
— Қадр-қимматингиз юз тилладан ошмайди. Подшонинг аччиғи келиб, ғазаб билан қичқирди:
— Нега менинг қадр-қимматимни бунчалик пастга урасан, белимдаги камаримнинг ўзи юз тилла-ку!
— Ўзингизни босинг, Подшо,— деди Афанди,— шунинг учун юз тилла дедим-да. Агар белингиздаги камар бўлмаса, ўзингиз бир чақага ҳам арзимайсиз.
Афанди «паррандаларнинг тилини биламан» деб мақтаниб юрар эди. подшо буни эшитиб уни овга олиб чиқди.
Йўлда кетишаётган эди, подшо вайронада сайраб турган бир бойқушни кўриб Афандидан сўради:
— Бойқуш нима деб сайраяпти?
— Бойқуш айтдики,— деди Афанди,— Агар подшонинг зулми шу хилда кета берса тез кунда шаҳар ҳам менинг маконимга айланади.
Йўлда кетишаётган эди, подшо вайронада сайраб турган бир бойқушни кўриб Афандидан сўради:
— Бойқуш нима деб сайраяпти?
— Бойқуш айтдики,— деди Афанди,— Агар подшонинг зулми шу хилда кета берса тез кунда шаҳар ҳам менинг маконимга айланади.
