Бир йигит жон таслим қилаётган қайнонасини бошида ўтирибди. Қуёш ботаётган пайтда қайнона зўрға кўзини очиб, кун ботаётган тарафга қараб:
— Қуёшни ботишини қаранг куёв, қандай гўзал-а...
— Ойижон у ёққа қараманг, чалғимай ўз ишингиз билан шуғилланинг...
— Қуёшни ботишини қаранг куёв, қандай гўзал-а...
— Ойижон у ёққа қараманг, чалғимай ўз ишингиз билан шуғилланинг...
Афанди подшога вазир эди. Подшо ниҳоятда аҳмоқ бўлиб, чет эллардан келган элчилар, олимлар, сайёҳлар олдида бўлар-бўлмас гапларни айтиб, ҳадеб, ўз аҳмоқлигини ошкора қила берар, Афанди доим ундан хижолат бўлиб, унинг гапларини шувагани-шуваган эди. Кунларнинг бирида Афанди бозор бўлганидан подшога деди:
— Бундан кейин биров билан гаплашаётганингизда, оёғингизга ип боғлай-да, бир учини кўрпача тагидан ушлаб турай, тўғри жавоб берсангиз ёки ўринли савол ташласангиз тек туравераман, айнисангиз, ипни аста тортиб қўяман.
Бу гап подшога маъқул тушди. Бир мамлакатдан элчи келганда худди шундай қилинди. Элчи кириб ўтириши билан подшо сўради:
— Қалай, мамлакатингизда ит, мушуклар семизми? Афанди ипни секин тортди, подшо гапдан тўхтагандан кейин, Афанди элчига бу гапнинг «маъно»сини изоҳлай бошлади:
— Шоҳимиз шундай теглик гапирадиларки, ит, мушукнинг семизлиги халқнинг осойишта ва фаровон турмуш кечиришини кўрсатади.
Элчи бу гапдан каноатланиб, подшога таъзим қилди. Буни кўриб подшо Афандига ўшқирди:
— Аҳмоқ, шундай чуқур гап айтган бўлсам, нега ипни тортдинг!
— Бундан кейин биров билан гаплашаётганингизда, оёғингизга ип боғлай-да, бир учини кўрпача тагидан ушлаб турай, тўғри жавоб берсангиз ёки ўринли савол ташласангиз тек туравераман, айнисангиз, ипни аста тортиб қўяман.
Бу гап подшога маъқул тушди. Бир мамлакатдан элчи келганда худди шундай қилинди. Элчи кириб ўтириши билан подшо сўради:
— Қалай, мамлакатингизда ит, мушуклар семизми? Афанди ипни секин тортди, подшо гапдан тўхтагандан кейин, Афанди элчига бу гапнинг «маъно»сини изоҳлай бошлади:
— Шоҳимиз шундай теглик гапирадиларки, ит, мушукнинг семизлиги халқнинг осойишта ва фаровон турмуш кечиришини кўрсатади.
Элчи бу гапдан каноатланиб, подшога таъзим қилди. Буни кўриб подшо Афандига ўшқирди:
— Аҳмоқ, шундай чуқур гап айтган бўлсам, нега ипни тортдинг!
Афандининг анжири пишган эди, бир саватга териб Пошшога олиб борди. Аммо қоровуллар уни анжирини тортиб олишди-да, ичкарига олиб кириб кетишди. Афанди дарвоза тагида қолди. Шу вақтда ясовуллар беш-ўнта бандини ҳайдаб келишаётган эди, уларнинг бири йўлда қочиб кетди, унинг ўрнига Афандини ҳам бандиларга қўшиб қоровулларга топширишди.
Афанди қанчалик доду фарёд қилиб ёпишмасин, фойда бермади, уни зиндонга ташладилар.
Кунлар, ойлар ўтса ҳам Афанди ҳамон зиндонда қолди.
Бир куни пошшо зиндонга кириб Афандидан нима сабабдан қамалганини сўраган эди, у бутун воқеани сўзлаб берди. Пошшо уни бўшатишга буюриб, сўради:
— Сенинг анжиринг менга жуда маъқул бўлган эди, тила тилагингни?
— Анжир эвазига шунча мукофот олдимки, бунинг устига яна бирор нарса сўрашга ҳам уяламан. Бир дона ўткир болта ҳадя қилсангиз, шунинг ўзи бас.
— Болтани нима қиласан?
— Боғимдаги анжирларни битта қўймай кесиб ташламоқчиман,— деди у.
Афанди қанчалик доду фарёд қилиб ёпишмасин, фойда бермади, уни зиндонга ташладилар.
Кунлар, ойлар ўтса ҳам Афанди ҳамон зиндонда қолди.
