Бизнесмендан қандай қилиб миллионер бўлганини сўрашди.
— Хотиним туфайли.
— Қанақасига?
— Қанча пул топганимда хоти­ним пул йўқлигидан нолишни тўх­татишини билмоқчи эдим...
Афанди бозордан тоғора олиб келаётган эди, йўлда биров дуч келиб:
— Қани, тақсир, тоғорани менга беринг, кўтаришиб кетай,— деди-да, Афандининг қўлидан тоғорасини олди.
Уйга етдилар. Афанди одамгарчилик юзасидан у кишини меҳмон қилиб жўнатди. Бироқ бу киши ҳар куни келиб, Афанди билан сўрашиб:
— Хўш, қалай, тоғора омонми?—деб сўрайдиган бўлиб қолди.
Ҳар гал келганида, Афанди уни ҳоли-қудрат меҳмон қилиб жўнатарди. Бу ҳолнинг узлуксиз давом этишидан Афанди жуда зерикди.
Кунларнинг бирида, у киши яна келиб, эшик қоққан эди, Афанди тоғорани кўтариб чиқди. У ҳам сўрашиб бўлгач:
— Ҳа, қалай, тоғора омонми?—деб сўраган эди. Афанди тоғорани ерга ташлаб юборди. У ерга тушиб синди.
— Ҳа, тоғора шу дамгача омон эди, ҳозир кўз олдингизда жон берди,— деб Афанди уйга кириб кетди.
Чол денгиздан тилла балиқ ту­тиб олди. Тилла балиқ тилга кир­ди:
— Кампиринг ҳалиям борми?
— Ҳа.
— Ундай бўлса мени еб қўявер.
— Жек, севгилинг сенинг миллионер­нинг набираси экан­лигингни билгач, сен­дан воз кечгани жуда ғалати-я.
— Нимаси ғалати? Энди у менга буви бўлди.
Афанди Подшо билан овга чиқди. Подшо бир кийикни қувиб бориб отган эди, ўқи хато кетди. Ўзини жуда ҳам мерган деб, ҳар доим мақтаниб юрган Подшо Афандининг олдида хижолат бўлди-да, ўзини оқлай бошлади:
— Қара, Афанди, жуда муғомбир ов кўрган қув кийик экан, менинг ўқимга чап бериб кетди-я.
Афанди Подшога таскин бериб, айтди:
— Агар кийикнинг ўрнида юзта одам бўлса ҳам бехато урган бўлар эдингиз, кийик ҳам овми!
Афанди бемаҳалда уйига меҳмон бошлаб келган эди, хотини уришиб берди:
— Уйда ҳеч нарса йўқ-ку, меҳмон бошлаб келасиз!
— Ундай бўлса,— деди Афанди,— меҳмон кўчада турибди, чиқиб Афанди йўқ дея қол!
Афандининг хотини йўлакка чиқиб, эшик орқасидан:
— Хуш келибсиз, меҳмон, уйга киринг десам, Афанди йўқлар, энди борларида бошқа келарсиз,— деди.
Меҳмон ўшқирди:
— Қанақа бемаъни хотинсиз! Ҳозир ҳолу жонимга қўймай олиб келдилар-ку. Ҳозир кўз олдимда уйга кириб кетдилар!
Афанди қулоқ солиб турсан эди, эшикка яқинроқ бориб деди:
— Афандининг эшиги битта деб сенга ким айтган эди, нариги эшикдан чиқиб кетгандир-да!
Титаникни кўриб эзилиб йиғлаб ўтирган лўлидан сўрашибди:
— Фильм жуда таъсирлими?
— Э, э йўқ, эссиз шунча металлом бекорга кетти, - дермиш
Йигит қиздан сўради:
— Яхши қиз, бир кўришда муҳаббатга ишонасизми?
— Албатта, менда бунақанги вазият жуда кўп бўлиб туради.
Бир куни балиқ ўз севгилисига севгисини исботлаш учун ўзини дарёга ташлабди.
Бир йигит шошилиб ҳожатхонага кирса, ёнидаги хонадан овоз эшитилибди:
— Қалайсан
— (ҳайрон бўлиб) Яхши — дебди
— Нима қилаяпсан
— Ҳожатхонада ўтирибман!
— (паст овозда) Кейинроқ телефон қиламан...бир аҳмоқ мен билан гаплашяпти