— Отаси борлар 1 қадам олдинга "Шагом марш"!!! Шарипов сен қаёққа???
— Одамлар катта бўлганда ўзгаришади? Қолганлар-чи?
— Ўзгаради. Қўзичоқ қўй бўлади, жўжа хўроз бўлади...
Болакай хурсанд бўлиб чопқиллаб кетибди:
— Ура, Матиз машинамиз яқинда Каптива бўлар экан...
"Гўшакни жойига қўйганингга ишонч хосил қилгач, ғийбатни бошла!"
— Энди нима қиламиз? - деса, иккинчиси:
— Балиқни сувда димиқтириб, ўлдирамиз, - дермиш.
Бунга чидолмаган манти ўзини лағмонга осиб қўйибди.
— Мени ишдан бўшатинг, тўйдим!
— Ие, нимага?
— Қабрларни ҳар куни оралаб юраман. Қаерга қарамай, "Бу ерда фалончи ётибди", "Бу ерда писмадончи ётибди" деган ёзувга кўзим тушади. Нима, биргина мен ишлашим керакми бу ерда?
— Мен ўша таксичиман. Қайтимингизни берай десам, йўқ бўлиб қолдингиз. Қаёққа кетиб қолдингиз?, - деса, чол жаҳл билан:
— Аҳмоқ экансан! Машинани колодецни ёнига ҳам тўхтатасанми?! Машинадан тўппа-тўғри колодецга тушиб кетгандим! - дермиш.
— Севги бор! Ана Малоҳатхон мисол. Ҳақиқий севишни ундан ўрганиш керак.
— Эсингни еганмисан? Ахир у тўрт марта турмушга чиқди. Севишни келиб келиб ундан ўрганиш керакми?! Тавба!
— Тўрт мартта эрга теккан бўлса ҳам, ўйнаши ҳамон ўша битта одам!
— Бу ўйинчи ҳақида фикрингиз қанақа?
— Бу ўйинчи менга Алишер Узоқовни эслатмоқда!
— Ахир у футболчи эмас-ку?
— Шунинг учун ҳам уни эслатади-да...
Бири иккинчисига:
— Карта ўйнамаймизми?! Йўл олис...
— Мен карта ўйнашни билмайман-да.
— Мен ҳам деярли билмайман! - деб чўнтагидан картани чиқариб, икки-уч мартта аралаштиришди-да, бирданига:
— Вой, бу ерда иккита карта етишмаяпти. Валет ғишт ва қирол қарға...!