Бир куни пошшо зиндонга кириб Афандидан нима сабабдан қамалганини сўраган эди, у бутун воқеани сўзлаб берди. Пошшо уни бўшатишга буюриб, сўради:
— Сенинг анжиринг менга жуда маъқул бўлган эди, тила тилагингни?
— Анжир эвазига шунча мукофот олдимки, бунинг устига яна бирор нарса сўрашга ҳам уяламан. Бир дона ўткир болта ҳадя қилсангиз, шунинг ўзи бас.
— Болтани нима қиласан?
— Боғимдаги анжирларни битта қўймай кесиб ташламоқчиман,— деди у.
Бир куни ялмоғиз поезд йўлида кетаётган экан. Поезд «сигнал» чалибди. Шунда ялмоғиз:
— Ақли "нормалний" қизлар болалар ҳуштак чалса қарамайди - деб, «дальше» кетибди.
— Ақли "нормалний" қизлар болалар ҳуштак чалса қарамайди - деб, «дальше» кетибди.
Китоб сотувчи харидорлардан бирига «Кулгили ҳикоялар» китобини узатиб:
— Шу китобни олинг, жуда қизиқ, кулавериб ўласиз,— деди.
— Ўзингиз бу китобни ўқиганмисиз?—сўради харидор.
Уларнинг гапига қулоқ солиб турган Афанди китоб сотувчига ишора қилиб:
— Ўқиган бўлса тирик қолармиди,— деди.
— Шу китобни олинг, жуда қизиқ, кулавериб ўласиз,— деди.
— Ўзингиз бу китобни ўқиганмисиз?—сўради харидор.
Уларнинг гапига қулоқ солиб турган Афанди китоб сотувчига ишора қилиб:
— Ўқиган бўлса тирик қолармиди,— деди.
Бой ва камбағал суҳбат қурипти!
Бой:
— Мени 14та машинам, 3та автобусим, 2та кафейим бор. Сендачи, - дебди камбағалга.
Камбағал:
— Мени ўғлим бор, ўғлимда эса қизинг бор!
Бой:
— Мени 14та машинам, 3та автобусим, 2та кафейим бор. Сендачи, - дебди камбағалга.
Камбағал:
— Мени ўғлим бор, ўғлимда эса қизинг бор!
Бемор:
— Доктор, соғлигим жойида эмасга ўхшайди! Эндигина қирк ёшни қораладим, лекин кўзгуга қарашга қўрқаман! Тепакалман, кўзларимнинг ости осилиб қолган, юзимни ажин босган, тишларим тўкилиб кетган! Менга нима қилган, а?
Доктор:
— Аниғини айтолмайман... Балки ҳаммаси сиз ўйлаганчаликмасдир... Нима бўлганда ҳам, кўзингиз ўткир экан!
— Доктор, соғлигим жойида эмасга ўхшайди! Эндигина қирк ёшни қораладим, лекин кўзгуга қарашга қўрқаман! Тепакалман, кўзларимнинг ости осилиб қолган, юзимни ажин босган, тишларим тўкилиб кетган! Менга нима қилган, а?
Доктор:
— Аниғини айтолмайман... Балки ҳаммаси сиз ўйлаганчаликмасдир... Нима бўлганда ҳам, кўзингиз ўткир экан!
Бугун илонлар кўргазмасига боргандим. Биринчи ўрин медалини олиб келдим.
Бир куни тиббиёт коллежи домласи ўқувчиларга савол берибди:
Ўттиз секундда кўтариладиган нарса нима? Агар шу саволга ким тўғри жавоб берса йиллик, чораклик баҳосини беш қўяман дебди.
Шунда бир қиз ўрнидан туриб:
— Ие, домла уялмийсизми, деб хонадан чиқиб кетибди.
Иккинчиси:
— Домла тайиниз қолмабди, деб у ҳам чиқиб кетибди,
Учинчи бир қиз ўрнидан туриб:
— Домла буни жавоби қон босими бўлса керак дебди, домла балли тўғри жавоб бердиз баҳоингиз беш.
Чиқиб кетган иккала қизга айтиб қўйинг, улар ўйлаган нарса эмас, дебди.
Ўттиз секундда кўтариладиган нарса нима? Агар шу саволга ким тўғри жавоб берса йиллик, чораклик баҳосини беш қўяман дебди.
Шунда бир қиз ўрнидан туриб:
— Ие, домла уялмийсизми, деб хонадан чиқиб кетибди.
Иккинчиси:
— Домла тайиниз қолмабди, деб у ҳам чиқиб кетибди,
Учинчи бир қиз ўрнидан туриб:
— Домла буни жавоби қон босими бўлса керак дебди, домла балли тўғри жавоб бердиз баҳоингиз беш.
Чиқиб кетган иккала қизга айтиб қўйинг, улар ўйлаган нарса эмас, дебди.
